Pod koniec 2013 r. ukazały się brytyjskie wytyczne National Institute for Health and Care Excellence (NICE) dotyczące dożylnego leczenia płynami osób dorosłych w szpitalu. Podczas resuscytacji płynowej zalecono stosowanie krystaloidów o stężeniu sodu 130–154 mmol/l (począwszy od podania 500 ml w ciągu ≤15 min), unikanie roztworów skrobi u wszystkich pacjentów, a także rozważenie podawania 4% lub 5% roztworów albuminy jedynie u chorych z ciężką sepsą.
Europejska Agencja Leków (EMA) w 2013 r. z uwagi na działania niepożądane ograniczyła natomiast stosowanie roztworów hydroksyetylowanej skrobi (HES) wyłącznie do przypadków hipowolemii spowodowanej ostrą utratą krwi, gdy przetoczenia krystaloidów nie są wystarczające – pod warunkiem, że nie występuje uszkodzenie nerek ani koagulopatia; zaleciła także jak najkrótsze stosowanie (maks. 24 h) HES w najmniejszych skutecznych dawkach i monitorowanie czynności nerek podczas leczenia. Przesłanki patofizjologiczne i wyniki niedawno opublikowanej metaanalizy sieciowej dotyczącej wstrząsu septycznego skłaniają do preferowania krystaloidów zrównoważonych (zbilansowanych, tzn. o składzie jonowym zbliżonym do osocza) w resuscytacji płynowej. Więcej informacji znajdziesz w rozdziale „Wstrząs” nowej wersji Interny Szczeklika.
Zobacz także: Sepsa i wstrząs septyczny
