Niniejszy dokument stanowi aktualizację stanowiska ECDC z 2008 roku. Jest adresowany do instytucji odpowiedzialnych za opracowanie i realizację krajowych programów szczepień ochronnych, decydentów z instytucji krajowych oraz instytucji Unii Europejskiej (ministerstwo zdrowia, inne odpowiednie ministerstwa), ekspertów zaangażowanych w ustalanie krajowej polityki szczepień przeciwko HPV (np. onkologów, ginekologów, pediatrów, epidemiologów, specjalistów chorób zakaźnych), a także lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej.
W jakie okolice anatomiczne należy podawać szczepionki? Jak wybrać długość igły? Jakie są zasady przechowywania szczepionek? Zobacz część zaleceń ACIP.
Podejrzenie sepsy to jedno z najczęstszych rozpoznań na oddziałach noworodkowych. Objawy sepsy są początkowo nieswoiste i mogą przypominać wiele innych chorób o niezakaźnym podłożu.
W opracowaniu omówiono zasady postępowania w placówkach opieki zdrowotnej w przypadku kontaktu personelu z chorym na chorobę zakaźną, której można zapobiegać poprzez szczepienia, oraz zasady profilaktyki epidemii w tych placówkach.
W tej części opracowania przedstawiamy zalecenia dotyczące szczepienia osób z zaburzeniem odporności. Do grupy tych zaburzeń autorzy wytycznych zaliczają pierwotne i wtórne niedobory odporności.
W niniejszym skrótowym opracowaniu podsumowano najważniejsze istotne klinicznie zmiany, które wprowadzono do Programu Szczepień Ochronnych (PSO) na 2013 rok.
Celem niniejszych wytycznych jest omówienie zagadnień związanych z alergicznym zapaleniem prostnicy i okrężnicy (AZPO) u niemowląt karmionych piersią, ze szczególnym uwzględnieniem zasad postępowania klinicznego.
Artykuł zawiera wybrane fragmenty z zaleceń dotyczące szczepień przeciwko grypie w sezonie epidemicznym 2012/2013.
Jakie są przeciwwskazania do szczepień ochronnych? Czy można szczepić w trakcie ostrej choroby infekcyjnej lub po niedawnym kontakcie z chorym na chorobę zakaźną? Jak zapobiegać niepożądanym odczynom poszczepiennym? Poznaj najbardziej aktualne zalecenia.
Na obecność wysięku parapneumonicznego wskazuje wywiad i badanie przedmiotowe, jednak w celu potwierdzenia obecności płynu w jamie opłucnej zalecamy wykonanie RTG klatki piersiowej.
Zakażenie układu moczowego (ZUM) z gorączką może dotyczyć nawet 7% dzieci i często świadczy o współwystępowaniu innej choroby, na przykład o obecności odpływów pęcherzowo-moczowodowych (OPM).
Nie zalecamy rutynowego stosowania antybiotyków w leczeniu PZP u dzieci w wieku przedszkolnym i młodszych, ponieważ w większości przypadków przyczyną objawów klinicznych jest zakażenie wirusowe.
Zaleca się szczepienie jak najmłodszych dzieci narażonych na zachorowanie na daną chorobę, u których potwierdzono w badaniach klinicznych skuteczność i bezpieczeństwo danej szczepionki.
Zalecamy hospitalizację dzieci i niemowląt z PZP o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu, to znaczy gdy występują objawy zaburzeń oddychania i hipoksemia – wartość wysycenia tlenem krwi obwodowej (SpO2) <90%.
Wrodzone zakażenie CMV (wCMV) jest najczęstszą przyczyną nieuwarunkowanego genetycznie niedosłuchu odbiorczego. Szacuje się, że na całym świecie wCMV występuje z częstością 7 przypadków na 1000 noworodków.
Artykuł zawiera podsumowanie zaleceń z wytycznych amerykańskich, opracowanych z udziałem Society of Critical Care Medicine, Infectious Diseases Society of America i innych towarzystw naukowych, dotyczących różnych aspektów zapobiegania zakażeniom związanym z cewnikami donaczyniowymi.
Zaktualizowane w 2009 roku wytyczne zawierają oparte na danych naukowych zalecenia dotyczące wstępnego rozpoznania i dalszego postępowania u dorosłych i u dzieci z powikłanymi i niepowikłanymi zakażeniami wewnątrzbrzusznymi.
Niniejsze wytyczne postępowania w zakażeniach gronkowcem złocistym opornym na metycylinę (methicillin-resistant Staphylococcus aureus – MRSA) zostały opracowane na podstawie wiarygodnych danych naukowych przez zespół ekspertów Infectious Diseases Society of America (IDSA). Wytyczne te są przeznaczone dla pracowników opieki zdrowotnej zajmujących się leczeniem zakażeń o etiologii MRSA u dorosłych i dzieci.
Mija 10 lat od wprowadzenia do powszechnego stosowania w programach szczepień ochronnych (PSO) dzieci w wielu krajach Unii Europejskiej nowoczesnych, wysoce skojarzonych szczepionek 5- i 6-składnikowych, zawierających bezkomórkową komponentę przeciw krztuścowi (DTPa).
Niniejszy dokument jest aktualizacją zaleceń amerykańskiego Komitetu Doradczego ds. Szczepień (Advisory Committee on Immunization Practices – ACIP) dotyczących zapobiegania IChP poprzez szczepienie 23-walentną polisacharydową szczepionką przeciwko pneumokokom (PPSV-23).