Wydzielanie woskowiny jest naturalnym procesem, mającym na celu ochronę kanału słuchowego. Zwykle nie powoduje powstania czopa woskowinowego. Są jednak pewne grupy pacjentów, u których ryzyko uformowania się czopa jest większe. Należą do nich dzieci, osoby w starszym wieku, osoby z zaburzeniami poznawczymi oraz używające aparatów słuchowych.
W 2016 roku ukazała się aktualizacja „Rekomendacji postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego” Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków. Dokument uwzględnia lokalne informacje dotyczące etiologii oraz wrażliwości drobnoustrojów chorobotwórczych na dostępne na naszym rynku antybiotyki i chemioterapeutyki.
Przewodowy gruczolakorak trzustki jest nowotworem o bardzo złym rokowaniu. W artykule podsumowano aktualne zalecenia ASCO dotyczące diagnostyki, leczenia i obserwacji po leczeniu.
W artykule przedstawiono: epidemiologię, klasyfikację, rozpoznanie oraz postępowanie w migotaniu przedsionków, w tym leczenie przeciwkrzepliwe, kontrolę częstotliwości rytmu i kontrolę rytmu zatokowego.
Czy "aktywny nadzór" to to samo co "baczna obserwacja"? U których chorych należy zastosować aktywny nadzór? Na czym on polega i jakie badania powinno się wykonywać ramach tego postępowania?
W niniejszym artykule opisano niedawno opublikowane wytyczne dotyczące rozpoznawania i leczenia kiły wrodzonej, a także różne czynniki, które wpływają na decyzje dotyczące diagnostyki i leczenia dzieci narażonych na kontakt z zakażoną matką.
Zapoznaj się z zaleceniami NASPGHAN i ESPGHAN dotyczącymi diagnostyki cholestazy u niemowląt. Zwróć uwagę na zmianę progowego stężenia bilirubiny sprzężonej wymagającego dalszej diagnostyki.
Zwięzłe podsumowanie opublikowanych w 2016 roku wytycznych przygotowanych przez zespół ekspertów European Society for Medical Oncology (ESMO), dotyczących diagnostyki molekularnej,roli biomarkerów, leczenia ablacyjnego łącznie z metodami chirurgicznymi oraz postępowania w stadium ograniczonego rozsiewu i leczenia o założeniu paliatywnym.
Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na charakterystyczne cechy kliniczne czynnościowych zaburzeń przewodu pokarmowego, pozwalające ustalić rozpoznanie na podstawie kryteriów diagnostycznych bez wykonywania badań dodatkowych, a nie ich szczegółowe omówienie wraz z postępowaniem diagnostycznym i terapeutycznym.
Omówienie artykułu 2016 ESC Guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure.
10 praktycznych wskazówek dotyczących rozpoznawania i leczenia przewlekłej niewydolności serca według najnowszych zaleceń Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego.
Czy wytyczne amerykańskie mają znaczenie z punktu widzenia polskiego lekarza? Jakie wnioski są istotne? Czy należy je uwzględnić w codziennym postępowaniu?
W artykule podsumowano stanowisko American Society of Clinical Oncology (ASCO) w sprawie szczepień przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (human papilloma virus – HPV) stosowanych jako metoda profilaktyki przeciwnowotworowej.
Podsumowanie aktualnych (2016) zaleceń American Society of Clinical Oncology (ASCO)
Nowy rozdział dotyczy sytuacji szczególnych występujących u chorego na cukrzycę.
Po wprowadzeniu tamoksyfenu i uzupełniającej chemioterapii do leczenia chorych na niezaawansowanego raka piersi, rola supresji czynności jajników nie jest jednoznaczna. Przeprowadzone w latach 90. XX wieku badania nie wykazały znamiennej poprawy przeżywalności chorych. Przedstawiamy aktualne wskazania ASCO.
Głównym celem leczenia osób chorych na cukrzycę jest zmniejszenie stężenia LDL-cholesterolu.
Kilka istotnych zmian dotyczących terapii insuliną.
Niniejszy artykuł stanowi aktualizację kryteriów rzymskich, których wcześniejszą wersję (III) opublikowano w 2006 roku. Od tego czasu przeprowadzono szereg badań umożliwiających lepsze poznanie czynnościowych zaburzeń przewodu pokarmowego.
American Society of Clinical Oncology (ASCO) opracowało procedury służące akceptacji rekomendacji klinicznych przygotowywanych przez inne towarzystwa naukowe. W artykule podsumowano zalecenia sporządzone przez European Association of Urology (EAU) odnoszące się do leczenia zaawansowanego raka pęcherza moczowego: naciekającego warstwę mięśniową ściany pęcherza oraz przerzutowego.