medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Ze względu na szybki postęp choroby wskazana jest pilna diagnostyka z ustaleniem rozpoznania w ciągu 3 tygodni, a następnie zastosowanie odpowiedniej terapii w ciągu 14 dni od jego potwierdzenia. Na tym etapie postępowanie obejmuje diagnostykę obrazową – w pierwszej kolejności USG szyi.
Zespolenia w obrębie przewodu pokarmowego stanowią nieodzowny element chirurgii gastroenterologicznej: czy to operacji planowej, czy doraźnej. Paradoksalnie, nie ma jednoznacznie ustalonych zasad wykonywania tego etapu zabiegu.
Badanie retrospektywne: u 191 dorosłych chorych zrekonstruowano powłoki brzucha z użyciem bezkomórkowej macierzy skórnej w celu zamknięcia ubytku będącego następstwem operacji przepukliny brzusznej lub resekcji ze wskazań onkologicznych, a następnie objęto ich obserwacją (36–104 mies.).
Przeanalizowano dane z rejestru obejmującego 1173 dorosłych chorych na raka przełyku poddanych operacji z intencją wyleczenia (w latach 2000–2010, w 30 europejskich ośrodkach francuskojęzycznych).
Ta postać raka jest złośliwym nowotworem wątroby uważanym za odmianę raka wątrobowokomórkowego. Stanowi niewielki odsetek przypadków i występuje u zdecydowanie odmiennej grupy pacjentów. W tekście omówiono diagnostykę i leczenie tej odmiany raka.
Wnioski wyciągnięto na podstawie wyników w zakresie całkowitych odsetków: zakażeń miejsca operowanego, zakażeń powierzchownych, zakażeń narządu/przestrzen, nieszczelności zespoleń, ropni wewnątrzbrzusznych, zdarzeń niepożądanych i powikłań pooperacyjnych ogółem.
Badaniem objęto 82 chorych poddanych laparoskopowej resekcji jelita grubego. Połowa z nich żuła gumę 3 razy dziennie od 1. dnia do momentu wypisania ze szpitala.
Odpowiedzi na pytanie udziela prof. dr hab. n. med. Andrzej Budzyński.
Odpowiedzi na pytanie udziela prof. dr hab. n. med. Andrzej Budzyński.
Odpowiedzi na pytanie udziela prof. dr hab. n. med. Andrzej Budzyński.
