Do tej pory naukowcom z jej zespołu udało się ustalić, że ani lek przeciwpasożytniczy iwermektyna, ani lek na astmę – flutikazon, nie przyspieszały powrotu do zdrowia w warunkach testowanych przez zespół. Naukowcy niedawno zakończyli rekrutację do badania fluwoksaminy – leku wykorzystywanego w leczeniu depresji.
Inną strategię przyjął immunolog Marc Feldmann z Uniwersytetu Oksfordzkiego w Wielkiej Brytanii. Uważa on, że większość wirusów potrzebuje cząsteczek cukru, aby przybrać swoje trójwymiarowe kształty, i wykorzystują biochemiczną maszynerię swoich gospodarzy, aby uformować te cząsteczki w użyteczną formę. Zmodyfikowane cukry zwane iminocukrami mogą skleić tę maszynerię i zakłócić tworzenie się cząsteczek wirusa, dlatego w swoich badaniach skupił się właśnie na opracowaniu iminocukrów.
Feldmann twierdzi, że iminocukry mogą ograniczyć przebieg choroby oraz rozmnażanie się i rozprzestrzenianie wirusa, co czyni je dobrymi kandydatami do leczenia łagodnego COVID-19.
Firma farmaceutyczna Emergent BioSolutions z Gaithersburg w stanie Maryland niedawno przetestowała profil bezpieczeństwa iminocukru, otwierając drogę do badań klinicznych. Biochemik Raymond Dwek, który również pracuje na Uniwersytecie Oksfordzkim i zajmuje się opracowywaniem iminocukru, mówi, że badanie kliniczne może zakończyć się w ciągu dwóch lat.
Frédéric Monnot, badacz zajmujący się opracowywaniem leków z inicjatywy Drugs for Neglected Diseases w Genewie w Szwajcarii, zwraca uwagę na duże problemy z rekrutacją chętnych do badania istniejących już leków pod kątem walki z łagodnym COVID-19. Jego zdaniem badania nad łagodną postacią choroby COVID-19 są możliwe tylko w niektórych częściach świata.
– Na przykład w Afryce ludzie raczej nie będą szukać pomocy w walce z łagodnym COVID-19. W Afryce, kiedy mają gorączkę, nie czują się dobrze, pierwszą rzeczą, o której myślą, jest malaria – mówi naukowiec.
Więcej informacji w artykule źródłowym: https://www.nature.com/articles/d41586-022-01923-5
