Praca Sterlinga i wsp. stanowi wezwanie do zadbania o potrzeby grup zawodowych, które swojej pracy nie mogą wykonywać zdalnie i z zachowaniem zasad dystansowania społecznego, mając na uwadze fakt, że do wynalezienia szczepionki pozostały miesiące lub lata, a liczba osób zakażonych SARS-CoV-2 w Stanach Zjednoczonych wciąż się zwiększa. Dlatego zapotrzebowanie na pracowników opieki domowej również jest także coraz większe. Agencje zatrudniające powinny inwestować w ŚOO, edukację pracowników oraz badania naukowe.
Ważne jest także, żeby wprowadzić spójny system monitorowania zakażeń u personelu opieki domowej. Zapadalność na COVID-19 w badanej grupie była 3-krotnie większa niż w najbardziej dotkniętych pandemią obszarach Nowego Jorku. Potrzebne są dokładniejsze dane, żeby stwierdzić, czy liczba ta jest specyficzna dla pracowników opieki domowej w Nowym Jorku, czy stanowi odzwierciedlenie szerszego zjawiska – np. zakażeń wśród opiekunów medycznych lub określonej grupy etnicznej.
Poszczególne stany mogą pomóc, uchwalając ustawy wspomagające pracowników opieki domowej i zapewniające im dostęp do ŚOO, zwłaszcza że obecnie ta grupa zawodowa nie ma wystarczającej ochrony prawnej, płaca za wykonywaną pracę jest niewystarczająca i nieodpowiednia, a 19% jej członków nie posiada ubezpieczenia zdrowotnego.
Należy dostrzec, że nierówności w traktowaniu pracowników opieki domowej w Stanach Zjednoczonych wynikają z instytucjonalnego rasizmu, na który to problem można by wpłynąć odpowiednimi systemowymi reformami. Pandemia COVID-19 może być okazją, żeby zmienić sytuację pracowników opieki domowej, uznając niezaprzeczalną wartość ich pracy i inwestując w ich bezpieczeństwo zdrowotne i finansowe.
