Niektórzy pacjenci stosują dietę bezglutenową. Co o tej diecie mówią badania?
21.12.2016
Jakub Sobiecki, dietetyk, epidemiolog żywienia
Department of Epidemiology and Biostatistics, Imperial College London
Klinika Pediatrii, Żywienia i Chorób Metabolicznych CZD, Warszawa
Wybrane treści dla pacjenta
-
Makulopatia cukrzycowa
Makulopatia u chorych na cukrzycę.
-
Dieta w niealkoholowej stłuszczeniowej chorobie wątroby (obecnie stłuszczeniowej chorobie wątroby związanej z zaburzeniami metabolicznymi – MAFLD)
Stłuszczenie wątroby to powszechna choroba przewlekła. Podstawą jej leczenia jest redukcja masy ciała poprzez zmianę nawyków żywieniowych i wprowadzenie aktywności fizycznej. Prawidłowo zbilansowana dieta, powodująca już niewielką redukcję masy ciała może sprawić znaczące zmniejszenie ilości tłuszczu wątrobowego.
-
Dieta w profilaktyce i leczeniu niedoborów żelaza u sportowców
Grupa szczególnie narażona na niedobór żelaza to sportowcy, głównie trenujące kobiety. Osoby intensywnie trenujące mają większe zapotrzebowanie na ten składnik, co spowodowane jest zwiększonym obrotem krwinek czerwonych wynikającym z ich mechanicznego niszczenia podczas wysiłku fizycznego. Taki stan nazywa się hemolizą wysiłkową lub tzw. zadeptywaniem erytrocytów.
-
Cukrzyca typu 1 o podłożu autoimmunologicznym
Jest to postać cukrzycy najczęściej występująca u dzieci i młodzieży, chociaż może się ujawniać także później. Ta późno ujawniająca się postać określana jest mianem cukrzycy typu LADA (latent autoimmune diabetes in adults; powoli rozwijająca się autoimmunologiczna cukrzyca dorosłych).
-
Dieta w łuszczycy
Wprawdzie dotychczas nie ustalono zaleceń dietetycznych dla chorych na łuszczycę, jednak wiele danych wskazuje, że zmiana nawyków żywieniowych może korzystnie wpływać na przebieg tej choroby.
-
Zespół hiperglikemiczno-hiperosmolalny
Zespół hiperglikemiczno-hiperosmolalny to zaburzenie metaboliczne przebiegające ze znacznym odwodnieniem organizmu, powstające zwykle u starszych chorych na cukrzycę typu 2 w wyniku dużych glikemii, zwykle >600 mg/dl (33,3 mmol/l).
-
Cukrzycowa choroba nerek (CChN; dawniej nefropatia cukrzycowa)
Cukrzycowa choroba nerek (dawniej nefropatia cukrzycowa) to uszkodzenie nerek, dotyczące zarówno ich struktury, jak i funkcjonowania, które rozwija się w wyniku przewlekłej hiperglikemii, czyli zwiększonego stężenia glukozy we krwi. Cukrzycowa choroba nerek jest powikłaniem cukrzycy typu 1 i 2. W cukrzycowej chorobie nerek w moczu znajduje się nadmierna ilość białka – albuminy. Leczenie polega przede wszystkim na odpowiednim leczeniu cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, dyslipidemii i otyłości, a także stosowaniu leków chroniących nerki, ograniczaniu w diecie białka i sodu.
-
Zmiany w układzie ruchu związane z cukrzycą
Zaburzenia w układzie ruchu w przebiegu cukrzycy zależą od typu cukrzycy, czasu trwania choroby, średniego stężenia glukozy we krwi oraz rodzaju stosowanego leczenia. Ponadto stanowią wypadkową innych procesów patologicznych, często występujących z cukrzycą, takich jak zaburzenia gospodarki lipidowej, wapniowo-fosforanowej, otyłość i nadciśnienie tętnicze.
-
Dieta w leczeniu otyłości i towarzyszącej jej insulinooporności
U chorych z nadwagą i otyłością nadmiar tkanki tłuszczowej trzewnej stanowi przyczynę rozwoju insulinooporności. Konsekwencją otyłości i insulinooporności może być rozwój zaburzeń gospodarki węglowodanowej (stan przedcukrzycowy i cukrzyca typu 2). Są one powikłaniami metabolicznymi otyłości, a ryzyko ich rozwoju zwiększa się wraz ze wzrostem wskaźnika BMI. Z kolei prawidłowo zbilansowana dieta stanowi podstawę leczenia otyłości oraz prewencji i leczenia jej powikłań metabolicznych.
-
Dieta w osteoporozie
Składniki diety istotne w zapobieganiu i leczeniu osteoporozy.
