Płukanie rany operacyjnej po zabiegach w obrębie jamy brzusznej przed zamknięciem skóry w porównaniu z brakiem płukania wiąże się z mniejszym ryzykiem rozwoju ZMO.
164 chorych >18. rż. zakwalifikowanych do planowej operacji resekcyjnej w zakresie jelita grubego z wytworzenim zespolenia jelitowego
5161 chorych operowanych z powodu pierwotnego raka odbytnicy
611 chorych zakwalifikowanych do planowej operacji naprawczej przepukliny w bliźnie po laparotomii.
3314 chorych z rozpoznanym bezobjawowym tętniakiem aorty brzusznej (TAB) o średnicy 4–5,5 cm
Interaktywne szkolenie rezydentów z wykorzystaniem techniki wideo w porównaniu z tradycyjnymi wykładami.
Badaniem objęto 453 chorych operowanych techniką klasyczną z otwarciem jamy brzusznej z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego powikłanego zgorzelą lub przedziurawieniem.
Badaniem objęto 3917 dorosłych chorych obciążonych dużym ryzykiem wystąpienia incydentów naczyniowych.
599 chorych z owrzodzeniem cukrzycowym stopy w stopniu IV w skali Wagnera (odsłonięta kość), neuropatycznym i cukrzycowym owrzodzeniem kończyny dolnej, żylnym owrzodzeniem kończyny dolnej, oparzeniem obejmującym pełną lub niepełną grubość skóry, lub raną chirurgiczną po usunięciu powierzchownej warstwy skóry z powodu tatuażu
Postępowanie żywieniowe w OZT zależy od stopnia uszkodzenia miąższu trzustki, nasilenia ogólnoustrojowej odpowiedzi zapalnej oraz od dysfunkcji innych narządów, w tym przewodu pokarmowego, i jest podstawowym elementem terapii OZT. O ile samo zastosowanie leczenia żywieniowego nie budzi wątpliwości, o tyle wybór drogi żywienia wzbudza żywe dyskusje od wielu lat.