medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Zaangażowanie wielu pielęgniarek i lekarzy różnych specjalności w realizację masowych szczepień przeciwko COVID-19 wymaga przypomnienia zasad i techniki szczepienia domięśniowego.
Od lat 80. XIX w. Juliusz Péan, Ludwik Rydygier, Teodor Billroth i inne sławy chirurgii europejskiej próbowały swych sił w resekcji, czyli częściowym wycięciu żołądka. Ale wycięcie całego narządu (tj. gastrektomia) wydawało się wciąż zbyt dużym wyzwaniem. Sprostał mu dopiero pod koniec XIX w. zaledwie 33-letni szwajcarski chirurg Carl Schlatter.
Nazywany ustnym bandażem środek ochronny Jan Mikulicz-Radecki opisywał jako gazę przymocowaną sznurkami do czepka. „Oddychaliśmy przez nie z równą łatwością co spacerująca dama przez woalkę” – pisał. Tymczasem paryscy chirurdzy byli oburzeni stwierdzeniem, że ich usta mogą być zabójcze dla pacjentów.
Efektem studiów Szkota nad szkoleniem chirurgów na całym świecie była książka „The Making of a Surgeon”, która nie straciła wiele na aktualności. Drugi z podręczników jego autorstwa, „A Companion in Surgical Studies”, obejmujący niemal całą jego wiedzę chirurgiczną, ukazał się jako dzieło jednego autora w 1949 roku, podczas gdy wznowienie tytułu A.D. 2005 „The New Aird’s Companion in Surgical Studies” miało już 88 autorów...
Stoimy u progu pandemii otyłości – ostrzega WHO. Termin ukuto w 2001 roku, ale sam problem jest o wiele starszy. Podobnie jak body shaming, metody odchudzania rodem z koszmarów czy wegetarianizm, które bynajmniej nie są wynalazkami współczesności.
Mayo Clinic, początkowo „szpital wśród pól kukurydzy” i obiekt kpin środowiska lekarskiego, z czasem zyskała status ośrodka światowej rangi. Kluczem do sukcesu kliniki – oprócz zgodnej współpracy Williama ojca z synami – były: po pierwsze, specjalizacja poszczególnych lekarzy (nowość na owe czasy), po drugie, zatrudnianie kolejnych specjalistów, których udało się ściągnąć do Rochester w Minnesocie, lecz nie jako podwykonawców, a jako wspólników wielkiego przedsięwzięcia.
W wieku 28 lat udało się Desaultowi otworzyć własną szkołę medyczną, której program obejmował nauczanie anatomii w zimie, a chirurgii w lecie, przy czym wykłady z anatomii wzbogacono o zajęcia prowadzone na zwłokach, nie wykorzystywano zatem jedynie plansz i modeli woskowych jak było wówczas w zwyczaju.
Epidemie trapiły ludzkość od czasów antyku, a tylko w latach 1055–1484 w samej Polsce badacze naliczyli aż 24 epidemie, które uśmierciły przynajmniej połowę, a może nawet ⅔ populacji.
„... gdyby każdą opisaną przez niego strukturę anatomiczną nazywać jego imieniem, w zasadzie trzecia część ciała ludzkiego powinna otrzymać eponim Morgagni...”
Francesco Puccinotti
Do pobrania są 2 wersje językowe (polska i ukraińska).
