1955–1962 Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Warszawie
Przebieg pracy zawodowej
1990–1993 Prodziekan I Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie
1963–1993 II Klinika Chorób Wewnętrznych AM w Warszawie (w późniejszych latach - Klinika Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Naczyń)
Dorobek naukowy
W ramach pracy naukowej prof. Barbara Dąbrowska była autorką lub współautorką około 100 prac opublikowanych w czasopismach kardiologicznych, w tym ok. 50 prac oryginalnych – nie licząc komentarzy z zakresu diagnostyki elektrokardiograficznej, publikowanych w „Kardiologii Polskiej” co miesiąc od 12 lat i comiesięcznych szkoleniowych prezentacji elektrokardiogramów w „Medycynie Praktycznej” (od 21 lat). W 1996 r., wraz z czwórką współautorów, otrzymała nagrodę I° Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego za cykl prac poświęconych zmienności rytmu serca u chorych z guzem chromochłonnym i z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym, opublikowanych w czasopismach zagranicznych. Jest też autorką lub współautorką 10 podręczników kardiologicznych oraz Słownika Medycznego łacińsko-polskiego i polsko-łacińskiego (4 wydania). Z podręczników wymienimy: Elektrokardiografię Praktyczną (5 wydań do 1982 r.), Podręcznik Elektrokardiografii (6 wydań do 2005 r.) i Elektrokardiografię Holterowską (2 wydania, 1994 i 2004).
Od 1969 r. prof. Barbara Dąbrowska jest członkiem Rady Naukowej i redaktorem działu „Kardiologii Polskiej”, a od 1990 r. członkiem Rady Naukowej „Medycyny Praktycznej”. W ciągu ostatnich 15 lat prowadziła kilkadziesiąt kursów elektrokardiografii dla specjalizantów w dziedzinie chorób wewnętrznych, organizowanych przez dział szkoleń „Medycyny Praktycznej”.
Dorobek zawodowy
W latach 1955–1962 prof. Barbara Dąbrowska odbyła studia oraz staż przeddyplomowy na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej i w 1963 r. rozpoczęła pracę w II Klinice Chorób Wewnętrznych AM – początkowo jako stypendystka PAN w dziedzinie patofizjologii klinicznej, a od r. 1966 na etacie nauczyciela akademickiego. W tej samej klinice (o parokrotnie zmienianej nazwie; w latach 90. – na Klinikę Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Naczyń) uzyskała specjalizację z chorób wewnętrznych I i II°, stopień doktora nauk medycznych (1968 r.) i doktora habilitowanego (1978). Przewód habilitacyjny był podstawą przyznania w tym samym roku podspecjalizacji w dziedzinie kardiologii. Stanowisko docenta przyznano jej dopiero w marcu 1989 r. (ze względu na perturbacje związane z „Solidarnością” i stanem wojennym), a w 1990 r. otrzymała tytuł profesora nauk medycznych.
Od r. 1993 prof. Barbara Dąbrowska przebywa na emeryturze.
Zainteresowania zawodowe
Prof. Barbara Dąbrowska odczuwa satysfakcję, gdyż udało jej się zainteresować badaniami naukowymi w dziedzinie kardiologii co najmniej kilkunastu studentów, którzy nie tylko dobrze się sprawdzili jako lekarze, ale i pełnią obecnie różne ważne i odpowiedzialne funkcje, także organizacyjne.
W odniesieniu do własnych badań, udało jej się wyjaśnić pochodzenie paru nieprawidłowości klinicznych i elektrokardiograficznych, w tym ustalić obraz EKG w bloku wiązki przegrodowej lewej odnogi oraz określić patofizjologiczne podłoże zmienności rytmu serca, odrzucając popularne, ale nielogiczne i nieudokumentowane próby powiązania tego zjawiska z układem współczulnym.
Inne informacje
W trakcie pracy w AM w Warszawie, prof. Barbara Dąbrowska przez 9 lat pełniła funkcję opiekuna Studenckiego Koła Naukowego przy Klinice; prace wykonane w tym okresie przez studentów były wielokrotnie nagradzane na studenckich konferencjach krajowych i zagranicznych. W latach 1982–1985 była członkiem Rady Wyższego Szkolnictwa Medycznego (wybrało ją na tę funkcję uczelniane Kolegium Elektorów w trakcie stanu wojennego). W latach 1990–1993 pełniła funkcję prodziekana I Wydziału Lekarskiego.
Od czasu powstania „Solidarności” w AM prof. Dąbrowska brała czynny udział w pracy tej organizacji, zarówno na szczeblu Komisji Zakładowej w Szpitalu Klinicznym, jak i Komisji Międzyzakładowej AM. W latach 1980–1981 współredagowała Informator NSZZ Solidarność AM w Warszawie (40 numerów). W listopadzie 1981 została przewodniczącą NSZZ „Solidarność” w AM.
Podziękowania dla lekarza
Podziękuj lekarzowi i poleć go innym!
Jeżeli lekarz pomógł Ci wrócić do zdrowia, warto wpisać słowa podziękowania lub pozytywną
opinię, aby polecić go w ten sposób innym pacjentom.
Formularz nie służy do kontaktu z lekarzem i rejestracji na wizyty.
Uwaga: po zaakceptowaniu przez moderatora, treść Twoich podziękowań będzie widoczna publicznie w profilu lekarza.
Poproś lekarza o uruchomienie e-rejestracji
Zobacz także
Osteoporoza
Osteoporoza jest chorobą szkieletu prowadzącą do złamań kości, które mogą wystąpić nawet po niewielkim urazie. Nadmierna podatność kości na uszkodzenie w osteoporozie wynika ze zmniejszenia gęstości mineralnej kości i zaburzenia jej struktury i jakości.
Idiopatyczne włóknienie płuc
Idiopatyczne włóknienie płuc jest szczególną postacią przewlekłego, postępującego śródmiąższowego zapalenia ograniczonego do płuc, o nieznanej przyczynie, występującego szczególnie u osób w starszym wieku. Głównymi objawami są duszność i suchy kaszel stopniowo nasilają się przez wiele miesięcy, a niekiedy i lat. Jest poważną chorobą, postępującą, która prowadzi do niewydolności oddechowej.
Niedoczynność tarczycy
Niedoczynność tarczycy jest zaburzeniem, w którym tarczyca produkuje za mało hormonów w stosunku do potrzeb organizmu. Jakie są przyczyny, objawy i leczenie niedoczynności tarczycy. Kiedy i jak diagnozuje się niedoczynność tarczycy? Co to jest TSH, FT3 i FT4?
Zawał serca (atak serca) - przyczyny, objawy i leczenie
Zawał serca to stan niedokrwienia mięśnia sercowego, który skutkuje jego martwicą. Najczęściej zawał serca jest konsekwencją miażdżycy tętnic wieńcowych. Głównym objawem zawału jest ból w klatce piersiowej, zwykle bardzo silny, piekący, dławiący, gniotący lub ściskający, który trwa dłużej niż 20 minut i narasta. Zawał serca jest stanem zagrożenia życia i wymaga niezwłocznego wezwania karetki pogotowia ratunkowego.
Stymulacja przezprzełykowa serca
Stymulacja przezprzełykowa serca polega na zarejestrowaniu zapisu elekrtokardiograficznego (EKG) w bezpośrednim sąsiedztwie serca oraz na wygenerowaniu pod kontrolą EKG arytmii, które mogą być dzięki temu dokładnie poznane i opisane.
Ostre niedokrwienie kończyny górnej
Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator (74% przypadków) lub zakrzep (5–35% przypadków). Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).
Zawał serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI)
Zawał serca z uniesieniem odcinka ST jest najczęściej spowodowany zakrzepem zamykającym tętnicę wieńcową i powstającym w miejscu uszkodzenia blaszki miażdżycowej, najczęściej jej pęknięcia. Tętnica wieńcowa, której zadaniem jest dostarczanie krwi do mięśnia sercowego, jest wtedy „zatkana”. Mięsień sercowy nie dostaje wystarczającej ilości krwi, ulega niedokrwieniu, niedotlenieniu i obumiera.
Ostre zespoły wieńcowe (OZW)
Ostre zespoły wieńcowe są rodzajem choroby wieńcowej, czyli stanów niedokrwienia mięśnia sercowego związanych ze zmianami w tętnicach wieńcowych. Tętnice wieńcowe to drobne tętnice, których zadaniem jest zaopatrywanie serca (mięśnia sercowego) w tlen i składniki odżywcze.
Choroba śródmiąższowa płuc związana z zapaleniem oskrzelików i złuszczające się śródmiąższowe zapalenie płuc
Choroba śródmiąższowa płuc związana z zapaleniem oskrzelików i złuszczające się śródmiąższowe zapalenie płuc występują wyłącznie u palaczy tytoniu. Objawami są kaszel i duszność. Choroba pojawia się zazwyczaj między 30. a 50. rokiem życia. Zwykle przebiega łagodnie i zmiany na ogół ustępują po zaprzestaniu palenia papierosów
Angiografia tętnic i żył obwodowych
Badanie angiograficzne naczyń krwionośnych można wykonać w niemal całym organizmie. Dzięki temu można ocenić krążenie mózgowe, krążenie w naczyniach doprowadzających krew do głowy, w płucach, w tętnicach wieńcowych (angiografia wieńcowa, inaczej koronarografia), naczyniach jamy brzusznej, rąk czy nóg. Wynik badania pomaga nie tylko zdiagnozować nieprawidłowości naczyń, ale i niejednokrotnie zaplanować i najbardziej optymalne leczenie.
Badanie płynu osierdziowego
W warunkach prawidłowych ilość płynu jest niewielka, wynosi około 15–50 ml. W przypadku zapalenia osierdzia, nowotworów, niewydolności serca czy nerek czasem dochodzi do nadmiernego gromadzenia się płynu, który uciska na serce, powodując różne objawy.
Badanie PET serca
Badanie PET serca, to badanie nieinwazyjne, wykorzystujące obrazowanie radioizotopowe. Metody obrazowania kardiologii nuklearnej, do których należy badanie PET serca, polegają na podaniu wybranego radiofarmaceutyku, który jest wychwytywany w różnym stopniu przez komórki mięśnia sercowego w zależności od jego ukrwienia i żywotności.
Osteomalacja
Osteomalacja to metaboliczna choroba kości, która polega na niedostatecznym wysyceniu ich wapniem. Kości tracą swoją wytrzymałość i stają się podatne na wyginanie pod wpływem obciążenia. Najczęstszą przyczyną osteomalacji jest niedobór witaminy D.
Ostre niedokrwienie jelit
Objawy ostrego niedokrwienia jelit mają zazwyczaj nagły początek i są bardzo nasilone. Pierwszym oraz najczęstszym (występującym u 95% pacjentów) objawem jest ból brzucha. Ból najczęściej jest silny, ciągły i rozlany na całą jamę brzuszną – trudno zlokalizować jeden bolący punkt. Często nie pomagają nawet silne leki przeciwbólowe, takie jak opioidy.
Dyspepsja
Dyspepsja to zespół objawów powodujących dyskomfort związany z przyjmowaniem pokarmów i trawieniem – ból w górnej części brzucha, uczucie pełności po jedzeniu, wczesne uczucie sytości, nudności i wymioty. Najczęściej występuje dyspepsja czynnościowa, czyli bez uchwytnej przyczyny.
Cukrzyca typu 1
Cukrzyca typu 1 stanowi ok. 10% wszystkich typów cukrzycy. Początek zachorowania zwykle przypada między 10., a 14. rokiem życia. Dotyczy głównie dzieci i osób młodych.
Domowe pomiary ciśnienia tętniczego
Pomiary domowe, wykonywane przez samego chorego lub kogoś z domowników, pozwalają skuteczniej kontrolować wartości ciśnienia tętniczego pomiędzy wizytami u lekarza, a nawet zmniejszyć ilość tych wizyt. Dodatkowo angażują one pacjenta w kontrolę terapii, czyniąc go bardziej odpowiedzialnym za leczenie.
Podziękowania dla lekarza
Podziękuj lekarzowi i poleć go innym!
Jeżeli lekarz pomógł Ci wrócić do zdrowia, warto wpisać słowa podziękowania lub pozytywną opinię, aby polecić go w ten sposób innym pacjentom.
Formularz nie służy do kontaktu z lekarzem i rejestracji na wizyty.
Uwaga: po zaakceptowaniu przez moderatora, treść Twoich podziękowań będzie widoczna publicznie w profilu lekarza.