Amerykańskie Centers for Disease Control and Prevention wydały uaktualnione wytyczne leczenia chorób przenoszonych drogą płciową. Aktualizacja powstała po spotkaniu specjalistów zajmujących się diagnostyką i leczeniem tych chorób, które odbyło się 2 lata temu w Atlancie.
Wytyczne dotyczą kobiet, u których nie stwierdzono w przeszłości stanów przednowotworowych lub raka szyjki macicy, obniżonej odporności (w tym zakażenia HIV) oraz ekspozycji na dietylostylbestrol w życiu płodowym.
Celem publikacji ACOG jest przedstawienie opartych na wiarygodnych danych naukowych wytycznych dotyczących zwalczania objawów naczynioruchowych i zanikowych w pochwie i na sromie, związanych z okresem około- i pomenopauzalnym.
W opinii ACOG nie ma wystarczająco silnych dowodów, aby rekomendować przeprowadzenie badań uzupełniających mammografię u kobiet z gęstym utkaniem piersi, u których nie stwierdza się dodatkowych czynników ryzyka lub objawów.
Zespół ekspertów Society for Maternal-Fetal Medicine przeprowadził analizę danych z baz MEDLINE, PubMed, EMBASE i Cochrane z lat 1966–2014 i na ich podstawie przygotował wytyczne postępowania w przypadku nieimmunologicznego obrzęku płodu.
Eksperci American College of Obstetricians and Gynecologists omówili aktualny stan wiedzy odnośnie do rezerwy jajnikowej i wskazania do jej oceny za pomocą badań hormonalnych i obrazowania ultrasonograficznego.
Na podstawie dostępnych danych i opinii ekspertów American College of Obstetricians and Gynecologists omawia problemy związane z leczeniem operacyjnym u kobiet z nadmierną masą ciała.
Usunięcie jajowodów, jako procedura uzupełniająca zasadnicze leczenie chirurgiczne, może zmniejszyć ryzyko rozwoju raka jajnika – pisze ACOG. Autorzy opinii dodają, że należy o tym poinformować pacjentkę.
Dopóki nie zostanie jednoznacznie określona przyczyna endometriozy, dopóty podejmowane leczenie będzie objawowe – twierdzi prof. dr hab. n. med. Jana Skrzypczak.
Wytyczne ACOG bardzo precyzyjnie określają zasady stosowania antybiotyków i kortykosteroidów w przypadku PROM – twierdzi prof. Bręborowicz. – Do czasu opracowania podobnego polskiego dokumentu polecam stosowanie tych rekomendacji w codziennej praktyce klinicznej.