Na co w związku z tym zwrócić uwagę przy leczeniu celowanym? Co w razie gdy nie jest dostępny wynik badania mikrobiologicznego – czym się wówczas kierować?
Oceniono 2 podejścia: 1) skojarzone – w postaci blokady przestrzeni mięśnia poprzecznego brzucha pod kontrolą ultrasonografii oraz leczenia przeciwbólowego i.v. kontrolowanego przez pacjenta – oraz 2) ograniczone wyłącznie do analgezji kontrolowanej przez pacjenta.
Wady zastawkowe serca zwiększają ryzyko operacji niekardiochirurgicznych. Znajomość patofizjologii wady i wykorzystanie dostępnych metod monitorowania hemodynamicznego pomagają w prawidłowym prowadzeniu tych chorych w okresie okołooperacyjnym i zastosowaniu optymalnych metod znieczulenia.
Jeśli tak, to z czego wynika tego rodzaju korelacja? Czy w takim kontekście użycie staplera można uznać za przyczynę powikłania?
Badacze w długim okresie obserwacji porównali pod względem skuteczności leczenia: 1) wycięcie ujścia i fenolizację kanału przetoki oraz 2) radykalne wycięcie torbieli z pierwotnym zamknięciem rany.
Jakiego rodzaju ryzyko istnieje podczas operacji pacjenta we wstrząsie septycznym? Czy można/warto stosować hemostatyki? Jaką w przypadku operowanych chorych przyjąć strategię radzenia sobie z zaburzeniami krzepnięcia?
W warunkach konfliktu zbrojnego obrażenia osób cywilnych obejmują często urazowe i przewlekłe rany w obrębie kończyn. PragmaVAC jest ręcznie sterowanym urządzeniem umożliwiającym prowadzenie terapii podciśnieniowej nawet w razie braku elektryczności.
Aby zmniejszyć śmiertelność z powodu ostrego niedokrwienia jelit, trzeba je uwzględnić w diagnostyce różnicowej (czujność diagnostyczna) i szybciej ustalić rozpoznanie oraz zwiększyć odsetek skutecznych rewaskularyzacji. We wszystkich wytycznych podkreśla się konieczność pilnego leczenia chirurgicznego w ramach podejścia wielodyscyplinarnego.
Co w przebiegu pooperacyjnym powinno wzmóc czujność?
Czy zasadna jest operacja przepukliny bez operacji bariatrycznej? Jakie zalecenia warto przekazać pacjentowi?