W Polsce funkcjonuje obecnie 29 izolatoriów w 14 województwach. Przebywa w nich obecnie 374 pacjentów - poinformowała rzeczniczka prasowa Narodowego Funduszu Zdrowia, Sylwia Wądrzyk.
Dodała, że izolatoria funkcjonują w województwach kujawsko-pomorskim, lubelskim, lubuskim, łódzkim, małopolskim, opolskim, podlaskim, podkarpackim, pomorskim, śląskim, świętokrzyskim, warmińsko-mazurskim, wielkopolskim, zachodniopomorskim.
Izolatoria to miejsca, gdzie przebywać mają już tylko osoby, u których stwierdzono chorobę COVID-19, a nie mogą poddać się izolacji w warunkach domowych. Mają one lekkie objawy i nie wymagają hospitalizacji. Wcześniej do izolatorium mogli być też kierowani pacjenci podejrzani o zakażenie, oczekujący na wynik testu. Od piątku do izolatorium pacjenta skierować może też lekarz rodzinny.
W przypadku pacjentów z objawami klinicznymi, czyli gorączką, kaszlem, dusznościami lub utratą węchu i smaku, izolacja kończy się ona po 3 dniach bez gorączki oraz bez objawów infekcji ze strony układu oddechowego, lecz nie wcześniej niż po 13 dniach od dnia wystąpienia tych objawów. Pacjenci z osłabionym układem immunologicznym w izolacji mogą pozostawać 20 dni. O przedłużeniu izolacji lub jej zakończeniu decyduje lekarz szpitala, pod opieką którego pozostają osoby w izolatorium.
Pacjenci w izolatoriach mają zapewnioną opiekę medyczną oraz posiłki, a koszty ich pobytu pokrywa NFZ. W izolatoria przekształcane są m.in. sanatoria, hotele czy akademiki lub budynki przyszpitalne.
