Celiakia
Celiakia (glutenozależna choroba trzewna) to przewlekła, wielonarządowa choroba o podłożu autoimmunologicznym, w której u osób predysponowanych genetycznie wskutek spożywania glutenu dochodzi do uszkodzenia jelita cienkiego. Objawy celiakii mogą dotyczyć przewodu pokarmowego (bóle brzucha, przewlekła biegunka, wzdęcia), ale także innych narządów. Diagnoza jest stawiana na podstawie badania przeciwciał we krwi oraz wyników badania biopsji jelita. Leczenie celiakii polega na stosowaniu przez całe życie diety bezglutenowej, która powoduje ustąpienie objawów i umożliwia prowadzenie normalnego trybu życia.
Szczegółowe zalecenia dietetyczne w stanie przedcukrzycowym
Stan przedcukrzycowy ma często charakter odwracalny, w przeciwieństwie do cukrzycy. Dlatego też Polskie Towarzystwo Diabetologiczne (PTD) u osób ze stanem przedcukrzycowym zaleca redukcję masy ciała poprzez modyfikację stylu życia, obejmującą aktywność fizyczną i zmniejszenie kaloryczności diety.
Ostre zapalenie oskrzelików
Choroby toczące się w oskrzelikach prowadzą zazwyczaj do zmniejszania ich średnicy i co za tym idzie utrudnienia przepływu przez nie powietrza, co szybko prowadzi do duszności.
Marskość wątroby
Marskość jest końcowym stadium bardzo wielu przewlekłych chorób wątroby. Ich przyczyny są rozmaite – najczęściej są to: nadużywanie alkoholu i wirusowe zakażenia wątroby typu B i C.
Zespół Alporta
Zespół Alporta to wrodzona, genetyczna choroba nerek, w której dodatkowo występują zaburzenia w obrębie narządu słuchu oraz wzroku. Jest to najczęstsza z wrodzonych nefropatii.
Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń
Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (ZZN) to zapalenie małych i średnich naczyń krwionośnych zarówno tętniczych, jak i żylnych, głównie w obrębie górnych i dolnych dróg oddechowych i nerek.
Ostre niedokrwienie kończyn dolnych
Przyczynami ostrego niedokrwienia kończyny są najczęściej zator lub zakrzep. Do rzadszych przyczyn należą: zapalenie naczyń, rozwarstwienie ściany tętnicy, uraz lub uszkodzenie tętnicy (np. jako powikłanie niektórych zabiegów wewnątrznaczyniowych).
Toczniowe zapalenie nerek
Przyczyną toczniowego zapalenia nerek są przeciwciała skierowane przeciwko własnym tkankom, które wiążą się z innymi substancjami wskutek czego powstają kompleksy immunologiczne, które z kolei gromadzą się w kłębuszkach nerkowych, wywołując zapalenie nerek.
Bezoar
Bezoary są to ciała obce zalegające w żołądku, powstające w wyniku połykania różnych materiałów nieulegających trawieniu.
Zakrzepica żylna
Zakrzepica żylna polega na tworzeniu się zakrzepów krwi w żyłach nóg.
Najczęściej rozpoczyna się ona w żyłach znajdujących się w mięśniach łydek i stamtąd,
przechodząc do coraz większych żył, może wędrować ku górze.
Dieta w osteoporozie
Składniki diety istotne w zapobieganiu i leczeniu osteoporozy.
Pneumokokowe zapalenie płuc
Pneumokokowe zapalenie płuc wywoływane jest przez bakterię dwoinkę zapalenia płuc (paciorkowiec Streptoococcus pneumoniae). Choroba zaczyna się nagle, występują wysoka gorączka, dreszcze, duszność i kaszel z wykrztuszaniem początkowo rdzawej, potem ropnej plwociny, często przyspieszony oddech i bicie serca, a także ból w klatce piersiowej. Choroba wymaga szybkiego rozpoczęcia leczenia – stosuje się antybiotyki.
Kłębuszkowe zapalenie nerek
Kłębuszkowe zapalenia nerek to grupa chorób charakteryzujących się zajęciem przez proces zapalny kłębuszków nerkowych, co z kolei jest przyczyną nieprawidłowej pracy nerek, a z czasem może prowadzić do niewydolności nerek. Przyczyną kłębuszkowego zapalenia nerek jest nieprawidłowa czynność układu immunologicznego (odpornościowego) i leczenie często polega na stosowaniu leków hamujących działanie tego układu.
Limfocytowe śródmiąższowe zapalenie płuc
Limfocytowe śródmiąższowe zapalenie płuc jest jedną z postaci tzw. śródmiąższowego zapalenia płuc, czyli zapalenia płuc niezwiązanego z zakażeniem bakteriami, wirusami i grzybami. Choroba rzadko występuje samoistnie. Najczęściej współistnieje z chorobami tkanki łącznej, a zwłaszcza z zespołem Sjögrena, z zaburzeniami immunologicznymi, a szczególnie z pierwotnym i wtórnym niedoborem odporności, z chorobami autoimmunologicznymi tarczycy, z miastenią oraz reakcjami polekowymi. U dzieci często występuje w zakażeniu wirusem HIV.
Toczeń polekowy
Toczeń polekowy jest chorobą wywołaną przez niektóre leki. Objawy przypominają objawy tocznia rumieniowatego układowego. Choroba ma charakter autoimmunologiczny, co oznacza, że układ odpornościowy atakuje własne komórki i tkanki organizmu.
Choroba Fabry’ego
Choroba Fabry’ego to wrodzona wada genetyczna, którą powoduje niedobór enzymu o nazwie alfa-galaktozydaza A. Brak tego enzymu powoduje gromadzenie się w komórkach, głównie naczyń krwionośnych, dużych ilości substancji nazywanych sfingolipidami, co prowadzi do uszkodzenia naczyń krwionośnych i zaburzeń wielu narządów, zwłaszcza mózgu, nerek i serca.
Stopa cukrzycowa
Stopa cukrzycowa należy do przewlekłych powikłań cukrzycy. Występuje zarówno u chorych na cukrzycę typu 1, jak i typu 2. Jest to owrzodzenie (płytkie albo głębokie przerwanie ciągłości skóry) zlokalizowane zwykle na części podeszwowej lub grzbietowej stopy.
Zawał serca (atak serca) - przyczyny, objawy i leczenie
Zawał serca to stan niedokrwienia mięśnia sercowego, który skutkuje jego martwicą. Najczęściej zawał serca jest konsekwencją miażdżycy tętnic wieńcowych. Głównym objawem zawału jest ból w klatce piersiowej, zwykle bardzo silny, piekący, dławiący, gniotący lub ściskający, który trwa dłużej niż 20 minut i narasta. Zawał serca jest stanem zagrożenia życia i wymaga niezwłocznego wezwania karetki pogotowia ratunkowego.
Zespół uciskowy górnego otworu klatki piersiowej
Zespół uciskowy górnego otworu klatki piersiowej występuje częściej u kobiet, głównie w wieku 30–40 lat. Chorzy najczęściej skarżą się na dolegliwości bólowe odcinka szyjnego kręgosłupa lub obręczy barkowej, drętwienie i mrowienie w rejonie całego ramienia bądź przedramienia i ręki, często towarzyszą im bóle głowy, niekiedy następstwem jest osłabienie siły uścisku dłoni.
Przewlekła niewydolność żylna
Przewlekła niewydolność żylna obejmuje chorobę żylakową (żylaki) oraz zespół pozakrzepowy rozwijający się u niektórych chorych, którzy przebyli zakrzepicę żylną.
