Odnotowano bezwzględne zmniejszenie ryzyka zaledwie o nieco ponad 1% – wydaje mi się, że 1,2% – i to w odniesieniu do złożonego punktu końcowego obejmującego hospitalizację i zgon, który w większości przypadków był związany z hospitalizacją – co oczywiście nie jest niczym zaskakującym. Bezwzględne zmniejszenie ryzyka zgonu wynosiło z kolei 0,2% – to dość mała wartość, a wynik nieistotny statystycznie (po rozbiciu na pojedyncze składowe) – z uwagi na mały odsetek zgonów. Co więcej, analizowano przede wszystkim populację osób z grupy małego ryzyka.
Jak już wspomniałam, moim zdaniem wyniki badania COLCORONA nie zmienią standardów postępowania, a kolchicyna nie jest panaceum na wszystkie problemy związane z COVID-19 – nie jest to lek, który uchroni każdego przed ciężką chorobą. Jeśli jednak osoba z grupy dużego ryzyka ma poważne obawy, to w pojedynczych przypadkach można rozważyć… Jak wiadomo, hospitalizacja to bardzo istotna kwestia w czasie pandemii – z pewnością i w Kanadzie, i w wielu innych krajach na całym świecie. Uważam więc, że nie należy lekceważyć tego punktu końcowego.
Jednak w badaniu COLCORONA bezwzględne zmniejszenie ryzyka hospitalizacji było dość znikome i należy skonfrontować ten wynik z danymi na temat potencjalnych działań niepożądanych kolchicyny. Do najczęstszych – i dość uciążliwych, przynajmniej dla moich pacjentów – należą biegunka i objawy ze strony przewodu pokarmowego. Nic więc dziwnego, że w badaniu COLCORONA odnotowano istotne zwiększenie częstości występowania takich działań niepożądanych. Zanim podejmiemy decyzję o włączeniu kolchicyny, powinniśmy porozmawiać z pacjentem o tym, czy jest on skłonny je zaakceptować.
W badaniu COLCORONA – w przeciwieństwie do innych niedużych badań z randomizacją, które przeprowadzono wcześniej – podawano chorym kolchicynę przez 30 dni (w niektórych innych badaniach przez 10 dni). Nie chodzi więc o stosowanie leku przez tydzień lub dwa. Nie wiemy, czy krótsze leczenie przynosi te same korzyści. W badaniu COLCORONA wykazano korzyści na podstawie stosowania leku przez 30 dni. To również ma swoje następstwa.
Dziękuję za naprawdę wyczerpujące odpowiedzi. W zasadzie odpowiedziała Pani na pytania, które dopiero zamierzałem zadać. Czy ma Pani jakieś dodatkowe ogólne rady dla słuchających nas klinicystów, którzy leczą ambulatoryjnie chorych na COVID-19?
Tak, chciałabym dodać, ze badanie COLCORONA przeprowadzono w 2020 roku, więc nie wiemy, czy skuteczność kolchicyny będzie taka sama w przypadku zakażenia obecnie pojawiającymi się wariantami koronawirusa. Zwłaszcza w Kanadzie, gdzie cyrkulują szczepy alfa i delta, dokładne ustalenie korzyści ze stosowania kolchicyny może być trudne. Jak wspomniałam, rozmowa z pacjentem leczonym w warunkach ambulatoryjnych… Nie uważam, by kolchicyna była czymś w rodzaju panaceum, ale jeśli pacjenci naprawdę mają obawy… Na pewno doradziłabym lekarzom, by upewnili się, że ich pacjent spełnia kryteria kwalifikacji do leczenia, których użyto w badaniu COLCORONA. Możliwe, że osoby z grupy małego ryzyka będą zmagać się z działaniami niepożądanymi leku i nie odniosą żadnych korzyści z jego stosowania. Z pełnym przekonaniem przestrzegałabym przed stosowaniem kolchicyny w tej grupie chorych.
Bardzo rozsądne uwagi. Dziękuję za podzielenie się opinią o badaniu COLCORONA i o postępowaniu u niehospitalizowanych chorych na COVID-19 w ogóle. Jestem pewien, że będą się pojawiać nowe informacje na ten temat i mam nadzieję, że spotkamy się znowu, by o tym porozmawiać. Bardzo dziękuję za ocenę sytuacji i przemyślenia.
Jeszcze raz dziękuję.
