Pomimo dostępności szczepionek i kilku terapii lekowych na COVID-19 osoby z osłabionym układem odpornościowym pozostają w grupie wysokiego ryzyka zachorowania. Według Hogana nowe badanie, opublikowane 26 września, jest pierwszym, które zidentyfikowało oporną na remdesiwir mutację V7921 u pacjentów po przeszczepieniu narządów leczonych lekiem przeciwwirusowym.
Zespół badawczy pobrał próbki z nozdrzy dwóch pacjentów w wieku 50 i 60 lat, którzy przeszli przeszczepienie nerki i stosowali leki immunosupresyjne. Pomimo zaszczepienia przeciwko COVID-19 przed operacją, obaj rozwinęli objawy choroby, takie jak zmęczenie, kaszel i gorączka, które utrzymywały się przez miesiące.
Zespół badawczy zbadał skład genetyczny próbek wirusa w NYU Langone Genome Technology Center, porównując małe wycinki kodu genetycznego, aby zidentyfikować mutacje znalezione w każdym szczepie.
Według raportu obaj pacjenci byli leczeni z powodu COVID-19 za pomocą remdesiwiru, ale zostali ponownie przyjęci do szpitala kilka tygodni później, gdy ich objawy ponownie się pogorszyły. Obaj przeżyli.
Po ponownej analizie wirusów naukowcy potwierdzili obecność mutacji V7921, która nie była obecna, zanim biorcy przeszczepu otrzymali leczenie remdesiwirem.
– Nasze wyniki podkreślają, jak ważne jest dalsze monitorowanie zmian koronawirusa w czasie i obserwowanie mutacji genetycznych – mówi starszy autor badania Adriana Heguy. – W przyszłości lekarze mogą również badać takie mutacje przed podjęciem decyzji o leczeniu najbardziej podatnych pacjentów – dodaje Heguy, profesor z Wydziału Patologii NYU Langone.
Heguy dodaje, że pojawienie się mutacji opornych na leczenie może również wymagać opracowania dodatkowych terapii przeciwwirusowych lub opracowania leków skojarzonych w celu kontrolowania infekcji. Podobne podejście do leczenia przeciwwirusowego doprowadziło do sukcesu w przypadku epidemii HIV.
Tekst źródłowy: https://doi.org/10.1093/cid/ciac769
