Leczenie farmakologiczne powinno być zindywidualizowane i dobierane w zależności od nasilenia objawów i ryzyka zaostrzeń, z uwzględnieniem działań niepożądanych leków, chorób współistniejących, odpowiedzi na leczenie i preferencje chorego.
Ostatnia część omówienia rekomendacji Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków 2016 poświęcona pozaszpitalnemu zapaleniu płuc.
Kolejna część omówienia rekomendacji Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków 2016 poświęcona przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc.
Autor przedstawia metody wykrywania guzków płuc oraz zalecenia dotyczące oceny ryzyka nowotworu złośliwego na podstawie cech klinicznych i radiologicznych u pacjentów z guzkami płuc, monitorowania pacjentów z guzkami płuc oraz biopsji płuca.
W 2016 roku ukazała się aktualizacja „Rekomendacji postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego” Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków. Dokument uwzględnia lokalne informacje dotyczące etiologii oraz wrażliwości drobnoustrojów chorobotwórczych na dostępne na naszym rynku antybiotyki i chemioterapeutyki.
Kolejna część wytycznych BTS i ICS 2016, w której zostały omówione zasady stosowania wentylacji nieinnwazyjnej, inwazyjnej wentylacji mechanicznej oraz wymienione inne metody leczenia ostrej hiperkapnicznej niewydolności oddechowej.
Przedstawione w skrócie w niniejszym artykule wytyczne British Thoracic Society i Intensive Care Society są przeznaczone dla lekarzy, pielęgniarek i techników pracujących na oddziałach pomocy doraźnej, oddziałach chorób płuc i oddziałach intensywnej terapii (OIT), opiekujących się chorymi wymagającymi wspomagania wentylacji.
Zapalenie oskrzeli to najczęstsze zakażenie dróg oddechowych, w którym lekarze niepotrzebnie stosują antybiotyki. Podstawowe znaczenie dla właściwego postępowania ma wykluczenie zapalenia płuc.
W artykule przedstawiono w skrócie stanowisko ekspertów amerykańskich dotyczące stosowania antybiotyków w ostrym zapaleniu oskrzeli, gardła, nosa i zatok przynosowych oraz w chorobie przeziębieniowej u osób bez przewlekłej choroby płuc i bez zaburzeń odporności, zgłaszających się do placówek opieki ambulatoryjnej.
Autorzy niniejszego artykułu opisali, u których dzieci należy podejrzewać astmę, jakich określeń nie należy stosować, kiedy kierować dzieci do ośrodków specjalistycznych oraz jak rozpoczynać leczenie. Określili również plany upowszechniania wytycznych i priorytetowe kierunki badań zaplanowanych na przyszłość.
W artykule przedstawiono patofizjologię, epidemiologię i obraz kliniczny pierwotnej samoistnej odmy opłucnowej oraz zalecenia dotyczące postępowania diagnostycznego i leczenia.
Autorzy przedstawiają zalecenia dotyczące: 1) rozpoznania zatrzymania krążenia; 2) wzywania pomocy; 3) resuscytacji krążeniowo-oddechowej, w tym uciskania klatki piersiowej, wentylacji płuc, oceny rytmu serca i defibrylacji; 4) poszukiwania i leczenia odwracalnych przyczyn zatrzymania krążenia.
W artykule podsumowano wytyczne ACCP dotyczące leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w IV stopniu zaawansowania oraz chorych na drobnokomórkowego raka płuca. Poza tym przedstawiono podsumowanie zaleceń na temat postępowania w szczególnych sytuacjach, takich jak obecność synchronicznych pojedynczych przerzutów w mózgu lub nadnerczu czy guzków w innych płatach płuca. Dodatkowo podsumowano metody leczenia wspomagającego u chorych na raka płuca.
W artykule przedstawiono definicję, zasady rozpoznania i przebieg naturalny oraz metody leczenia idiopatycznego włóknienia płuc.
W tym artykule przedstawiono podsumowanie wytycznych ACCP dotyczących oceny stopnia zaawansowania oraz metod leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) w stopniu zaawansowania I–III. U tych chorych podstawą postępowania pozostaje operacja (zwłaszcza oszczędzająca płuco).
Autor przedstawia definicję aktywności fizycznej i ćwiczeń fizycznych, obiektywne metody pomiaru aktywności fizycznej, znaczenie kliniczne chorób związanych z jej brakiem oraz interwencje służące zwiększeniu aktywności fizycznej u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc.
Rak płuca jest najczęstszym nowotworem w wielu krajach, w tym w USA i Polsce. W ostatnich latach obserwuje się stopniowe zmniejszenie umieralności na raka płuca wśród mężczyzn, ale rosnącą tendencję u kobiet, u których rak płuca jest najczęstszą przyczyną zgonu (na podstawie danych Krajowego Rejestru Nowotworów).
W połowie 2014 roku autorzy światowych wytycznych postępowania w astmie, znanych powszechnie pod akronimem GINA (od Global Initiative for Asthma [w dosłownym przekładzie – Globalnej Inicjatywy dla Astmy]), zamieścili na stronie internetowej www.ginasthma.org zaktualizowaną wersję tego dokumentu (tzw. Raport GINA), w którym wprowadzili wiele zmian istotnych dla codziennej praktyki klinicznej. W niniejszym opracowaniu przedstawiamy najważniejsze z nich.
Autor przedstawia najważniejsze z praktycznego punktu widzenia informacje i zalecenia dotyczące wykonywania marszowych testów wysiłkowych w chorobach płuc: testu 6-minutowego marszu, stopniowanego wahadłowego testu marszowego i wytrzymałościowego wahadłowego testu marszowego.
Osoby starsze nie były i nie są dostatecznie szeroko reprezentowane w badaniach klinicznych, co pociąga za sobą ograniczenie liczby dostępnych danych, a także zmniejszenie dostępności dowodów pierwszego poziomu wiarygodności odnoszących się do postępowania w tej grupie wiekowej.