medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
W artykule przedstawiono czynniki ryzyka, przyczyny i konsekwencje zdrowotne otyłości oraz omówiono aktualne wytyczne europejskie, kanadyjskie i amerykańskie dotyczących postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w otyłości.
Rękawowa resekcja żołądka oraz zespolenie omijające żołądkowo-jelitowe z pętlą Roux-en-Y należą do najczęściej wykonywanych zabiegów bariatrycznych. Celem badania było porównanie rękawowej resekcji żołądka z opaskowaniem ze standardową rękawową resekcją żołądka w aspekcie redukcji masy ciała, powikłań związanych z otyłością i powikłań ogólnych.
Opieka okołooperacyjna nad pediatrycznymi pacjentami z otyłością różni się od tej, która obejmuje dzieci z prawidłową masą ciała. Naukowcy z University of Michigan zwrócili uwagę na problem niewłaściwego dawkowania leków u dzieci z nadwagą lub otyłością.
Znieczulenie i operacje w tej grupie chorych zawsze stwarzają poważne ryzyko powikłań, głównie ze strony układów oddechowego i sercowo-naczyniowego. Zapraszamy zwłaszcza chirurgów i anestezjologów do lektury swoistego kompendium postępowania krok po kroku z kwalifikowanym do operacji bariatrycznej pacjentem z otyłością. To praktyczny przewodnik po opiece okołooperacyjnej przydatny nie tylko w przypadku tego rodzaju leczenia planowego, ale i w warunkach ostrego dyżuru, na który trafia otyły chory.
Niniejsze standardy stanowią ustalone przez SCMiB TChP minimalne wymagania dotyczące dobrej praktyki w zakresie podstawowego procesu opieki bariatrycznej przez cały czas jej trwania, zapewniają zadowalające bezpieczeństwo i efektywność procesu terapeutycznego otyłości i jej powikłań metabolicznych. W sytuacjach wymagających odrębnego, zindywidualizowanego postępowania zaleca się je prowadzić w oparciu o „Polskie rekomendacje w zakresie chirurgii bariatrycznej i metabolicznej”.
American College of Cardiology i American Heart Association klasyfikują NT jako umiarkowany niezależny czynnik ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych w okresie okołooperacyjnym. Nie ma dowodów, że opóźnianie zabiegu do czasu wyrównania ciśnienia tętniczego (jeżeli tylko nie przekracza ono wartości krytycznych) prowadzi do istotnego zmniejszenia ryzyka powikłań w okresie okołooperacyjnym.
O obecnych możliwościach chirurgii robotowej i nowoczesnym leczeniu bariatrycznym, a także o nadziejach na przyszłość mówi prof. Tomasz Rogula, specjalista chirurgii ogólnej, bariatrycznej, laparoskopowej i metabolicznej.
Z powodu przewlekłego charakteru chorób reumatycznych, zajęcia wielu narządów oraz skutków ubocznych długotrwałego leczenia immunosupresyjnego pacjenci z tej grupy są częściej narażeni na powikłania okołozabiegowe. Zasadnicze znaczenie w opiece nad pacjentem z zapalną chorobą reumatyczną ma podejście zespołowe, opierające się na współpracy lekarza prowadzącego, anestezjologa, chirurga i fizjoterapeuty.
Niniejszy artykuł został oparty na wytycznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego (PTD).
Na pytanie odpowiada Christine Ribic, PhD. Wypowiedź zarejestrowano podczas konferencji MIRCIM 2019.
