medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
W niniejszej publikacji omówiono podstawowe, przydatne w praktyce klinicznej zasady postępowania w 3 grupach zaburzeń hemostazy – małopłytkowości, wrodzonych osoczowych skazach krwotocznych i nabytej hemofilii A, oraz postępowanie w przypadku stwierdzenia wydłużenia czasów krzepnięcia (czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji [APTT] i czasu protrombinowego [PT] lub zwiększenia międzynarodowego współczynnika znormalizowanego [INR]) przed planowaną procedurą inwazyjną u pacjenta, który nie był w przeszłości diagnozowany w kierunku skazy krwotocznej.
W 2014 roku Grupy Robocze Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) i Europejskiego Towarzystwa Anestezjologicznego (ESA) opublikowały wytyczne oceny ryzyka sercowo-naczyniowego i postępowania w przypadku operacji niekardiochirurgicznych. Zawarto tam opinię, że niedokrwistość może się przyczyniać do ostrego niedokrwienia mięśnia sercowego.
W ostatnich kilku latach opublikowano wiele artykułów poświęconych przewidywaniu poważnych powikłań kardiologicznych po operacjach pozasercowych i ich zapobieganiu. Wiele zaleceń towarzystw naukowych poświęconych temu zagadnieniu opiera się na opinii ekspertów, a nie na wysokiej jakości danych naukowych.
Znieczulenie i operacje w tej grupie chorych zawsze stwarzają poważne ryzyko powikłań, głównie ze strony układów oddechowego i sercowo-naczyniowego. Zapraszamy zwłaszcza chirurgów i anestezjologów do lektury swoistego kompendium postępowania krok po kroku z kwalifikowanym do operacji bariatrycznej pacjentem z otyłością. To praktyczny przewodnik po opiece okołooperacyjnej przydatny nie tylko w przypadku tego rodzaju leczenia planowego, ale i w warunkach ostrego dyżuru, na który trafia otyły chory.
American College of Cardiology i American Heart Association klasyfikują NT jako umiarkowany niezależny czynnik ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych w okresie okołooperacyjnym. Nie ma dowodów, że opóźnianie zabiegu do czasu wyrównania ciśnienia tętniczego (jeżeli tylko nie przekracza ono wartości krytycznych) prowadzi do istotnego zmniejszenia ryzyka powikłań w okresie okołooperacyjnym.
Skuteczne leczenie przeciwbólowe powinno być priorytetem w okresie okołozabiegowym nie tylko dla anestezjologa, ale także dla lekarza operującego i personelu pielęgniarskiego. Każdy chory ma prawo do skutecznej terapii przeciwbólowej, zapewniającej komfort zarówno psychiczny, jak i fizyczny oraz umożliwiającej szybką rekonwalescencję i rehabilitację po zabiegu.
Czy należy rutynowo stosować małe objętości oddechowe w trakcie wentylacji mechanicznej pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym? - omówienie randomizowanego badania klinicznego.
Stanowisko Perioperative Quality Initiative (POQI)
Omówienie badania STRONGER z czasopisma Anesthesiology.
Każdego chorego na miastenię przed planowym zabiegiem operacyjnym należy skonsultować z neurologiem, optymalnie z neurologiem prowadzącym leczenie przewlekłe miastenii. Konsultacja powinna zawierać informacje o aktualnie przyjmowanych lekach i ich dawkach, w tym propozycję dawkowania inhibitorów acetylocholinoesterazy (IAChE) i leków immunosupresyjnych w okresie okołooperacyjnym.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
