Podanie dożylnie jednorazowej dawki metylprednizolonu łącznie ze standardowym leczeniem nie zmniejszyło częstości występowania anomalii w naczyniach wieńcowych u dzieci chorych na chorobę Kawasakiego.
W całej analizowanej populacji chorych na BZOMR stosowanie GKS jako leczenia wspomagającego, w porównaniu z placebo, zmniejsza ryzyko zgonu oraz ciężkiego uszkodzenia słuchu, natomiast nie zmniejsza ryzyka wczesnych powikłań neurologicznych i nie wpływa na ryzyko wystąpienia skutków niepożądanych. W podgrupie dzieci, zwłaszcza z krajów rozwiniętych, zmniejszone było tylko ryzyko ciężkiego uszkodzenia słuchu, a w grupie dorosłych – ryzyko zgonu i wczesnych powikłań neurologicznych.
W świetle tych wyników – zdaniem autorów – wspomagające stosowanie GKS w BZMOR o ostrym przebiegu jest uzasadnione u chorych dorosłych oraz u dzieci w krajach rozwiniętych. Według autorów, optymalne leczenie powinno polegać na podawaniu deksametazonu przez 4 dni w dawce 0,6 mg/kg mc./24 h, przy czym terapię należy rozpocząć przed podaniem pierwszej dawki antybiotyku lub podać oba leki jednocześnie.
Preparaty zawierające wyciąg z jeżówki, w porównaniu z placebo, zmniejszają ryzyko wystąpienia WZGDO (tzw. przeziębienia) u osób zdrowych i skracają czas utrzymywania się objawów WZGDO u osób, które zachorowały.
Stosowanie Lactobacillus rhamnosus GG u dzieci w wieku szkolnym chorych na czynnościowe zaburzenia przewodu pokarmowego związane z bólem brzucha zwiększa szansę na ustąpienie dolegliwości, zwłaszcza u dzieci z zespołem jelita drażliwego.
Podawanie Lactobacillus rhamnosus GG kobietom w ostatnim miesiącu ciąży, a następnie ich dzieciom przez 6 miesięcy zmniejszyło ryzyko wystąpienia wyprysku w ciągu pierwszych 7 lat życia u dzieci z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku atopii.
Oglądanie programu telewizyjnego podczas nakłuwania żyły u dzieci w wieku szkolnym zmniejszyło nasilenie bólu związanego z zabiegiem w porównaniu z pocieszaniem przez matkę lub niestosowaniem żadnej interwencji.
U chorych na sezonowy alergiczny nieżyt nosa immunoterapia alergenowa istotnie zmniejsza nasilenie objawów klinicznych ANN i konieczność stosowania leków przeciwalergicznych. Ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych jest niewielkie, jednak autorzy metaanalizy podkreślają, że dla pełnej oceny bezpieczeństwa interwencji konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań z długim okresem obserwacji.
Podawanie heparyny w ciągłym wlewie do cewnika założonego do dużego naczynia żylnego u noworodków było bezpieczne i przedłużyło czas utrzymania drożności cewnika.
Żywienie niemowląt z obciążającym wywiadem rodzinnym w kierunku chorób atopowych (które nie mogą być karmione naturalnie) hydrolizatem kazeiny o znacznym stopniu hydrolizy zmniejszyło, w porównaniu ze stosowaniem standardowego mleka modyfikowanego, ryzyko zachorowania na atopowe zapalenie skóry w ciągu 3 pierwszych lat życia dziecka, ale nie wpłynęło na częstość występowania astmy w 3. roku życia.
Według autorów badania, ze względu na stopniowe zmniejszanie się skuteczności ochronnej jednej dawki szczepionki przeciwko ospie wietrznej, celowe jest podanie dawki przypominającej.
Wczesne rozpoczęcie leczenia prednizonem dzieci z objawami choroby Schönleina i Henocha nie zmniejszyło, w porównaniu z placebo, ryzyka zajęcia nerek, ale przyśpieszyło ustępowanie objawów choroby zarówno ze strony nerek, jak i pozanerkowych.
Podawanie kobietom w ostatnim miesiącu ciąży probiotyków, a następnie ich dzieciom przez 6 miesięcy mieszanki probiotyków i galaktooligosacharydów prebiotycznych zmniejszyło ryzyko wystąpienia wyprysku, zwłaszcza wyprysku atopowego w ciągu 2 lat życia, ale nie wpłynęło na częstość innych chorób alergicznych u dzieci z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku atopii.
Ryfampicyna, cyprofloksacyna i ceftriakson najskuteczniej zapobiegają zakażeniom meningokokowym u osób z grupy zwiększonego ryzyka zakażenia, jednak stosowanie ryfampicyny zwiększa ryzyko wytworzenia szczepów opornych na antybiotyki.
Karmienie niemowląt wyłącznie piersią zmniejszyło ryzyko hospitalizacji z powodu biegunki lub zapalenia dolnych dróg oddechowych u niemowląt do 8. miesiąca życia, jednak efekt ten zanikał szybko po zaprzestaniu karmienia piersią.
Biopsja ssąca odbytnicy z oceną aktywności acetylocholinesterazy oraz badanie manometryczne odbytnicy mają największą wartość diagnostyczną w rozpoznawaniu choroby Hirschsprunga u dzieci.
Lactobacillus reuteri stosowany doustnie był bezpieczny i skrócił czas utrzymywania się kolki niemowlęcej w porównaniu z symetykonem.
Stosowanie opatrunku okluzyjnego w postaci plastra nie zwiększyło szansy na ustąpienie brodawek zwykłych u dzieci w wieku szkolnym w porównaniu z placebo.
Według autorów analizy, zwiększone stężenie prokalcytoniny w surowicy u dzieci z pierwszym epizodem zakażenia układu moczowego jest dobrym, niezależnym wskaźnikiem pomocnym w rozpoznawaniu odpływu pęcherzowo-moczowodowego. Badanie to pozwala zidentyfikować dzieci, u których ryzyko obecności odpływu jest małe, i uniknąć wykonywania niepotrzebnych cystouretrografii mikcyjnych.
Test oddechowy z mocznikiem znakowanym izotopem 13C węgla oraz oznaczanie antygenów H. pylori w stolcu mają satysfakcjonującą wartość diagnostyczną w rozpoznawaniu zakażenia H. pylori u dzieci do 5. roku życia w porównaniu z inwazyjnymi metodami diagnostycznymi.
Montelukast podawany w pojedynczej dawce (oprócz inhalacji szybko działającego beta2-mimetyku) w zaostrzeniu astmy o lekkim lub umiarkowanym nasileniu u dzieci w wieku przedszkolnym był bezpieczny i szybciej zmniejszał nasilenie objawów zaostrzenia.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć