Nadmiarowa liczba zgonów w USA podczas pandemii COVID-19 w 2020 roku nieproporcjonalnie wystąpiła wśród osób rasy czarnej, rdzennych mieszkańców Ameryki, rdzennych mieszkańców Alaski oraz ludności latynoskiej – w porównaniu z mężczyznami i kobietami rasy białej i Azjatami.
Takie są wnioski z badania opublikowanego w czasopiśmie „Annals of Internal Medicine” (http://dx.doi.org/10.7326/M21-2134).
Według autorów publikacji te przytłaczające dysproporcje podkreślają pilną potrzebę zajęcia się utrwalonymi nierównościami etnicznymi wpływającymi na zdrowie i długość życia.
Naukowcy z National Cancer Institute, National Institute for Minority Health and Health Disparities oraz Pacific Institute for Research and Evaluation wykorzystali dane z CDC National Center for Health Statistics do oszacowania ilości zgonów w zależności od miesiąca, płci, grupy wiekowej, rasy/pochodzenia etnicznego i przyczyny. Analizą objęto okres od 1 marca 2020 roku (pierwszy pełny miesiąc pandemii COVID-19 w USA) do 31 grudnia 2020 roku.
Okazało się, że w porównaniu z oczekiwaną liczbą – ustaloną na podstawie danych z 2019 roku – w okresie badania miało miejsce 477 200 nadmiarowych zgonów, z czego 74 proc. z powodu COVID-19. Pozostała część była wynikiem: cukrzycy, chorób serca, chorób naczyń mózgowych i choroby Alzheimera. Jednocześnie zauważono, że wśród mężczyzn i kobiet rasy czarnej, rdzennych mieszkańców Ameryki, rdzennych mieszkańców Alaski oraz ludności latynoskiej liczba zgonów była ponad dwukrotnie większa niż u osób rasy białej i Azjatów.
Według autorów różnice w ryzyku zachorowania, hospitalizacji i zgonu z powodu COVID-19 ze względu na rasę i pochodzenie etniczne można przypisać strukturalnym i społecznym nierównościom, które są mocno ugruntowane w amerykańskim społeczeństwie. Jest to tzw. rasizm strukturalny.
Już wcześniejsze badania wykazały, że osoby rasy czarnej i latynoskiej są bardziej narażone na zawodową ekspozycję na COVID-19, gdyż mieszkają w wielopokoleniowych gospodarstwach domowych i/lub gęściej zaludnionych dzielnicach oraz mają utrudniony dostęp do opieki zdrowotnej i prywatnego transportu (w porównaniu do osób rasy białej).
Autorzy sugerują, że potrzebna jest sprawiedliwsza dystrybucja szczepionek, aby zapobiec dalszemu pogłębianiu różnic rasowych i etnicznych w ryzyku oraz śmiertelności związanej z COVID-19. Nierównościom należy zająć się w trybie pilnym.
