medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Stosowanie bupropionu w dawce 300 mg/24 h wraz ze wsparciem behawioralnym u zmotywowanej młodzieży zwiększyło szansę na krótkotrwałe zaprzestanie palenia. Efekt ten był słabszy niż u dorosłych i szybko zanikał po zakończeniu leczenia.
U chorych na umiarkowaną lub ciężką stabilną POChP stosowanie przewlekłe długo działających beta2-mimetyków (LABA), w porównaniu z placebo, zmniejsza ryzyko poważnych zaostrzeń choroby i nie wpływa na ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i zgonu z przyczyn oddechowych. W porównaniu z LABA, bromek tiotropium zmniejsza ryzyko zaostrzeń POChP, a leczenie skojarzone LABA z wziewnym glikokortykosteroidem zmniejsza ryzyko zgonu z przyczyn oddechowych w porównaniu ze stosowaniem samego LABA.
U chorych na chorobę wieńcową potwierdzoną w koronarografii szczepienie przeciwko grypie w porównaniu z podaniem placebo zmniejszyło w ciągu 12 miesięcy ryzyko analizowanych łącznie epizodów niedokrwienia mięśnia sercowego wymagających hospitalizacji. Badanie nie wykazało wpływu szczepienia na ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i znamiennego wpływu na ryzyko poważnych zdarzeń sercowych.
Podanie doustnie 24% roztworu sacharozy, a następnie smoczka do ssania przed wykonaniem wstrzyknięcia jest prostą metodą zmniejszającą, w porównaniu z placebo, nasilenie bólu związanego ze szczepieniem niemowląt w wieku 2 i 4 miesiące.
GKS doustne, w porównaniu z placebo i z 5-ASA, zwiększają prawdopodobieństwo uzyskania remisji u chorych na ChC.
Zastosowanie wody wodociągowej (przegotowanej lub nie) do płukania rany nie zwiększa ryzyka jej zakażenia, a w przypadku ran ostrych u osób dorosłych może to ryzyko zmniejszyć.
U chorych z wczesnym (<2 lat) RZS dodanie do metotreksatu cyklosporyny i prednizolonu zmniejsza ryzyko występowania nowych nadżerek w badaniu radiologicznym, ale zwiększa ryzyko objawów niepożądanych.
Inhibitory 5-alfa-reduktazy, w porównaniu z placebo, zmniejszają ryzyko raka stercza, ale częściej wywołują objawy niepożądane; natomiast w porównaniu z alfa-blokerami mają podobny wpływ na ryzyko zgonu i z podobną częstością wywołują objawy niepożądane.
Hioscyna w porównaniu z placebo skutecznie zapobiega nudnościom związanym z chorobą lokomocyjną, jednak może powodować senność, niewyraźne widzenie i suchość w ustach.
U kobiet palenie tytoniu zwiększa ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i z poszczególnych analizowanych przyczyn (łącznie z rakiem jelita grubego), ryzyko to jest większe przy wcześniejszym rozpoczęciu palenia, a zaprzestanie palenia zmniejsza to ryzyko najszybciej dla chorób naczyniowych, a najwolniej dla chorób układu oddechowego.
U chorych na świeżo rozpoznaną, trwającą krócej niż 2 lata astmę przewlekłą lekką wcześnie rozpoczęte i kontynuowane przez 5 lat stosowanie budezonidu w małej dawce w porównaniu z regularnym stosowaniem budezonidu tylko w ciągu ostatnich 2 lat obserwacji wiązało się z nieco lepszą kontrolą astmy (w pierwszych 3 latach, w porównaniu z placebo) i rzadszym stosowaniem dodatkowych leków przeciwastmatycznych w ciągu ostatnich 2 lat, kiedy wszyscy pacjenci przyjmowali budezonid.
Stosowanie kwasu foliowego i witamin z grupy B nie wpłynęło na ryzyko incydentów sercowonaczyniowych i ryzyko zgonu w grupie kobiet obciążonych zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, chociaż spowodowało istotne zmniejszenie stężenia homocysteiny w osoczu.
Wybrane szczepy Lactobacillus rhamnosus stosowane podczas leczenia antybiotykiem zmniejszyły, w porównaniu z placebo, ryzyko wystąpienia biegunki u dzieci w wieku od 3 miesięcy do 14 lat.
Zastosowanie pojedynczej doustnej dawki albendazolu, mebendazolu lub pyrantelu wiąże się z dużym odsetkiem wyleczeń zarażeń glistą ludzką. W zarażeniach tęgoryjcami skuteczny jest albendazol, a w zarażeniach włosogłówką wszystkie 3 ww. leki są mało skuteczne. Dane na temat skuteczności lewamizolu są niewystarczające do wyciągnięcia wniosków.
U osób w wieku >=50 lat z przewlekłym bólem stawu kolanowego związanym z chorobą zwyrodnieniową zalecenie przyjmowania miejscowo niesteroidowych leków przeciwzapalnych (najlepiej ibuprofenu) wiązało się z podobnym wpływem na natężenie bólu i niesprawność w ocenie po 12 miesiącach oraz z rzadszym występowaniem działań niepożądanych ze strony układu oddechowego.
GKS doustne, w porównaniu z placebo i z 5-ASA, zwiększają prawdopodobieństwo uzyskania remisji u chorych na ChLC.
U chorych na astmę dotychczas stosowane mechaniczne i chemiczne metody zmniejszania stężenia alergenów roztoczy kurzu domowego (rozpatrywane łącznie i w podgrupach), w porównaniu z placebo lub niestosowaniem żadnej interwencji, nie zmniejszają istotnie nasilenia objawów choroby i nie zwiększają prawdopodobieństwa poprawy klinicznej.
Leczenie warenikliną w porównaniu ze stosowaniem nikotynowej terapii zastępczej (NTZ w formie plastrów) zwiększało szansę potwierdzonej trwałej abstynencji w ciągu ostatnich 4 tygodni leczenia, ale nie w okresie od ostatnich 4 tygodni leczenia do 24. i 52. tygodnia obserwacji. Wareniklina częściej niż NTZ powodowała objawy niepożądane i wycofanie się z badania z tego powodu, ale też zmniejszenie niektórych objawów abstynencji.
Według autorów przeglądu w dawkach 1:1 cyklezonid jest równie skuteczny jak beklometazon i budezonid w zakresie poprawy PEF i jak flutikazon w zakresie poprawy czynności płuc (ocenianej na podstawie PEF i FEV1).
Cyklezonid w dawce 50–1600 µg/d w porównaniu z placebo skutecznie poprawia czynność płuc, zmniejsza nasilenie objawów astmy i zużycie leków doraźnych w okresie 12 tygodni. Nie ma danych pozwalających określić długoterminowe efekty stosowania cyklezonidu (częstość zaostrzeń i skutki uboczne).
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
