Lekarz Dagmara Borowicz

Specjalizacja

Psychiatria

Miejsca pracy: Umów wizytę/Poproś o terminarz

Indywidualna Specjalistyczna Praktyka Lekarska Dagmara Borowicz

Góralska 13/2, 80-292, Gdańsk

tel.: +48 607 583463

Pokaż mapę

Informacje i kontakty

Certyfikaty i umiejętności

2016 Certyfikat Psychoterapeuty PTPI

Studia

2012–2015 Polski Instytut Psychoterapii Integratywnej w Krakowie, 4-letnie Studium Psychoterapii Integratywnej

2005–2010 Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, WZ w Sopocie, Psychologia

2001–2007 Akademia Medyczna w Gdańsku, Wydział Lekarski

Dorobek zawodowy

Praca w Wojewódzkim Szpitalu Psychiatrycznym w Gdańsku, Starogardzie Gdańskim, na oddziale psychiatrycznym w Człuchowie, poradniach zdrowia psychicznego na terenie Trójmiasta i okolic, staż w Pomorskim Centrum Toksykologii w Gdańsku. Prywatna praktyka psychiatryczna i psychoterapeutyczna. Praca w Rodzinnym Ośrodku Diagnostyczno-Konsultacyjnym przy Sądzie Okręgowym w Gdańsku. Ukończone szkolenia w zakresie psychoterapii depresji, zaburzeń lękowych, zaburzeń jedzenia, terapii par, diagnozy klinicznej DSM-IV-TR i DSM-5, psychoterapii krótkoterminowej, pracy z ciałem, hipnozy klinicznej. Praca z pacjentami pod superwizją.

Zainteresowania zawodowe

zaburzenia depresyjne, zaburzenia lękowe, zaburzenia snu, zaburzenia osobowości, teoria poliwagalna,

Przynależność do towarzystw i organizacji

Polskie Towarzystwo Psychiatryczne

Polskie Towarzystwo Psychoterapii Integratywnej

Inne informacje

Specjalista psychiatra. Psychoterapeuta certyfikowany przez Polskie Towarzystwo Psychoterapii Integratywnej. Magister psychologii.

Kontakt

Tel. Kom.: 607583463

Podziękowania dla lekarza

Podziękuj lekarzowi i poleć go innym!

Jeżeli lekarz pomógł Ci wrócić do zdrowia, warto wpisać słowa podziękowania lub pozytywną opinię, aby polecić go w ten sposób innym pacjentom.

Formularz nie służy do kontaktu z lekarzem i rejestracji na wizyty.

Uwaga: po zaakceptowaniu przez moderatora, treść Twoich podziękowań będzie widoczna publicznie w profilu lekarza.

Zobacz także

Otępienie naczyniopochodne Otępienie pojawiające się jako konsekwencja naczyniopochodnego uszkodzenia mózgu, obejmuje niejednorodną grupę chorób. Wśród nich wyróżnia się otępienie naczyniopochodne, otępienie wielozawałowe, otępienie poudarowe.
Trichotillomania Trichotillomania to zaburzenie psychiczne polegające na uporczywym i niekontrolowanym przymusie wyrywania sobie włosów.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u dorosłych Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to stan kliniczny, któremu towarzyszy upośledzenie funkcjonowania w wielu dziedzinach, powodując problemy w nauce, zaburzone relacje z bliskimi, trudności społeczne i występowanie różnych problematycznych zachowań. Jest to jedno z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych u dzieci.
Choroby somatyczne u osób z poważnymi zaburzeniami psychicznymi Odpowiedź na pytanie: „Dlaczego leczenie osób z chorobami somatycznymi i zaburzeniami psychicznymi bywa tak trudne?” jest złożona. Kłopoty te mogą wynikać nie tylko ze swoistych objawów zaburzeń psychicznych, ale również z działań niepożądanych niektórych leków psychotropowych lub z problemów w relacjach między lekarzem a pacjentem.
Zaburzenia odżywiania (anoreksja i bulimia) Zaburzenia odżywiania się należą do grupy zaburzeń psychicznych i wymagają kompleksowego leczenia. Do najczęściej występujących zaburzeń zalicza się anoreksję i bulimię.
Choroba afektywna dwubiegunowa u dzieci i młodzieży Choroba afektywna dwubiegunowa zwykle rozpoczyna się od jednego lub kilku epizodów depresyjnych i wtedy początkowo rozpoznaje się depresję. Rzadziej pierwszym epizodem jest mania lub hipomania.
Schizofrenia Schizofrenia to choroba ludzi młodych – ponad połowa zachorowań rozpoczyna się przed 30. rokiem życia. Przyczyny choroby są złożone i nie w pełni znane.
Majaczenie niewywołane alkoholem Majaczenie, inaczej delirium, jest jedną z form zaburzeń świadomości. Innymi słowy jest to przemijająca i odwracalna, uogólniona dysfunkcja czynności mózgu, czyli ośrodkowego układu nerwowego. U chorego z majaczeniem obserwuje się rozmaite objawy zaburzeń stanu psychicznego. Ich nasilenie jest różne.
Depresja okołomenopauzalna Menopauza (okres przekwitania, klimakterium) to zazwyczaj naturalny proces biologiczny, w przebiegu którego u kobiet (w wieku około 45–50 lat) dochodzi do zmniejszenia i ostatecznie zatrzymania produkcji estrogenów, co wiąże się początkowo z nieregularnym występowaniem cyklów miesiączkowych, aż do ich ostatecznego zatrzymania.
Zaburzenia urojeniowe Zaburzenia urojeniowe, należące do grupy chorób psychicznych, dawniej nazywane były paranoją. Charakteryzują się występowaniem usystematyzowanych, spójnych urojeń (pojedynczego urojenia lub całego ich systemu), którym nie towarzyszą zaburzenia struktury osobowości i intelektu.
Zaburzenia nerwicowe (lękowe) związane ze stresem i pod postacią somatyczną Zaburzenia lękowe to grupa bardzo różnorodnych zaburzeń, które jednak mają wspólną genezę historyczną związaną z pojęciem „nerwicy”, czy „nerwicy lękowej”, a w ich powstawaniu, rozwoju i przebiegu oraz prezentowanych objawach bardzo istotną rolę odgrywają czynniki psychologiczne.
Depresja maskowana Określenie „maskowana” oznacza, że faktyczny problem, jakim jest depresja, ukrywa się za objawami wskazującymi na inną chorobę. Charakterystyczne w jej przebiegu jest to, że objawy pod postacią obniżonego nastroju, zmniejszonej energii oraz niemożności cieszenia się tym, co wcześniej sprawiało przyjemność są mniej nasilone lub wcale nie występują, a na pierwszy plan wysuwają się m.in. zaburzenia snu, lęk o falującym przebiegu, różnego rodzaju dolegliwości somatyczne, a także zespoły bólowe.
Dieta a stres Chroniczny stres zwiększa potrzeby metaboliczne organizmu i powoduje wzrost zużycia oraz wydalania wielu istotnych składników odżywczych, co w konsekwencji może prowadzić do licznych niedoborów witamin, makro- oraz mikroelementów, a także do dysfunkcji w zakresie aktywności neurotransmiterów i zaburzenia funkcjonowania gospodarki hormonalnej.
Depresja Depresja jest jedną z najczęściej występujących chorób na świecie. Dlatego warto zaznajomić się z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi jej przyczyn, objawów depresji oraz sposobów postępowania w przypadku jej wystąpienia.
Dieta w chorobie Alzheimera Sugeruje się, że wprowadzenie do diety pewnych składników pokarmowych czy odżywianie się zgodnie z danym modelem żywienia może być pomocne w zapobieganiu chorobie oraz wspomagać zasadnicze leczenie. Uważa się, że pewne znaczenie mają kwasy tłuszczowego omega 3, witaminy antyoksydacyjne, witaminy z grupy B i kwas foliowy oraz polifenole roślinne.
Uzależnienie od komputera i sieci (siecioholizm) Osoby uzależnione od komputera spędzają przy nim średnio 35 godzin tygodniowo (poza obowiązkami wynikającymi z zatrudnienia). Wyróżnia się 5 typów uzależnienia związanego z komputerem: erotomanię internetową, socjomanię internetową, uzależnienie od sieci internetowej, przeciążenie informacyjne oraz uzależnienie od komputera.
Depresja i psychoza poporodowa Depresja poporodowa i inne zaburzenia psychiczne tego okresu związane są z ryzykiem negatywnego wpływu na życie i funkcjonowanie samej kobiety, dziecka oraz całej rodziny. Brak odpowiedniego rozpoznania i leczenia może mieć niekorzystny wpływ na relacje kobiety z dzieckiem, partnerem i rodziną.
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne charakteryzuje się wystepowaniem nawracających, natrętnych myśli (obsesje) i/lub czynności (kompulsje), którym trudno się oprzeć, ponieważ próba powstrzymania się od nich wiąże się z narastającym lękiem, niepokojem, napięciem, cierpieniem.
Bezsenność Osoby cierpiące na bezsenność skarżą się na trudności w zasypianiu, utrzymaniu snu, zbyt wczesne budzenie się lub sen o złej jakości, który nie daje wypoczynku. Poszukiwanie przyczyny bezsenności należy rozpocząć od oceny ogólnego stanu zdrowia. Ocena ta obejmuje zebranie wywiadu, badanie lekarskie, pomiar ciśnienia.
Depresja sezonowa Depresja sezonowa ma sezonowo-nawrotowy przebieg, co oznacza, że epizody depresyjne pojawiają się najczęściej u pacjenta późną jesienią lub wczesną zimą i trwają do wiosny, kiedy to dochodzi do poprawy nastroju. Zdarza się, choć znacznie rzadziej, że objawy choroby obserwuje się wiosną i latem, a w okresie jesienno-zimowym dochodzi do remisji.

Wyszukaj lekarza