medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Zwężenie jest częstym (1,6–40%) powikłaniem zespoleń w zakresie przewodu pokarmowego związanym z ryzykiem pogorszenia jakości życia i niedożywienia oraz z koniecznością dalszych interwencji.
Rak przytarczyc należy do niezwykle rzadkich nowotworów złośliwych. W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie zapadalności.
Badacze postawili sobie kontrowersyjne pytanie, czy w przypadku chorych na raka jelita grubego z synchronicznymi resekcyjnymi przerzutami w wątrobie i innych narządach można rozważać radykalne leczenie operacyjne.
Celem niniejszej bogato ilustrowanej publikacji jest przedstawienie bardzo aktywnego pod względem badawczo-rozwojowym rynku technologii już wdrożonych oraz wyłaniających się dopiero w chirurgii robotowej, przegląd objął więc systemy robotowe zarówno zarejestrowane przez amerykańską Food and Drug Administration, jak i te, które jeszcze nie uzyskały rejestracji.
Wpływ terapii podciśnieniowej na wzrost bakterii w ranie pozostaje nieznany. Celem niniejszego przeglądu systematycznego jest odpowiedź na postawione w tytule pytanie na podstawie analizy dostępnych doniesień.
Fenomen badań przesiewowych polegających na oznaczeniu swoistego antygenu sterczowego (prostatic specific antigen – PSA) w surowicy należy rozpatrywać nie tylko w kategorii problemu medycznego, ale także zagadnienia intrygującego z punktu widzenia psychologii, socjologii i antropologii kultury, a wręcz pewnego zjawiska społecznego.
Badacze próbowali znaleźć odpowiedź na pytanie, czy zasadne jest rutynowe wykonywanie laparoskopowej USG przed laparoskopową resekcją z powodu raka jelita grubego.
Doniesienie zespołu polskich autorów wykazało użyteczność pomiarów stężenia albumin u chorych na raka jelita grubego poddanych operacji laparoskopowej oraz objętych opieką okołooperacyjną według protokołu ERAS.
Pierwszorzędowym punktem końcowym jednoośrodkowego badania prospektywnego z randomizacją była długość pobytu chorych w szpitalu po operacji.
Niektóre torbiele trzustki to zmiany niezłośliwe, inne mają charakter stanów przedrakowych lub zmian złośliwych. Z klinicznego punktu widzenia problemem pozostaje właściwe rozpoznanie charakteru torbieli oraz określenie ryzyka rozwoju nowotworu złośliwego. W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, którymi wytycznymi posługiwać się od 2017 r., porównano obowiązujące zalecenia (wytyczne z Sendai, z Fukuoki, AGA oraz konsensus europejski).
