Szczepienie zdrowych dzieci w wieku 2-16 lat przeciwko grypie (zwłaszcza atenuowaną ["żywą"] szczepionką donosową) zapobiega zachorowaniom na grypę.
7-walentna skoniugowana szczepionka przeciwko S. pneumoniae zmniejszała ryzyko zachorowania na zapalenie płuc u małych dzieci, zwłaszcza do 2. roku życia.
Według autorów metaanalizy, antybiotyki stosowane w leczeniu bólu gardła skracają czas utrzymywania się objawów i zmniejszają ryzyko wystąpienia zarówno bezpośrednich, jak i odległych powikłań, jednak efekt ten jest stosunkowo niewielki. Ponieważ nie przeprowadzono analizy bezpieczeństwa, każdorazowo, przed zleceniem antybiotyku z powodu bólu gardła należy rozważyć korzyści i ryzyko związane z takim postępowaniem.
Wstrzymanie się od niezwłocznego podania antybiotyku i prowadzenie wnikliwej obserwacji u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 5 lat chorych na ostre zapalenie ucha środkowego jest mniej skuteczne niż podawanie przez 10 dni amoksycyliny w dawce 60 mg/kg mc./24 h.
Według autorów metaanalizy, u dzieci chorych na ostre zapalenie ucha środkowego jedynie łączne stosowanie leków przeciwhistaminowych i zmniejszających przekrwienie błon śluzowych zmniejsza ryzyko utrzymywania się objawów OZUŚ 14 dni po rozpoczęciu leczenia.
Nawadnianie doustne u dzieci w wieku od 8 tygodni do 3 lat chorych na biegunkę prawdopodobnie o etiologii wirusowej z odwodnieniem umiarkowanego stopnia jest co najmniej tak samo skuteczne jak nawadnianie dożylne.
Ścisłe przestrzeganie leżenia w łóżku przez 24 godziny po wykonaniu diagnostycznego nakłucia lędźwiowego u dzieci w wieku 2-17 lat zwiększało ryzyko wystąpienia niepożądanych objawów związanych z nakłuciem w porównaniu z niestosowaniem ograniczeń ruchowych.
U noworodków urodzonych przedwcześnie szybkie zwiększanie objętości karmienia dojelitowego (o 30 ml/kg mc./24 h) w porównaniu ze standardowym (o 20 ml/kg mc./24 h) skróciło czas do osiągnięcia pełnego karmienia dojelitowego i nie zwiększyło ryzyka wystąpienia martwiczego zapalenia jelit.
Stosowanie u dzieci chorych na rodzinną hipercholesterolemię przez 24 miesiące prawastatyny zmniejsza w porównaniu z placebo nasilenie zmian miażdżycowych w naczyniach tętniczych i nie wpływa na wzrastanie oraz dojrzewanie płciowe.
Żywienie noworodków i niemowląt urodzonych o czasie mlekiem początkowym wzbogaconym w LCPUFA nie wpływa na wzrastanie dziecka w 1. roku życia (ani niekorzystnie, ani korzystnie).
Zastosowanie jednorazowej dawki azytromycyny u dzieci w wieku 6-30 miesięcy chorych na ostre zapalnie ucha środkowego jest równie skuteczne, jak leczenie dużą dawką amoksycyliny przez 10 dni. Leczenie azytromycyną związane jest z mniejszym ryzykiem wystąpienia biegunki i częściej jest przestrzegane przez chorych.
Dzieci, które w wieku 8-10 lat otrzymały podstawową dawkę szczepionki przeciwko WZW B, nie wymagają podania po 5 latach dawki przypominającej.
Montelukast stosowany przez 12 miesięcy u dzieci w wieku 2-5 lat chorych na epizodyczną astmę oskrzelową zmniejszał w porównaniu z placebo liczbę epizodów zaostrzeń astmy.
Podstawowymi lekami stosowanymi w leczeniu astmy oskrzelowej przewlekłej u dzieci są beta-mimetyki i glikokortykosteroidy, które można podawać zarówno w leczeniu przewlekłym, jak i w czasie napadów choroby.
Loratadyna stosowana profilaktycznie przez rok u dzieci w wieku 12-30 miesięcy chorujących na nawracające zakażenia dróg oddechowych nie zmniejszyła w porównaniu z placebo liczby zakażeń dróg oddechowych w okresie 24 miesięcy.
Udzielenie matce przez przeszkolonego lekarza rodzinnego lub pediatrę specjalistycznej porady w ciągu 2 tygodni od wypisania z oddziału położniczego było skuteczną metodą utrzymana karmienia piersią w porównaniu ze standardowym postępowaniem.
Karmienie przez 12 tygodni zdrowych niemowląt w wieku 4-10 miesięcy uczęszczających do żłobka mlekiem następnym zawierającym probiotyki (Bifidobacterium lactis Bb-12 lub Lactobacillus reuteri) w porównaniu z karmieniem standardowym mlekiem zmniejsza częstość występowania epizodów ostrej biegunki i skraca czas jej trwania, ale nie wpływa na częstość występowania chorób układu oddechowego. Wydaje się, że L. reuteri jest skuteczniejszy niż B. lactis Bb-12.
Długo działające beta2-mimetyki wziewne stosowane u chorych na astmę oskrzelową przewlekłą efektywniej poprawiają przebieg kliniczny choroby.
Flutikazon stosowany u chorych na astmę oskrzelową przewlekłą w dawce nominalnej, równej połowie dawki beklometazonu lub budezonidu powoduje, w porównaniu z beklometazonem lub budezonidem, niewielkie, statystycznie istotne zmniejszenie parametrów obturacji oskrzeli.
Glikokortykosteroidy w porównaniu z placebo zmniejszają nasilenie objawów klinicznych krupu wirusowego u dzieci już w ciągu 6 godzin po podaniu leku, zmniejszają ryzyko hospitalizacji i skracają czas pobytu w szpitalu oraz redukują częstość stosowania epinefryny.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć