Manifestacje chorób ogólnoustrojowych w jamie ustnej
05.10.2015
Angela C. Chi
Lekarz stomatolog, profesor pomocniczy w Department of Stomatology, Division of Oral Pathology, College of Dental Medicine, Medical University of South Carolina w Charleston, Stany Zjednoczone
Brad W. Neville
Chirurg stomatolog, profesor w Department of Stomatology, Division of Oral Pathology, College of Dental Medicine, Medical University of South Carolina, Stany Zjednoczone
Joe W. Krayer
Chirurg stomatolog, profesor w Department of Stomatology, Division of Periodontics, College of Dental Medicine, Medical University of South Carolina, Stany Zjednoczone
Wanda C. Gonsalves
Lekarz rodzinny, profesor pomocniczy w Department of Family Medicine, College of Medicine, Medical University of South Carolina, Stany Zjednoczone
Wybrane treści dla pacjenta
-
Małopłytkowość
Małopłytkowość to zmniejszona liczba płytek krwi. Małopłytkowość stwierdza się, kiedy liczba płytek krwi we krwi obwodowej wynosi <150 000/µl. Objawami małopłytkowości są krwawienia skórno-śluzówkowe: drobne wybroczyny (siniaki) pojawiają się w skórze kończyn, tułowia, rzadziej twarzy oraz w błonie śluzowej jamy ustnej. Często występują krwawienia z dziąseł, nosa, dróg moczowych i dróg rodnych u kobiet.
-
Cukrzycowa choroba nerek (CChN; dawniej nefropatia cukrzycowa)
Cukrzycowa choroba nerek (dawniej nefropatia cukrzycowa) to uszkodzenie nerek, dotyczące zarówno ich struktury, jak i funkcjonowania, które rozwija się w wyniku przewlekłej hiperglikemii, czyli zwiększonego stężenia glukozy we krwi. Cukrzycowa choroba nerek jest powikłaniem cukrzycy typu 1 i 2. W cukrzycowej chorobie nerek w moczu znajduje się nadmierna ilość białka – albuminy. Leczenie polega przede wszystkim na odpowiednim leczeniu cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, dyslipidemii i otyłości, a także stosowaniu leków chroniących nerki, ograniczaniu w diecie białka i sodu.
-
Zespół hiperglikemiczno-hiperosmolalny
Zespół hiperglikemiczno-hiperosmolalny to zaburzenie metaboliczne przebiegające ze znacznym odwodnieniem organizmu, powstające zwykle u starszych chorych na cukrzycę typu 2 w wyniku dużych glikemii, zwykle >600 mg/dl (33,3 mmol/l).
-
Cukrzyca typu 2
Cukrzyca typu 2 to najczęściej występujący na świecie typ cukrzycy. Wyróżnia się dwie przyczyny cukrzycy typu 2: jedna to upośledzenie wydzielania insuliny, na które wpływ mają różne czynniki genetyczne, druga to oporność na działanie insuliny (insulinooporność), której przyczyną mogą być zarówno czynniki genetyczne, jak i otyłość.
-
Zaćma i jaskra
Zaćma i jaskra u chorych na cukrzycę.
-
Utrwalona cukrzyca noworodkowa
Utrwalona cukrzyca noworodkowa (permanent neonatal diabetes mellitus – PNDM) to typ cukrzycy, który ujawnia się zwykle w pierwszych miesiącach życia i trwa przez całe życie.
-
Zapalenia stawów w przebiegu nieswoistych zapaleń jelit
Dokładna przyczyna występowania zapaleń stawów związanych z nieswoistymi zapaleniami jelit nie jest znana. Przypuszcza się, że zapalenia stawów są powiązane z nieprawidłowościami dotyczącymi funkcjonowania układu odpornościowego, które występują przy nieswoistych zapaleniach jelit. Czasem objawy zapalenia stawów pojawiają się przed zdiagnozowaniem wrzodziejącego zapalenia jelit lub choroby Leśniowskiego i Crohna.
-
Przewlekła białaczka mielomonocytowa (CMML)
Przewlekła białaczka mielomonocytowa to choroba rzadka. W przebiegu CMML w szpiku kostnym dochodzi do nadmiernego namnażania się monocytów, czyli rodzaju białych krwinek odpowiedzialnych m.in. za zwalczanie infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Dwukrotnie częściej chorują mężczyźni. Najczęściej chorobę rozpoznaje się w wieku ok. 65–75 lat.
-
Nowotwory u dzieci – białaczki i chłoniaki
Na każdym etapie powstawania i dojrzewania krwinek może dojść do błędu. Na skutek zaburzeń w obrębie komórki przechodzi ona przemianę - staje się komórką nowotworową, niszcząc zdrowe tkanki, które ją otaczają, a po pewnym czasie wędrują po całym organizmie. Najczęściej występującymi nowotworami wywodzącymi się z układu krwiotwórczego i chłonnego są białaczki i chłoniaki.
-
Cukrzyca typu 1
Cukrzyca typu 1 stanowi ok. 10% wszystkich typów cukrzycy. Początek zachorowania zwykle przypada między 10., a 14. rokiem życia. Dotyczy głównie dzieci i osób młodych.
