medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
W artykule omówiono wybrane zagadnienia leczenia nadciśnienia tętniczego u chorych w wieku podeszłym i bardzo podeszłym.
Nasze społeczeństwo się starzeje, symptomatologia oraz cele terapeutyczne cukrzycy u osób starszych są odmienne niż u pacjentów w wieku średnim i młodszych.
Czy można zaszczepić przeciwko grypie 80-letniego mężczyznę chorującego na niewyjaśnioną małopłytkowość?
W połowie 2014 roku autorzy światowych wytycznych postępowania w astmie, znanych powszechnie pod akronimem GINA (od Global Initiative for Asthma [w dosłownym przekładzie – Globalnej Inicjatywy dla Astmy]), zamieścili na stronie internetowej www.ginasthma.org zaktualizowaną wersję tego dokumentu (tzw. Raport GINA), w którym wprowadzili wiele zmian istotnych dla codziennej praktyki klinicznej. W niniejszym opracowaniu przedstawiamy najważniejsze z nich.
Prof. Bruno Szczygieł omawia żywienie w przypadku choroby Alzheimera - jeden z naważniejszych tematów poruszanych podczas sesji naukowych podaczas Kongresu European Society for Clinical Nutrition and Metabolism (ESPEN).
Jednym z najważniejszych problemów medycznych występujących u osób w wieku podeszłym są zaburzenia odżywiania. Tematyka żywienia w geriatrii została poruszona podczas kongresu European Society for Clinical Nutrition and Metabolism.
Osoby starsze nie były i nie są dostatecznie szeroko reprezentowane w badaniach klinicznych, co pociąga za sobą ograniczenie liczby dostępnych danych, a także zmniejszenie dostępności dowodów pierwszego poziomu wiarygodności odnoszących się do postępowania w tej grupie wiekowej.
Zapadalność na łagodny rozrost gruczołu krokowego zwiększa się z wiekiem. BPH może ujawnić się w postaci objawów ze strony dolnego odcinka dróg moczowych, takich jak uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza moczowego, zwiększenie częstości oddawania moczu, oddawanie moczu przerywanym strumieniem, parcia naglące, wolny wypływ moczu, oddawanie moczu z wysiłkiem lub oddawanie moczu w nocy (nykturia).
Niedożywienie jest to stan wynikający z braku wchłaniania lub braku spożywania substancji odżywczych, prowadzący do zmiany składu organizmu, a w konsekwencji do upośledzenia jego fizycznej i mentalnej funkcji, wpływający również niekorzystnie na wynik leczenia choroby podstawowej.
Nie udało się dotychczas wypracować powszechnie akceptowanych standardów postępowania w przypadku trudnego do opanowania bólu i wystąpienia innych objawów w okresie bezpośrednio poprzedzającym śmierć. Aby ułatwić lekarzom podejmowanie decyzji klinicznych, European Society for Medical Oncology opublikowało wytyczne omawiające postępowanie w takich sytuacjach.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
