Jest to pierwsze badanie dotyczące stanu odżywienia pacjentów po resekcji przełyku porównujące protokół ERAS ze standardową opieką okołooperacyjną. Wyniki stanowią uzupełnienie coraz bogatszego piśmiennictwa dotyczącego stosowania ścieżki ERAS w przypadku tego typu zabiegów.
Autorzy badali, czy wdrożenie protokołu ERAS jest bezpieczne dla operowanych z powodu raka pęcherza moczowego.
Na podstawie wyników badania z randomizacją próbowano odpowiedzieć na pytanie, czy protokół ERAS jest bezpieczny dla chorych kwalifikowanych do operacji z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego.
Doniesienie zespołu polskich autorów wykazało użyteczność pomiarów stężenia albumin u chorych na raka jelita grubego poddanych operacji laparoskopowej oraz objętych opieką okołooperacyjną według protokołu ERAS.
Łącznie w 39 badaniach uczestniczyło 6511 chorych, których poddano operacjom takim jak: częściowe i całkowite wycięcie żołądka, resekcja przełyku, pankreatoduodenektomia, resekcja wątroby, resekcja pęcherza moczowego, laparoskopowa nefrektomia, laparoskopowa prostatektomia, laparoskopowa resekcja wątroby i laparoskopowa częściowa resekcja żołądka.
Badano wpływ opieki okołooperacyjnej prowadzonej według ścieżki ERAS na wyniki leczenia kobiet operowanych z powodu nowotworu jajnika bądź endometrium.
Autorzy próbowali odpowiedzieć na pytanie, czy wdrożenie protokołu ERAS w grupie pacjentów operowanych z powodu nowotworu płuca jest uzasadnione.
Autorzy badania odpowiadają na pytanie, czy któryś ze sposobów znieczulenia ma przewagę w kontekście opieki nad chorymi sprawowanej zgodnie z protokołem ERAS.
Przeanalizowano wyniki stosowania protokołu ERAS u 223 chorych pddanych z różnych przyczyn resekcji wątroby (przerzuty raka jelita grubego, rak dróg żółciowych, rak wątrobowokomórkowy, zmiany niezłośliwe) w latach 2010-2012.
Zbadano wpływ restrykcyjnej płynoterapii na 911 chorych operowanych z powodu raka jelita grubego w latach 2002–2007.