Z kolei w przypadku ciężkich objawów u osoby z COVID-19 za bliski kontakt należy uznać wszystkich pasażerów znajdujących się w sekcji lub na pokładzie środka transportu, w której ta osoba przebywała, a w przypadku jej przemieszczania się po środku transportu – na całym jego pokładzie.
Ponadto w definicji określono także, że kryteria obowiązują także personel medyczny lub osoby opiekujące się bezpośrednio chorym z COVID-19 czy pracujące laboratorium z próbkami osób z COVID-19, które wykonywały to bez odpowiedniego zabezpieczania lub w przypadku, gdy doszło do uszkodzenia stosowanych środków ochrony osobistej lub w przypadku stwierdzenia ich nieprawidłowego zastosowania, a przebywały jako pensjonariusze lub były członkami personelu w placówce opiekuńczej lub opieki długoterminowej, w której potwierdzono transmisję COVID-19.
Za przypadek możliwy wystąpienia zakażenia uznaje się każdą osobę, która spełnia kryteria kliniczne, a za przypadek prawdopodobny – każdą osobę spełniającą kryterium kliniczne oraz epidemiologiczne, w postaci utraty węchu o nagłym początku czy utraty lub zaburzenia smaku o nagłym początku lub osobę spełniającą kryterium diagnostyki obrazowej. Natomiast za przypadek potwierdzony – każdą osobę spełniającą kryterium laboratoryjne przypadku potwierdzonego.
Jak wskazano, diagnostyka laboratoryjna powinna być przeprowadzana w przypadku każdej osoby wykazującej objawy ostrej infekcji układu oddechowego z uwzględnieniem kryteriów klinicznych, objawów mniej specyficznych, jak ból głowy, bóle mięśni, dreszcze, zmęczenie, wymioty i/lub biegunka oraz dodatkowo na podstawie indywidualnej oceny lekarza zlecającego lub służb sanitarno-epidemiologicznych.
