Podjęcie decyzji o rozpoczęciu antybiotykoterapii na podstawie stężenia IL-8 i CRP w porównaniu ze standardowym postępowaniem pozwala ograniczyć niepotrzebne stosowanie antybiotyków u noworodków, u których nie potwierdzono wrodzonego zakażenia bakteryjnego. Takie postępowanie nie zwiększa również ryzyka nierozpoznania zakażenia i opóźnienia leczenia.
Bliski kontakt (skóra do skóry) dziecka z matką w 1. godzinie po porodzie wpływał korzystnie na późniejsze zachowanie noworodka.
Stosowanie prostych metod mających na celu zmniejszenie odczuwania bólu podczas wykonywania szczepień ochronnych u niemowląt, takich jak zapewnienie dziecku kontaktu z matką, podawanie do picia roztworu sacharozy i podawanie do ssania smoczka lub pokarmu, w porównaniu ze standardowym postępowaniem skracało czas trwania płaczu dziecka, było lepiej akceptowane przez rodziców i oceniane przez pielęgniarki jako metoda łatwa do zastosowania.
U zdrowych dzieci w wieku 12 miesięcy szczepionych przeciwko odrze, śwince i różyczce szczepionka Priorix wywołuje mniejsze nasilenie natychmiastowej reakcji bólowej niż szczepionka M-M-R II.
Stosowanie przez 12 tygodni oleju z ogórecznika u dorosłych i dzieci chorych na AZS nie zmieniło w porównaniu z placebo nasilenia objawów AZS.
U dzieci do 2. roku życia zgłaszających się do ambulatorium pomocy doraźnej z powodu ostrego, wirusowego zapalenia oskrzelików epinefryna skuteczniej niż salbutamol lub placebo poprawiała stan kliniczny, nie ograniczała jednak konieczności hospitalizacji. Nie stwierdzono istotnych korzyści ze stosowania epinefryny u dzieci hospitalizowanych w porównaniu z salbutamolem lub placebo.
Montelukast stosowany przez 14 dni u dzieci w wieku 6-18 lat chorych na eozynofilowe zapalenie dwunastnicy z objawami dyspeptycznymi zmniejszył w porównaniu z placebo nasilenie bólu.
U dzieci z objawami zakażenia układu oddechowego łączne występowanie kaszlu, bólu głowy i zapalenia gardła ma dużą wartość diagnostyczną i pozwala za rozpoznanie grypy z 77% prawdopodobieństwem w porównaniu z badaniem wirusologicznym.
Stosowanie dekstrometorfanu lub difenhydraminy nie zmniejszyło w porównaniu z placebo częstości, nasilenia i uciążliwości nocnego kaszlu i spowodowanych nim zaburzeń snu u dzieci chorych na zakażenie górnych dróg oddechowych.
Stosowanie penicyliny fenoksymetylowej przez 7 lub przez 3 dni nie skróciło w porównaniu z placebo czasu utrzymywania się objawów ostrego zapalenia błony śluzowej gardła i migdałków podniebiennych u dzieci oraz nie zmniejszyło częstości nawrotów choroby w ciągu 6 miesięcy po leczeniu. Natomiast stosowanie penicyliny przez 7 dni zmniejszyło częstość wczesnych powikłań zakażenia paciorkowcowego a u dzieci z potwierdzoną anginą paciorkowcową zwiększyło szansę na eliminację paciorkowca po zakończeniu leczenia.
Stosowanie w okresie zimowym przez 12 tygodni syropu zawierającego wyciąg z jeżówki, propolis i witaminę C w porównaniu z placebo skutecznie zapobiegało zakażeniom dróg oddechowych u dzieci w wieku 1-5 lat.
Według autorów metaanalizy skuteczność przeciwbólowa i bezpieczeństwo jednorazowej dawki ibuprofenu w porównaniu z jednorazową dawką paracetamolu u dzieci do 18 rż. są podobne, jednak ibuprofen skuteczniej niż paracetamol obniża temperaturę gorączkującego dziecka.
U dzieci chorych na ostre zapalenie gardła i migdałków podniebiennych wywołane zakażeniem paciorkowcem b-hemolizującym grupy A cefalosporyny są skuteczniejsze w porównaniu z antybiotykami z grupy penicyliny.
U niemowląt z rozpoznaną nadwrażliwością na białka mleka krowiego reakcja typu opóźnionego w teście prowokacji pokarmowej, małe stężenie swoistych IgE przeciwko białkom mleka krowiego (<2 kU/l) oraz średnica bąbla <5 mm w punktowych testach skórnych pozwalają prawidłowo przewidzieć rozwój tolerancji białek mleka krowiego do 4. roku życia dziecka.
Amoksycylina stosowana przez 3 dni u dzieci w wieku 2-59 miesięcy leczonych ambulatoryjnie z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc o nieciężkim przebiegu była równie skuteczna jak podawana przez 5 dni.
Oznaczenie w surowicy przeciwciał przeciwko tkankowej transglutaminazie (TGA) i(lub) przeciwendomyzjalnych (AEA) ma dużą wartość diagnostyczną w rozpoznawaniu celiakii. U dzieci, u których dodatkowo występują charakterystyczne dla celiakii objawy kliniczne, wykrycie w surowicy TGA i AEA pozwala ustalić z ponad 98% prawdopodobieństwem rozpoznanie celiakii.
Rozwój psychoruchowy dzieci urodzonych z masą ciała za małą w stosunku do wieku płodowego (oceniany w wieku 18 miesięcy), u których przez pierwsze 9 miesięcy życia stosowano wzbogacane mleko dla niemowląt, nie różni się od rozwoju dzieci żywionych mlekiem standardowym. Natomiast żywienie pokarmem naturalnym wpływało korzystnie na rozwój umysłowy i psychoruchowy w porównaniu z żywieniem mlekiem modyfikowanym, zarówno standardowym, jak i wzbogaconym.
Nawadnianie enteralne stosowane u dzieci do 15. roku życia chorych na nieżyt żołądkowo-jelitowy o ostrym przebiegu jest co najmniej tak samo skuteczne jak nawadnianie dożylne, skraca czas hospitalizacji i zmniejsza ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych.
Stosowanie podczas napadu astmy oskrzelowej u dorosłych i dzieci wziewnych b-mimetyków za pomocą MDI przez komorę przedłużającą jest co najmniej tak samo skuteczne i bezpieczne jak stosowanie w nebulizacji. U dzieci podawanie b-mimetyków za pomocą MDI przez komorę przedłużającą w porównaniu z nebulizacją skraca czas pobytu w ambulatorium pomocy doraźnej i powoduje mniejsze zwiększenie częstotliwości rytmu serca.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć