Niniejsze opracowanie najnowszej aktualizacji (2012 r.) zaleceń opublikowanych przez British Society of Gastroenterology w 2002 roku w sposób przejrzysty porządkuje najnowszą wiedzę dotyczącą rozpoznawania i leczenia raka dróg żółciowych, która - w obliczu rosnącej zachorowalności na ten nowotwór obserwowanej na przestrzeni ostatnich dekad - powinna być przyswojona przez wszystkich lekarzy praktyków.
Artykuł zawiera zalecenia dotyczące diagnostyki i leczenia zaparcia oraz wybrane informacje z wytycznych mające znaczenie dla codziennej praktyki.
Pod pojęciami takimi jak torbiel pilonidalna, zatoka włosowa, torbiel krzyżowa, cysta pilonidalna czy krzyżowo-guziczna torbiel włosowa kryje się nieduża przetoka formująca się w miejscu, gdzie plecy kończą swą szlachetną nazwę.
W artykule przedstawiono zalecenia oraz wybrane praktyczne informacje dotyczące: rozpoznawania ostrego zapalenia trzustki, ustalenia przyczyny, wstępnej oceny i stratyfikacji ryzyka, postępowania wstępnego oraz dalszego leczenia zachowawczego i inwazyjnego.
W artykule przedstawiono wybrane praktyczne informacje oraz zalecenia dotyczące: postaci, patogenezy i rozpoznawania alkoholowej choroby wątroby oraz postępowania w alkoholowym stłuszczeniowym zapaleniu wątroby, alkoholowej marskości wątroby i alkoholowym zespole abstynencyjnym.
Podstawowym celem leczenia pacjentów z dużego stopnia nietrzymaniem stolca powinna być poprawa jakości życia, codziennej egzystencji, z możliwością prowadzenia aktywności i korzystania z życia towarzyskiego w stopniu zaspokajającym ich potrzeby psychosocjalne.
Leczenie żywieniowe od wielu lat zalicza się do podstawowych elementów opieki nad chorymi leczonymi na oddziałach chirurgicznych, niezależnie od ich profilu. Nieleczone niedożywienie zawsze prowadzi do zgonu.
W przeważającej większości przypadków (nawet do 90%) choroba dotyczy obwodowej części okrężnicy, w tym głównie esicy, jedynie w około 15% zmiany są zlokalizowane w prawej połowie okrężnicy.
W proktologii coraz większy nacisk kładzie się na procedury małoinwazyjne. Badania wykazują, że najczęściej wiąże się to ze zmniejszeniem ryzyka powikłań, jednak kosztem ograniczenia skuteczności leczenia. Czas i kolejne badania kliniczne pokażą, czy korzystniej podjąć ryzyko niepowodzenia terapii, czy działając bardziej radykalnie narazić pacjenta na nieodwracalne skutki postępowania.
Autor przedstawia wybrane publikacje z 2012 roku i początku 2013 roku dotyczące endoskopii oraz chorób górnego odcinka przewodu pokarmowego, jelita cienkiego i jelita grubego.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.