Niedoczynność przytarczyc jest najczęstszym powikłaniem w chirurgii tarczycy prowadzącym do hipokalcemii i wielu problemów medycznych. Badacze próbowali opowiedzieć na pytanie, czy można przewidzieć pooperacyjną niedoczynność przytarczyc, a tym samym określić zasadność kontrolnych badań krwi i doustnej suplementacji wapnia.
Odpowiedzi na pytanie udziela prof. dr hab. n. med. Aleksander Konturek.
Zasady diagnostyki zmian ogniskowych tarczycy i ich kwalifikacji do leczenia operacyjnego zgodnie z rekomendacjami polskich towarzystw naukowych „Diagnostyka i leczenie raka tarczycy” 2018.
Rak przytarczyc należy do niezwykle rzadkich nowotworów złośliwych. W ostatnich latach obserwuje się zwiększenie zapadalności.
U osób z wtórną nadczynnością przytarczyc strategia leczenia operacyjnego polega na takim zaplanowaniu jego zakresu, aby uzyskać radykalność zabiegu, uniknąć nawrotowej lub przetrwałej wtórnej nadczynności tych gruczołów oraz zapobiec przewlekłej ich niedoczynności. Podstawowym celem leczenia operacyjnego jest zmniejszenie stężenia parathormonu w osoczu.
Jak często i przez jaki okres należy powtarzać tomografię komputerową (TK) podczas obserwacji pacjenta z przypadkowo wykrytym guzem nadnercza (incydentaloma)?
Choroby przytarczyc występują znacznie rzadziej niż choroby tarczycy. Do najczęstszych „chirurgicznych” chorób przytarczyc należy ich pierwotna nadczynność.
Ze względu na szybki postęp choroby wskazana jest pilna diagnostyka z ustaleniem rozpoznania w ciągu 3 tygodni, a następnie zastosowanie odpowiedniej terapii w ciągu 14 dni od jego potwierdzenia. Na tym etapie postępowanie obejmuje diagnostykę obrazową – w pierwszej kolejności USG szyi.
Raki tarczycy stanowią ponad 95% nowoworów złośliwych tego narządu i 1–2% wszystkich nowotworów złośliwych u ludzi. W ciągu ostatnich lat liczba nowych rozpoznań raka tarczycy dynamicznie się zwiększa.
Komentowany artykuł został napisany przez lekarzy zajmujących się leczeniem raka tarczycy w jednym z najbardziej znanych amerykańskich ośrodków onkologicznych na świecie – w Memorial Sloan Kettering Cancer Center w Nowym Jorku.