U chorych z niewydolnością serca, głównie w II (blisko 2/3 chorych) i III (ok. 1/3 chorych) klasie NYHA, leczonych zgodnie z aktualnymi wytycznymi, stosowanie przez około 4 lata omega-3 wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, w porównaniu z placebo, zmniejszyło ryzyko zgonu oraz niektórych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
U zdrowych starszych mężczyzn bez osteoporozy suplementacja wapnia w dawce 1200 mg/d (ale nie 600 mg/d) przez 2 lata zwiększyła BMD.
U chorych z umiarkowanym lub ciężkim epizodem depresji preparaty dziurawca łagodzą objawy skuteczniej niż placebo i podobnie skutecznie jak leki przeciwdepresyjne oraz rzadziej niż leki przeciwdepresyjne powodują objawy niepożądane będące przyczyną przerwania leczenia.
U dorosłych z ciężkim napadem migreny dodanie do standardowego leczenia doraźnego jednorazowego wstrzyknięcia i.v. lub i.m. deksametazonu zmniejsza ryzyko nawrotu migreny w ciągu 72 h, ale nie stwierdzono, by dodatkowo zmniejszało natężenie bólu podczas napadu.
U chorych na przewlekłe zapalenie oskrzeli lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) regularne stosowanie doustnych leków mukolitycznych, w porównaniu z placebo, zmniejsza częstość zaostrzeń choroby, skraca czas niesprawności z powodu nasilenia się objawów choroby, oraz nie zwiększa ryzyka działań niepożądanych i zgonu z jakiejkolwiek przyczyny.
Szczepienie kobiet w ciąży 3-walentną, inaktywowaną szczepionką przeciwko grypie jest bezpieczne i zmniejsza ryzyko zachorowania na grypę u ich dzieci w ciągu pierwszych 6 miesięcy życia.
U chorych na WZJG z lekkim lub średnio ciężkim rzutem choroby przezskórna terapia nikotynowa, w porównaniu z placebo, częściej indukuje remisję ocenianą klinicznie lub endoskopowo, a w porównaniu z leczeniem standardowym jej efekt jest podobny.
Podanie szczepionki przeciwko ospie wietrznej dzieciom, które miały w domu kontakt z chorym na ospę wietrzną, jest bezpieczne i zmniejsza liczbę przypadków zachorowania na ospę, zwłaszcza o umiarkowanym i ciężkim przebiegu.
Przyjęcie pojedynczej dawki sumatryptanu z naproksenem w ciągu godziny od wystąpienia migrenowego bólu głowy o małym natężeniu, w porównaniu z placebo skuteczniej zapobiegało typowym i nietypowym dolegliwościom związanym z migreną i nie powodowało poważnych skutków niepożądanych.
U chorych na ZZSK stosowanie adalimumabu wiązało się ze zmniejszeniem natężenia bólu, zmęczenia i sztywności oraz z poprawą mierzonych aspektów jakości życia związanych z bólem i zmęczeniem.
U chorych na astmę lekką lub umiarkowaną dodanie do glikokortykosteroidu wziewnego (GKSw) montelukastu, w porównaniu z dodaniem placebo lub niestosowaniem dodatkowego leku/placebo, poprawia kontrolę objawów choroby i nie zwiększa ryzyka objawów niepożądanych. Dodanie do GKSw montelukastu, w porównaniu z dodaniem salmeterolu w krótszym okresie obserwacji (12 tygodni), wiąże się z częstszym występowaniem zaostrzeń i nie zwiększa ryzyka objawów niepożądanych, a w dłuższym okresie obserwacji (48 tygodni) podobnie wpływa na ryzyko zaostrzeń i wiąże się z mniejszym ryzykiem objawów niepożądanych.
U dzieci chorych na ostre zapalenie ucha środkowego, u których zdecydowano się odsunąć decyzję o włączeniu antybiotyku o 3 dni zależnie od zmiany stanu klinicznego dziecka (strategia "czujnego wyczekiwania"), niewystawienie recepty na antybiotyk podczas pierwszej wizyty lekarskiej zmniejszyło odsetek dzieci, które otrzymały antybiotyk, w porównaniu z dziećmi, których rodzice od razu otrzymywali receptę.
Tak u osób zdrowych, jak i u chorych na różne choroby suplementacja witaminy A, witaminy E lub beta-karotenu zwiększa ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, a stosowanie witaminy C i selenu nie wpływa na umieralność.
Suplementacja wapnia u osób zdrowych zmniejsza ryzyko złamań potwierdzonych na podstawie badania radiologicznego lub rozpoznania lekarskiego.
DŚ i DUW skuteczniej zmniejszają masę ciała niż DUT.
U chorych na umiarkowaną lub ciężką POChP regularne przyjmowanie salmeterolu z flutikazonem lub samego flutikazonu, lub samego salmeterolu zmniejszyło tempo pogarszania się czynności płuc.
ASA w połączeniu z dipirydamolem ER zapobiegały powtórnemu udarowi mózgu z podobną skutecznością jak klopidogrel.
Telmisartan nie zmniejszył znamiennie ryzyka powtórnego udaru mózgu, poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i cukrzycy u chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu.
U chorych na astmę przyjmujących przewlekle glikokortykosteroidy wziewne regularne stosowanie długo działających beta2-mimetyków wziewnych (LABA) nie zwiększa ryzyka hospitalizacji i wystąpienia poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z astmą. Nie określono wpływu LABA na ryzyko intubacji dotchawiczej i zgonu związanego z astmą, ponieważ te punkty końcowe występowały bardzo rzadko w analizowanych badaniach.
Stosowanie przez 2 lata leczenia metotreksatu (MTX; i w razie obrzęku stawu betametazonu dostawowo) wiązało się, według autorów badania, ze skuteczną kontrolą choroby i niewielkimi zmianami radiologicznymi. Stosowanie MTX i cyklosporyny A (CyA) w porównaniu ze stosowaniem MTX bez CyA wiązało się z uzyskaniem poprawy klinicznej mierzonej niektórymi parametrami (ACR 20, ACR 50) u większego odsetka chorych, ale nie wpływało na prawdopodobieństwo uzyskania remisji i postęp zmian ocenianych radiologicznie.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć