Umów wizytę
Lekarze
dr hab. n. med. Andrzej Boszczyk

dr hab. n. med. Andrzej Boszczyk

Specjalizacja

Ortopedia i traumatologia

Informacje i kontakty

Zainteresowania zawodowe

Ortopeda stopy i stawu skokowego

Kontakt

Strona www: http://www.boszczyk.pl

Podziękowania dla lekarza

Podziękuj lekarzowi i poleć go innym!

Jeżeli lekarz pomógł Ci wrócić do zdrowia, warto wpisać słowa podziękowania lub pozytywną opinię, aby polecić go w ten sposób innym pacjentom.

Formularz nie służy do kontaktu z lekarzem i rejestracji na wizyty.

Uwaga: po zaakceptowaniu przez moderatora, treść Twoich podziękowań będzie widoczna publicznie w profilu lekarza.

- Anna
  
  Miałam zaszczyt być operowana przez dr A. Boszczyka. Potwierdzam wszystkie pochlebne opinie o doktorze. To rzeczywiście bardzo dobry fachowiec, profesjonalista o dużej kulturze osobistej i szacunku do pacjenta. W sierpniu 2018 r. przeszłam skomplikowaną operację stopy - rekonstrukcje: artrodeza korekcyjna podwójna, artrodeza korekcyjna kości klinowatej przyśrodkowej, przeszczep kostny, stabilizacja śrubami, rekonstrukcja ścięgna mięśnia piszczelowego. Operacja przebiegła pomyślnie i jestem sprawna. Przed zabiegiem byłam już w takim stanie, że prawdopodobnie obecnie (bez wykonania operacji) nie mogłabym chodzić o własnych siłach. Dr Boszczyk nie patrzy na wiek pacjenta, nie mówi, że problem może poczekać, chce aby każdy z nas był sprawny i nie odczuwał bólu. Jestem Mu bardzo wdzięczna.
- Artur Opieka
  
  Pan Doktor jest pełen profesjonalizmu. Ogromna jego wiedza sprawiła, iż uświadomił mnie, jakim mam problem ze stopą i pomógł mi w jej leczeniu. Dokładnie wysłuchał informacji o moich dolegliwościach, sprawdził stan opisanych miejsc, wszystko wyjaśnił i ukierunkował leczenie. Dzięki skutecznie postawionej diagnozie wróciłem do zdrowia, za co jestem bardzo wdzięczny. To specjalista godny polecenia! Szanuje pacjenta, jest kompetentny, odpowie na wszystkie pytania. Wizyty przebiegają w bardzo serdecznej atmosferze. Pozdrawiam i polecam Pana Doktora Boszczyka.

Zobacz także

Dysplazje kostno-stawowe Dysplazje kostno-stawowe to choroby w większości uwarunkowane genetycznie. Część ich objawów można zaobserwować tuż po narodzinach dziecka lub we wczesnym dzieciństwie. Niski wzrost, dysproporcje ciała, nieprawidłowy chód, ból w okolicach stawów wymagają wdrożenia odpowiedniej diagnostyki. Ważne jest, aby dziecko zostało objęte opieką pediatry i lekarza genetyka, którzy będą w stanie ustalić prawidłową diagnozę i plan dalszego postępowania.
Złamania zmęczeniowe stopy Do złamań zmęczeniowych w obrębie stóp dochodzi przede wszystkim u osób przeciążonych treningiem – zarówno zawodowych sportowców, jak i amatorów. Źle dobrane jednostki treningowe i niewystarczający czas na regenerację powoduje występowanie takich złamań.
Ogólne zasady leczenia złamań kości Metody postępowania w zaopatrywaniu złamań w obrębie trzonów kości długich wciąż się rozwijają i ewoluują. Wskutek coraz lepszego zrozumienia mechanizmów biologicznych gojenia złamań i roli tkanek miękkich w tym procesie powstają nowe techniki nastawiania i zespalania tych złamań.
Złamania kości łódeczkowatej Kość łódeczkowata jest jedną z kości tworzących nadgarstek, która leży w pierwszym z dwóch szeregów kości nadgarstka po stronie kciuka (czyli po stronie promieniowej). Przyczyną złamania tej kości są najczęściej upadki z podparciem się nadgarstkiem.
Złamania przeciążeniowe Złamania przeciążeniowe mogą wystąpić praktycznie w każdej kości, ale najczęściej u dzieci dotyczą kości piszczelowej, strzałkowej i udowej.
Złamanie trzonu kości udowej Do złamania tej kości potrzebna jest bardzo duża siła. Dzieje się to zwykle w czasie wypadków samochodowych, motocyklowych, potrąceń przez samochód, upadków z wysokości.
Płaskostopie u dorosłych Do takiego stanu może doprowadzić nadwaga i otyłość, nadmierna aktywność fizyczna lub zawodowa w przypadku pracy fizycznej, szczególnie gdy towarzyszą jej liczne urazy stóp, przebyte kontuzje lub źle dobrane obuwie.
Ortopedyczny zabieg chirurgiczny Operacje ortopedyczne wiążą się ze stosunkowo dużą ingerencją zarówno w układ kostny i strukturę kości, jak i tkanek miękkich. Trwają one od jednej godziny do kilku godzin.
Zapalenie kaletek maziowych Kaletki maziowe generalnie stanowią ochronę okolic narażonych na urazy i przeciążenia. Ich stany zapalne zwykle mają charakter zapalenia jałowego, to znaczy powstają na skutek urazów lub przeciążeń okolic, w których znajdują się kaletki. Do okolic predysponowanych należą łokcie, okolice krętarza większego oraz kolana.
Choroba Osgooda i Schlattera (jałowa martwica guzowatości kości piszczelowej): przyczyny, objawy i leczenie Choroba Osgooda i Schlattera dotyczy aktywnych fizycznie dorastających dzieci, szczególnie wykonujących treningi sportowe. Na skutek przewlekłego przeciążenia dochodzi do powstania stanu zapalnego i bólu chrząstki wzrostowej w okolicy guzowatości kości piszczelowej, tuż poniżej kolana. Występowanie bólu w tej okolicy wymaga konsultacji ortopedycznej celem ustalenia rozpoznania i właściwego leczenia
Złamania obojczyka Do złamań obojczyka dochodzi w czasie upadków na okolicę barku, klatki piersiowej. Są to upadki z wysokości, nawet niewielkiej, często w czasie aktywności sportowej.
Artroskopia kolana Artroskopia kolana polega na wprowadzeniu do jego wnętrza małych instrumentów chirurgicznych – kamery oraz narzędzi – poprzez drobne nacięcia. Metoda ta pozwala wykonać operacje stawu kolanowego bez jego otwierania, co zmniejsza ryzyko powikłań oraz skraca okres niepełnosprawności po zabiegu
Choroba Perthesa Jałowa martwica głowy kości udowej to choroba polegająca na obumieraniu tkanki kostnej i zaniku kości udowej. Gdy występuje u dzieci – określana jest wówczas jako choroba Perthesa. Leczenie obejmuje zarówno postępowanie zachowawcze, jak i interwencję chirurgiczną. Rokowanie jest niepewne i zależy od wielu czynników
Złamania trzonu kości ramiennej Złamana kość w tej okolicy może doprowadzić do podrażnienia lub przerwania nerwu promieniowego tam przebiegającego. Naciągnięcie lub uszkodzenie nerwu może upośledzić jego funkcję i utrudnić lub uniemożliwić podnoszenie nadgarstka i palców.
Skręcenie stawu skokowego (pot. skręcenie kostki) Skręcenie stawu skokowego, nazywane potocznie skręceniem kostki, jest urazem polegającym na rozciągnięciu, a niekiedy częściowemu przerwaniu torebki stawowej. W przeciwieństwie do zwichnięcia kostki, w przypadku skręcenia kostki nie dochodzi do przemieszczenia powierzchni stawowych względem siebie.
Złamania miednicy Złamania miednicy to złamania uszkadzające pierścień obręczy biodrowej, który tworzą w sumie dwie kości miedniczne (powstałe z połączenia kości biodrowej, kulszowej i łonowej) oraz kość krzyżowa.
Dyskopatia w odcinku lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego w postaci różnie zaawansowanej dyskopatii stwierdza się w badaniach obrazowych u niemal 70% osób do 50. roku życia i ponad 90% osób po 50. roku życia. Nie jest to jednak równoznaczne z wystąpieniem objawów choroby. Objawy związane z dyskopatią w odcinku lędźwiowym obserwuje się u mniej niż 5% społeczeństwa.
Łydka tenisisty (naderwanie mięśnia łydki) - objawy i leczenie Do tego typu uszkodzenia dochodzi zwykle nagle w czasie gwałtownego napięcia łydki podczas ciężkiej pracy lub aktywności fizycznej – pacjenci odczuwają w napiętej łydce niespodziewane uderzenie, trzask, silne ukłucie.
Więzadło krzyżowe przednie i tylne - uszkodzenie więzadeł krzyżowych Więzadła krzyżowe to dwie struktury znajdujące się w stawie kolanowym odpowiedzialne za jego stabilizację. Kontuzje kolana doznawane podczas uprawiania sportu, szczególnie dyscyplin zespołowych oraz narciarstwa, stanowią najczęstszą przyczynę uszkodzenia więzadeł krzyżowych. Niekiedy przerwaniu więzadeł krzyżowych towarzyszą inne uszkodzenia w stawie kolanowym. Postępowanie terapeutyczne dobiera się indywidualnie, zależy ono m.in. od stabilności stawu, wieku pacjenta i jego oczekiwań
Pacjent po amputacji kończyny – postępowanie i powikłania Amputacja kończyny jest zabiegiem wykonywanym w ostateczności, w przypadku wyczerpania wszelkich możliwości jej uratowania. Czas leczenia wynosi od kilku do kilkunastu miesięcy i zależy od rodzaju i rozległości amputacji, a także od ogólnego stanu zdrowia i ewentualnego wystąpienia powikłań.

Wyszukaj lekarza