Najwięcej potwierdzonych oficjalnie zgonów na COVID-19 w przeliczeniu na milion mieszkańców odnotowano natomiast w Peru – ponad 6 tys. Powyżej 4 tys. zgonów na milion mieszkańców zgłoszono również w Bułgarii, Bośni i Hercegowinie oraz na Węgrzech, a w Czarnogórze, Macedonii Północnej, Gruzji, Czechach, Chorwacji, Słowacji i Rumunii – powyżej 3 tys. na milion mieszkańców.
Wśród państw z najmniejszą liczbą zgłoszonych zgonów per capita wiele stanowią państwa afrykańskie, a naukowcy zastanawiają się, dlaczego pandemia relatywnie oszczędzała dotychczas Afrykę, zwłaszcza jej część subsaharyjską. Łącznie na kontynencie odnotowano niecałe 168 przypadków śmiertelnych na milion mieszkańców, przy czym w takich krajach jak Nigeria, Niger, Demokratyczna Republika Konga czy Tanzania wskaźnik nie przekracza 15.
Eksperci wskazują w tym kontekście na fakt, że społeczeństwa krajów Afryki subsaharyjskiej są generalnie dużo młodsze niż europejskie czy amerykańskie, a zaawansowany wiek jest istotnym czynnikiem ryzyka ciężkiego przebiegu COVID-19. Starsi Afrykanie rzadziej niż ich rówieśnicy w Europie mieszkają też w ośrodkach opieki nad seniorami, gdzie mogą powstawać ogniska infekcji. Niższe bilanse mogą też wynikać z niedoskonałości ochrony zdrowia i mniejszej liczby testów.
Dwa lata po pierwszym oficjalnie odnotowanym zgonie geneza pandemii pozostaje zagadką i nie wiadomo, czy zostanie ona kiedykolwiek rozwiązana.
Połączona misja naukowców chińskich i zagranicznych pod egidą WHO pracowała w Wuhanie na początku 2021 roku, ale nie znalazła jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o genezę pandemii. WHO utworzyła nowy zespół i przedstawiła plan kolejnego etapu badań, ale został on odrzucony przez władze Chin, które nie chcą dalszego śledztwa w swoim kraju i przekonują, że powinno ono być teraz prowadzone gdzie indziej.
