Opryszczka u dzieci
Zakażenie wirusem opryszczki HSV-1 jest szeroko rozpowszechnione wśród ludzi. Szacuje się, że zakażonych jest 80% populacji.
Kamica przewodów żółciowych u dzieci
Istotą choroby jest pojawienie się w przewodach żółciowych nieprawidłowych struktur (nazywanych kamieniami) o średnicy od kilku do kilkunastu milimetrów. Kamienie w przewodach żółciowych znajdowane są u dzieci w różnym wieku, także u noworodków.
Polekowe uszkodzenia wątroby u dzieci
Polekowe uszkodzenie wątroby u dzieci może stanowić konsekwencję podawania leków stosowanych w leczeniu infekcji (leki przeciwgorączkowe, antybiotyki) lub przypadkowego przyjęcia przez dziecko preparatu przeznaczonego dla dorosłych. Należy pamiętać o przechowywaniu leków poza zasięgiem dzieci, a w przypadku choroby dziecka – o podawaniu leków w dawkach zaleconych przez lekarza lub zgodnie z ulotką, w przypadku leków bez recepty
Alergiczny wyprysk kontaktowy u dzieci
Wyprysk (egzema) należy do najczęstszych chorób skóry i oznacza stan zapalny w obrębie naskórka oraz skóry właściwej.
Szczepienie przeciwko gruźlicy
Polska należy do krajów o średniej liczbie zachorowań na gruźlicę, a każdego roku jest ich coraz mniej. Chorują głównie dorośli, a liczba zachorowań u dzieci – między innymi dzięki prowadzonym od lat skutecznym szczepieniom – jest znacznie mniejsza.
Ropień płuca
Ropień płuca występuje rzadko. Najczęściej pojawia się jako powikłanie bakteryjnego zapalenia płuc i powoduje podobne objawy jak zapalenie płuc.
Wszawica u dzieci
Wszawicę wywołują: wesz głowowa, łonowa i odzieżowa. Najczęściej występuje wszawica owłosionej skóry głowy.
Zaburzenia somatyzacyjne u dzieci i młodzieży
O somatyzacji mówimy wtedy, gdy dziecko doświadcza objawów somatycznych, czyli „płynących z ciała”, takich jak różnego rodzaju bóle czy „rozregulowanie” funkcji organizmu (np.: nudności, biegunka, zawroty głowy, omdlenia), ale wyniki badania lekarskiego nie potwierdzają obecności choroby, która tłumaczyłaby ich występowanie.
Alergia pokarmowa u dzieci
Alergię pokarmową łatwo można pomylić ze znacznie częstszą nietolerancją pokarmową, z powodu występowania podobnych objawów ze strony przewodu pokarmowego. Jeśli Twoje dziecko cierpi na nietolerancję pokarmową, to zjedzenie niewielkiej ilości danego pokarmu nie wywoła u niego żadnych dolegliwości. W przypadku alergii pokarmowej nawet śladowa ilość uczulającego pokarmu może spowodować reakcję alergiczną.
Choroby dziedziczone autosomalnie dominująco
Choroby dziedziczone autosomalnie dominująco to choroby będące przykładem dziedziczenia jednogenowego, czyli dotyczącego chorób (cech) uwarunkowanych przez jeden gen.
Choroby śródmiąższowe płuc
Choroby śródmiąższowe płuc u dzieci są bardzo różnorodną grupą przewlekłych chorób płuc zarówno o znanych, jak i nieznanych przyczynach. Pomimo postępu medycyny choroby te u dzieci są nadal słabo poznane.
Odkleszczowe zapalenie mózgu
Odkleszczowe zapalenie mózgu jest chorobą ośrodkowego układu nerwowego wywoływaną przez wirusy z rodziny Flaviviridae. Choroba ujawnia się zwykle 7–14 dni po ukłuciu przez kleszcza. Objawy to: zawroty głowy, nudności i wymioty. Choroba nie przenosi się między ludźmi. Profilaktyka choroby polega na ochronie ciała przed kleszczami, stosowaniu repelentów, jak najszybszym mechanicznym usuwaniu kleszczy oraz na szczepieniu.
Choroba Kawasakiego u dzieci
Choroba Kawasakiego przebiega podobnie jak ostra infekcja. Początek jest nagły, w postaci gorączki niejasnego pochodzenia trwającej przynajmniej 5 dni, niereagującej na leki przeciwgorączkowe i stosowaną antybiotykoterapię. Objawy kliniczne pozwalają wyróżnić trzy fazy choroby Kawasakiego: ostrą, podostrą, i okres zdrowienia.
Zespół Edwardsa: przyczyny, objawy i leczenie
Zespół Edwardsa to choroba genetyczna, której przyczyną jest obecność dodatkowego chromosomu 18 – trisomia 18. Jeśli płód ma zespół Edwardsa, to ciąża z reguły kończy się poronieniem samoistnym. Osoba z zespołem Edwardsa ma wady wrodzone, nieprawidłowości dotyczące wyglądu oraz rozwoju psychomotorycznego. Wśród dzieci urodzonych z zespołem Edwardsa przeważają dziewczynki.
Nowotwory u dzieci – białaczki i chłoniaki
Na każdym etapie powstawania i dojrzewania krwinek może dojść do błędu. Na skutek zaburzeń w obrębie komórki przechodzi ona przemianę - staje się komórką nowotworową, niszcząc zdrowe tkanki, które ją otaczają, a po pewnym czasie wędrują po całym organizmie. Najczęściej występującymi nowotworami wywodzącymi się z układu krwiotwórczego i chłonnego są białaczki i chłoniaki.
QW5naW5hIOKAkyBvYmphd3ksIHByenljenlueSwgbGVjemVuaWU=||=ZNKs
Angina to ostre zapalenie gardła i migdałków podniebiennych, wywołane zakażeniem lub podrażnieniem. Angina u dorosłych najczęściej ma tło wirusowe i nie wymaga specjalnego leczenia. U dzieci częściej występuje angina bakteryjna (ropna) wywołana zakażeniem paciorkowcem. Charakterystyczne objawy anginy ropnej to między innymi silny ból gardła i wysoka gorączka. W leczeniu anginy bakteryjnej stosuje się antybiotyk. Powikłania u dorosłych są rzadkie.
Zespół Turnera
Zespół Turnera to choroba genetyczna, która występuje tylko u dziewczynek i jest spowodowana całkowitym lub częściowym brakiem jednego z chromosomów X. Głównymi objawami zespołu Turnera są niski wzrost oraz zaburzenia dojrzewania płciowego, które zwykle skutkują bezpłodnością. Wystąpienie zespołu Turnera u dziecka nie ma związku z wiekiem matki. Odpowiednie leczenie hormonalne oraz kontrolowanie ewentualnych powikłań pozwala żyć większości kobiet z zespołem Turnera bez ograniczeń powodowanych chorobą.
Zespół Patau (trisomia 13. chromosomu, Patau syndrome): przyczyny, objawy i rokowania
Zespół Patau (trisomia 13) to ciężki zespół wad, którego przyczyną jest obecność dodatkowej kopii chromosomu 13. Większość ciąż z zespołem Patau kończy się poronieniem. W większości przypadków dodatkowy chromosom 13 pochodzi od matki i jest to związane z wiekiem matki. Nie ma leczenia przyczynowego tego zespołu, a osoby nim dotknięte zwykle nie dożywają pierwszych urodzin.
Biegunka przewlekła
Biegunka przewlekła jest to stan chorobowy polegający na oddawaniu większej liczby stolców o luźnej lub wodnistej konsystencji, niekiedy z obecnością krwi lub śluzu, utrzymujący się powyżej 2 tygodni (wg innych autorów – powyżej 4 tyg.), doprowadzający często do niedożywienia.
