U osób z nadwagą lub otyłością dieta o małym indeksie glikemicznym, w porównaniu z dietami innego rodzaju, skuteczniej powoduje utratę masy ciała i masy tkanki tłuszczowej oraz zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego i LDL. Nie było danych na temat wpływu diety określonego rodzaju na ryzyko zgonu i jakość życia oraz objawów niepożądanych.
U osób z otyłością orlistat, sibutramina i rimonabant zmniejszają masę ciała tak w całej populacji, jak i u chorych na cukrzycę, natomiast wpływ tych leków na profil czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego jest zróżnicowany.
Podanie szczepionki osobom, które miały kontakt z chorymi na WZW typu A, jest nie mniej skuteczne w zapobieganiu wtórnym zakażeniom niż podanie immunoglobuliny. Stosunkowo mała liczba zachorowań na WZW typu A potwierdza dużą skuteczność obu metod, jednak - jak podkreślają autorzy badania - utrudnia jednoznaczną interpretację wyniku. Dodatkową zaletą szczepienia jest wytworzenie długotrwałej odporności.
Leki blokujące TNF-alfa stosowane przez stosunkowo krótki czas zmniejszają nasilenie objawów łuszczycowego zapalenia stawów i zwiększają prawdopodobieństwo remisji choroby, bez poważnych objawów niepożądanych. Według autorów bezpieczeństwo stosowania tych leków przez dłuższy czas wymaga dalszych badań.
U chorych na RZS stosowanie rytuksymabu, abataceptu, oraz anakinry w małej dawce (<100 mg/d), w porównaniu z placebo – nie zwiększa istotnie ryzyka ciężkiego zakażenia, natomiast anakinra w dużej dawce >=100 mg/d, w porównaniu z dawką <100 mg/d i z placebo – zwiększa to ryzyko.
U osób z nawracającym zakażeniem układu moczowego (ZUM) i u kobiet z ZUM przyjmowanie wyciągu z owoców żurawiny (w postaci soku, kapsułek lub tabletek) przez 6–12 miesięcy zmniejsza ryzyko nawrotów objawowego ZUM. U osób starszych i u chorych poddawanych cewnikowaniu pęcherza moczowego (z powodu pęcherza neurogennego) ryzyko nawrotu objawowego ZUM było podobne w grupie żurawiny i w grupie kontrolnej.
U chorych na cukrzycę, w przeliczeniu na redukcję stężenia cholesterolu LDL o 1 mmol/l, statyny zmniejszają ryzyko zgonu z przyczyn naczyniowych (na granicy znamienności), poważnego incydentu naczyniowego, poważnego incydentu wieńcowego, rewaskularyzacji wieńcowej i udaru mózgu. Nie obserwowano znamiennego wpływu na ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, zgonu z przyczyn innych niż naczyniowe, zgonu z przyczyn wieńcowych i zgonu z przyczyn naczyniowych innych niż wieńcowe.
Ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej stwierdzono u ponad połowy chorych hospitalizowanych z przyczyn internistycznych lub chirurgicznych. Tylko około połowa tych chorych była objęta odpowiednią profilaktyką, przy czym odsetek był większy wśród chorych chirurgicznych.
U dorosłych chorych na pierwotne nadciśnienie tętnicze stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny w porównaniu z antagonistami receptora angiotensynowego wiąże się z podobną kontrolą ciśnienia tętniczego, podobnym wpływem na profil metaboliczny, czynność i masę lewej komory, ale z większym ryzykiem wystąpienia kaszlu i przerwania leczenia z powodu działań niepożądanych.
Stosowanie statyn przez okres od 1 do 6,1 roku, w porównaniu z placebo lub zwykłą opieką, wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i z przyczyn sercowo-naczyniowych, ryzyka jakiegokolwiek udaru mózgu i niekrwotocznych incydentów naczyniowomózgowych. Zaobserwowano związek między zmniejszeniem śmiertelności a obniżeniem stężenia cholesterolu LDL.
Leczenie skojarzone oboma lekami nie wpłynęło korzystniej na ryzyko naczyniowe niż sam ramipryl i wiązało się z częstszym występowaniem zdarzeń niepożądanych – upośledzenia czynności nerek, hipotensji, omdleń i biegunki, będących przyczyną przerwania leczenia.
W większości krajów spośród wszystkich nielegalnych substancji psychoaktywnych najczęściej używa się kanabinoli (marihuany). Ich nadużywanie jest powszechne zwłaszcza wśród osób w wieku młodzieńczym i dotyczy około 20% należących do tej grupy wiekowej.
Trafność diagnostyczna elektrokardiograficznych wskaźników LVH jest mała. Charakteryzują się one umiarkowaną swoistością (choć poszczególne badania różniły się pod tym względem), ale małą czułością, dlatego ujemny wynik testu nie wyklucza przerostu ani nie zmniejsza prawdopodobieństwa jego występowania nawet w niewielkim stopniu.
U chorych wypisywanych z oddziału pomocy doraźnej po leczeniu zaostrzenia astmy GKS podawane doustnie, dożylnie lub domięśniowo zmniejszają ryzyko nawrotu zaostrzenia, hospitalizacji oraz zużycie beta2-mimetyków, nie zwiększając ryzyka wystąpienia działań niepożądanych w ciągu 4-21 dni obserwacji.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć