Jak często zaleca się monitorowanie funkcji życiowych i wykonywanie badań laboratoryjnych u chorych z ostrymi powikłaniami cukrzycy?
Czy pacjentów z ostrymi powikłaniami cukrzycy - ciężką kwasicą ketonową lub zespołem hiperglikemiczno-hiperosmolarnym (ZHH) - należy leczyć na oddziale intensywnej terapii?
Majaczenie jest poważnym problemem w OIT, który dotyka nawet 80% najciężej chorych pacjentów i wiąże się z występowaniem licznych powikłań. Autorzy badania postanowili sprawdzić, czy nocna podaż deksmedetomidyny jest w stanie zmniejszyć częstość występowania majaczenia i poprawić jakość snu u krytycznie chorych pacjentów, którzy wymagali stosowania sedacji.
Nie wszyscy lekarze pamiętają, aby płyny podawane dożylnie traktować jak inne leki, a zatem zlecając ich stosowanie, kierować się wskazaniami i przeciwskazaniami, dokładnie określać rodzaj, dawkę, szybkość i porę (czas) podania oraz monitorować efekty leczenia – zarówno korzystne, jak i niepożądane.
Wytyczne opracowane przez American Pain Society (APS) są osnute wokół 2 kluczowych zaleceń: analgezji multimodalnej oraz indywidualizacji leczenia.
Majaczenie występuje bardzo często u chorych w stanach krytycznych. Stwierdzano je nawet u 80% wentylowanych mechanicznie dorosłych chorych na oddziałach intensywnej terapii (OIT).
Podsumowanie stanowiska ekspertów międzynarodowej konferencji uzgodnieniowej.
W artykule przedstawiono przyczyny hiponatremii związanej z wysiłkiem fizycznym oraz zalecenia ekspertów dotyczące jej zapobiegania i leczenia.
U chorych hospitalizowanych na OIT, wymagających wprowadzenia cewnika żylnego centralnego lub tętniczego stosowanie 2% roztworu chlorheksydyny w 70% alkoholu izopropylowym, w porównaniu z 5% roztworem jodopowidonu w 69% alkoholu etylowym, wiązało się z mniejszym ryzykiem zakażenia związanego z cewnikiem naczyniowym, zakażenia odcewnikowego krwi i kolonizacji cewnika oraz z większym ryzykiem poważnej skórnej reakcji w miejscu założenia cewnika.
Po wstępnej ocenie stanu chorego dokonanej przy przyjęciu do szpitala i po rozpoczęciu intensywnej resuscytacji płynowej konieczne jest wdrożenie kompleksowego leczenia na oddziale intensywnej terapii. Zapoznaj się ze schematem postępowania.
W artykule przedstawiono: 1) definicje hiponatremii w zależności od stężenia sodu w surowicy, czasu jej trwania i szybkości rozwijania się, objawów klinicznych, osmolalności surowicy i stanu nawodnienia; 2) zasady różnicowania i algorytm postępowania w hiponatremii; oraz 3) leczenie poszczególnych postaci tego zaburzenia.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.