Nefrologia – postępy 2017. Część 3. Choroby kłębuszków nerkowych
21.08.2018
medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Głównymi przyczynami PChN są cukrzyca, nadciśnienie tętnicze oraz kłębuszkowe zapalenie nerek. Zmiany skórne stwierdza się u większości chorych na PChN, w tym u niemal każdego ze schyłkową niewydolnością nerek (stadium 5 PChN).
Pacjent zgłosił się na kontrolne badanie USG po litotrypsji pozaustrojowej (ESWL) kamienia w nerce prawej. W badaniu stwierdzono resztkowe złogi w obu nerkach. Pozostałe narządy jamy brzusznej nie wykazywały zmian chorobowych, z wyjątkiem śledziony, która miała wielkość 124 × 54 mm i heterogeniczną echostrukturę. Czy obraz śledziony u tego pacjenta należy uznać za nieprawidłowy?
Czy u każdego pacjenta z marskością wątroby i ostrym uszkodzeniem nerek postępowanie lecznicze jest takie samo jak w zespole wątrobowo-nerkowym?
W artykule omówiono zasady pobierania materiału oraz wykonywania oznaczeń wskaźników czynności nerek, do których zalicza się mocznik, kreatyninę, kwas moczowy, cystatynę C oraz wyliczenie tzw. szacowanego przesączania kłębuszkowego, zwracając uwagę na szereg czynników wpływających na ich stężenie oraz niedocenianą kwestię właściwej interpretacji tych – wydawałoby się prostych w odczycie – wyników.
Narodowa Fundacja Nerkowa w USA, grupa robocza Kidney Disease Outcomes Quality Initiative (K/DOQI ) sprecyzowała definicję przewlekłej choroby nerek (PChN), która upowszechniła się w Polsce i została zaakceptowana przez środowisko nefrologiczne. Kryteria rozpoznania i stadia progresji PChN mają również zastosowanie w przypadku uszkodzenia nerek powstałego u chorych na cukrzycę.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
