medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Celem badania było ustalenie, czy wytworzenie gastrostomii pod kontrolą radiologiczną u pacjentów pediatrycznych wiąże się z większą częstością powikłań w porównaniu z przezskórną endoskopową gastrostomią.
Autorzy dokonali metaanalizy w sumie 14 badań klinicznych z randomizacją lub quasi-randomizacją, obejmujących łącznie 6466 chorych.
Czy osoby poddane RYGBP mogą liczyć na długotrwałe wyniki tj. zmniejszenie masy ciała i poprawę w zakresie parametrów będących następstwem otyłości (cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze i dyslipidemia)?
Fenomen badań przesiewowych polegających na oznaczeniu swoistego antygenu sterczowego (prostatic specific antigen – PSA) w surowicy należy rozpatrywać nie tylko w kategorii problemu medycznego, ale także zagadnienia intrygującego z punktu widzenia psychologii, socjologii i antropologii kultury, a wręcz pewnego zjawiska społecznego.
Badacze próbowali znaleźć odpowiedź na pytanie, czy zasadne jest rutynowe wykonywanie laparoskopowej USG przed laparoskopową resekcją z powodu raka jelita grubego.
Pierwszorzędowym punktem końcowym jednoośrodkowego badania prospektywnego z randomizacją była długość pobytu chorych w szpitalu po operacji.
W ramach zagnieżdżonego badania klinicznego z randomizacją oceniono przydatność wskaźnika Appendicitis Inflammatory Response Score (AIRS).
Wczesne rozpoznanie raka trzustki wymaga odpowiedniego nadzoru nad osobami obciążonymi zwiększonym ryzykiem jego rozwoju. Jednym z prekursorów raka gruczołu trzustkowego jest łatwy do rozpoznania i obserwacji wewnątrzprzewodowy brodawkowaty nowotwór śluzowy.
W przypadku tej postaci nowotworu wytyczne dotyczące nadzoru nad chorymi bywają zróżnicowane. Celem omawianej publikacji była retrospektywna analiza wyników leczenia (z lat 2001–2016) i ustalenie optymalnego czasu trwania obserwacji chorych i interwałów czasowych, w jakich należy wykonywać badania kontrolne.
Łącznie w 39 badaniach uczestniczyło 6511 chorych, których poddano operacjom takim jak: częściowe i całkowite wycięcie żołądka, resekcja przełyku, pankreatoduodenektomia, resekcja wątroby, resekcja pęcherza moczowego, laparoskopowa nefrektomia, laparoskopowa prostatektomia, laparoskopowa resekcja wątroby i laparoskopowa częściowa resekcja żołądka.
