W poleceniu określono, że osobami uprawnionymi do otrzymania świadczenia dodatkowego są:
• w przypadku osób wykonujących zawód medyczny w podmiotach leczniczych wskazanych w pkt 1 – osoby uczestniczące w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w bezpośrednim kontakcie z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARSCoV-2;
• w przypadku osób wykonujących zawód medyczny w podmiotach leczniczych wskazanych w pkt 2 osoby udzielające świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego lub w izbach przyjęć;
• w przypadku osób zatrudnionych w podmiotach leczniczych wskazanych w pkt 3 (laboratoriów „covid-owych”) - osoby wykonujące czynności diagnostyki laboratoryjnej w tych podmiotach (z wyłączeniem osób, skierowanych do pracy w podmiotach na podstawie art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1845, z póź.zm.)).
Nie ulega wątpliwości, że lekarz odbywający szkolenie specjalizacyjne, który w ramach modułu podstawowego lub stażu kierunkowego udziela świadczeń zdrowotnych pacjentom chorym na COVID-19 w podmiocie leczniczym, który spełnia powyższe kryteria, a który nie jest jego jednostką macierzystą pozostaje uprawnionym do pobierania tzw. dodatku covidowego, o którym mowa w cytowanym powyżej poleceniu, nawet jeżeli jego jednostka macierzysta, z którą ma podpisaną umowę o pracę lub umowę cywilnoprawną nie jest podmiotem leczniczym spełniającym powyższe kryteria (np. szpital I poziomu zabezpieczenia).
Mając jednakże na uwadze, że jednostka macierzysta prowadząca szkolenie specjalizacyjne, pozostająca podstawowym pracodawcą lekarza w trakcie szkolenia specjalizacyjnego oddelegowanego czasowo do realizacji modułu podstawowego lub stażu kierunkowego nie może wystąpić do NFZ o wypłatę dodatku covidowego, ponieważ nie mieści się w ww. katalogu podmiotów leczniczych, z takim wnioskiem powinien wystąpić podmiot leczniczy, w ramach którego lekarz aktualnie udziela lub uczestniczy w udzielaniu świadczeń zdrowotnych pacjentom chorym na COVID-19. Dlatego też, mając pełne przekonanie, że dodatek covidowy jest jak najbardziej należny lekarzowi, który w trakcie modułu podstawowego lub stażu kierunkowego udziela świadczeń zdrowotnych pacjentom chorym na COVID-19 w ramach podmiotu leczniczego będącego szpitalem III lub II poziomu zabezpieczenia, proponuje się następujące rozwiązanie:
1) zawarcie stosownych zapisów w porozumieniu pomiędzy szpitalem macierzystym a szpitalem, w którym aktualnie pracuje lekarz dot. po pierwsze pracy z pacjentami chorymi na COVID-19 (co do zasady nie stanowi to realizacji programu szkolenia specjalizacyjnego), po drugie zasad ustalania i przekazywania dodatku covidowego;
2) wystąpienie (występowanie) do NFZ o dodatek przez podmiot leczniczy, w którym aktualnie lekarz pracuje, a który zgodnie z przytoczonymi powyżej zapisami jest podmiotem uprawnionym do występowania o taki dodatek.
Wydaje się, że poza powyższym, właściwym byłoby podpisanie umowy o charakterze cywilnoprawnym pomiędzy podmiotem leczniczym zgłaszającym lekarza jako osobę uprawnioną do otrzymania dodatku covidowego występującym o dodatek a lekarzem określająca zasady pracy z pacjentami chorymi na COVID-19, w szczególności wymiar czasu pracy, zasady obliczania dodatku i przekazywania informacji o wysokości wynagrodzenia podstawowego będącego podstawą obliczenia dodatku.
