medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Standardowe leczenie chorych na miejscowo zaawansowanego raka przełyku obejmuje przedoperacyjną chemioradioterapię a następnie resekcję. Chorzy z całkowitą odpowiedzią histopatologiczną po neoadiuwantowej chemioterapii z powodu raka przełyku mogą odnieść korzyści z odstąpienia od zabiegu resekcyjnego. Czy da się zweryfikować jej wyniki?
Od dziesięcioleci gastrektomia z limfadenektomią D2 stanowią na Dalekim Wschodzie standard postępowania w raku żołądka zarówno wczesnym, jak i zaawansowanym. Aktualnie się uważa, że również w krajach zachodnich zabieg z limfadenektomią D2 można wykonać bezpiecznie z zaoszczędzeniem trzustki i bez prewencyjnej splenektomii i taki zakres operacji dla raka zaawansowanego zaleca się w niektórych krajowych wytycznych.
Istnieje bardzo mało danych na temat zapobiegania obrzękowi chłonnemu kończyny górnej po leczeniu radykalnym raka sutka oraz terapii, która pozwoliłaby opanować to powikłanie. W niniejszej metaanalizie danych z przeglądu systematycznego wzięto pod uwagę opcje zabiegowego leczenia obrzęku chłonnego.
W wieloośrodkowym badaniu z randomizacją oceniono wpływ wczesnego żywienia doustnego zarówno na bezpieczeństwo chorych po resekcji żołądka z powodu raka, jak i na czas ich pobytu w szpitalu.
Aktualnym standardem postępowania w przypadku planowych operacji jelita grubego jest połączenie chirurgii laparoskopowej z protokołem ERAS. W przypadku zabiegów otwartych zalecane jest podawanie anestetyków do przestrzeni zewnątrzoponowej. Dootrzewnowe podawanie miejscowo działającego anestetyku jest jednym z rodzajów multimodalnego leczenia bólu zgodnego z protokołem ERAS.
Optymalny czas usunięcia cewnika z pęcherza moczowego u chorych poddanych operacjom jelita grubego obejmujących miednicę nie jest jednoznacznie zdefiniowany. Celem badania było porównanie częstości ostrego zatrzymania moczu w 2 grupach: wczesnego usunięcia cewnika (1. doba pooperacyjna) i standardowego usunięcia cewnika (3. doba pooperacyjna).
Zapraszamy do zapoznania się zarówno z wynikami badania, które objęło niemal 40 tysięcy chorych, jak i z komentarzem.
Nowotworowy płyn w jamie opłucnej (NPJO) występuje u około 15% chorych na nowotwór złośliwy. Najczęściej objawia się dusznością. Obecność płynu w jamie opłucnej wiąże się zwykle z zaawansowaną chorobą nowotworową i złym rokowaniem. Jak postępować w poszczególnych sytuacjach?
Rozwój chirurgii minimalnie inwazyjnej wymusił postęp w technice zamykania naczyń. Obecnie podczas takich zabiegów operatorzy posługują się metodami zaopatrywania naczyń, które można podzielić na 3 grupy: 1) klipsowanie, 2) zamykanie staplerem, 3) zamykanie energią cieplną lub ultradźwiękową.
Wskazówki dotyczące postępowania okołooperacyjnego u chorych przyjmujących leki przeciwpłytkowe, którzy wymagają dużych zabiegów operacyjnych łączących się z koniecznością rozważenia przerwania leczenia przeciwpłytkowego.
