Piecha proszony był o wyjaśnienie, „dlaczego posłowie ulegli narracji lex konfident (...) a nie ulegli narracji prezesa Prawa i Sprawiedliwości”. – Tutaj nie było żadnej dyscypliny partyjnej, każdy miał głosować zgodnie ze swoją wiedzą i swoim sumieniem – odpowiedział. – To pierwsza taka trudna rzecz, która nam się przytrafiła, ale tutaj dyscypliny nie było, w związku z tym wyciąganie wniosków pochopnych, że jest jakiś rozpad klubu, że jest jakaś silna erozja jest pochopne i sądzę, że nie na miejscu – zaznaczył.
Piecha odniósł się też do pytania, co będzie dalej, czy będzie ta ustawa złożona w jakiejś nowej formie.
– Myślę, że to trudno mi dzisiaj powiedzieć. Sądzę, że powinniśmy jednak troszeczkę już myśleć do przodu. Powinniśmy mieć jedną porządną ustawę o zwalczaniu zakażeń, zapobieganiu, etc. Taką, która dałaby odpowiednie upoważnienia, a to Radzie Ministrów, a to ministrowi – wskazał.
Odrzucony we wtorek projekt przewidywał, że pracodawcy mogliby żądać od pracowników oraz osób wykonujących na ich rzecz pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, bez względu na to, czy przeszli oni chorobę i są zaszczepieni, podawania informacji o posiadaniu negatywnego wyniku testu diagnostycznego.
Projekt zakładał, że pracownicy, którzy wykonali test, a zachorowali na COVID-19 i byłoby uzasadnione podejrzenie, że mogło do tego dojść w miejscu pracy, mogliby domagać się odszkodowania od pracownika, który nie poddał się diagnozowaniu.
Wysokość takiego świadczenia miała wynosić równowartość pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia za pracę. W przypadku większej liczby pracowników nieprzetestowanych mieli oni partycypować w zapłacie tego odszkodowania w równych częściach.
