Dodała, że jeśli chodzi o pacjenta z wariantem B.1.351 - potrzebny jest głębszy wywiad epidemiologiczny, m.in. dotyczący jego kontaktów.
Nowe warianty, czyli inne niż „klasyczny”, badaczka określa mianem „alertowe”. – To takie warianty, które wnoszą wyższe ryzyko zakaźności - tego, że mogą się szybciej rozprzestrzeniać, co potwierdzają dane opisywane w literaturze medycznej. W przypadku wariantu z Afryki Południowej spekuluje się również, że może on wpływać na bardziej burzliwy przebieg choroby, szczególnie u osób starszych, osób z chorobami współistniejącymi – wymienia.
Reszeć dodaje, że o wariantach alertowych, które wciąż zbyt dużo nie jest wiadomo. – Inne nowe warianty też mogą nas zaskakiwać. Nie wiemy, jak się będą zachowywały. Ich stwierdzenie w Polsce to jest na pewno alarm, by nadal dbać o siebie i o innych, by zachowywać reżim sanitarny – podkreśliła.
Dr hab. Joanna Reszeć zwraca uwagę na diagnostyczne znaczenie badań, które pozwalają szybko wykrywać nowe warianty koronawirusa. – Musimy wykrywać nowe warianty, żeby w miarę szybko reagować i identyfikować pacjentów zakażonych wariantami alertowymi. Przebieg zakażeń tymi wariantami nie do końca jest przewidywalny – mówi. Dodała, że sekwencjonowanie nowej generacji i wczesne wykrywanie mutacji pozwoli „w miarę szybko opanowywać” ogniska nowych zakażeń.
Z drugiej strony takie badania mają wartość poznawczą – pozwalają stwierdzić, „jak zachowuje się wirus, jak szybko mutuje, jakie przechodzi etapy mutacji i czego w przyszłości możemy się po nim spodziewać” – uzasadniła.
Takie obserwacje mają też znaczenie w perspektywie monitorowania skuteczności szczepień.
W materiale przesłanym mediom rzecznik UMB w Białymstoku zastrzega, że do oceny częstości występowania tych wariantów w polskiej populacji potrzebne są badania na większej grupie pacjentów.
