Nebulizacja z hipertonicznego roztworu soli u dzieci chorych na wirusowe zapalenie oskrzelików była bezpieczna i skracała czas hospitalizacji w porównaniu z nebulizacją z fizjologicznego roztworu soli.
Szczepienie niemowląt w Europie, począwszy od 6.-14. tygodnia życia, doustną szczepionką przeciwko rotawirusom zawierającą atenuowany szczep RIX4414 ludzkiego rotawirusa (Rotarix) - jednocześnie z podaniem innych szczepionek przewidzianych w tym wieku w programie szczepień ochronnych - jest bezpieczne i znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania na biegunkę rotawirusową w ciągu pierwszych 2 lat życia dziecka, zwłaszcza biegunkę o cięższym przebiegu lub wymagającą leczenia szpitalnego.
Deksametazon podany doustnie niemowlętom chorym na zapalenie oskrzelików o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu nie zmniejszył, w porównaniu z placebo, nasilenia objawów ani częstości hospitalizacji.
Szczepionka przeciwrotawirusowa zawierająca resegregowane szczepy bydlęco-ludzkie rotawirusów stosowana tuż przed upływem daty ważności u niemowląt, począwszy od 6.-12. tygodnia życia, była bezpieczna i zmniejszała - w porównaniu z placebo - ryzyko biegunki rotawirusowej, zwłaszcza o ciężkim przebiegu.
Spośród ocenianych leków jedynie ibuprofen i sumatryptan są skuteczne, w porównaniu z placebo, w doraźnym leczeniu bólu migrenowego u dzieci i młodzieży.
U chorych wypisywanych z oddziału pomocy doraźnej po leczeniu zaostrzenia astmy GKS podawane doustnie, dożylnie lub domięśniowo zmniejszają ryzyko nawrotu zaostrzenia, hospitalizacji oraz zużycie beta2-mimetyków, nie zwiększając ryzyka wystąpienia działań niepożądanych w ciągu 4-21 dni obserwacji.
Stosowanie witaminy C p.o. w dużych dawkach nie zmniejsza ryzyka przeziębienia, nie zmniejsza nasilenia objawów ani nie skraca znacząco czasu ich trwania.
Płukanie nosa hipertonicznym roztworem NaCl zmniejsza nasilenie objawów przewlekłego nieżytu nosa i zatok przynosowych oraz poprawia jakość życia, w porównaniu z niestosowaniem żadnego leczenia, oraz jako uzupełnienie leczenia lekiem przeciwhistaminowym.
W analizie obejmującej wyniki badań 222 osób w wieku do 18 lat stwierdzono, że BT lub CBT stosowane z leczeniem farmakologicznym lub bez, w porównaniu z podawaniem placebo, leczeniem farmakologicznym lub niestosowaniem leczenia, zmniejsza nasilenie OCD i ryzyko utrzymywania się objawów po zakończeniu terapii.
Hioscyna w porównaniu z placebo skutecznie zapobiega nudnościom związanym z chorobą lokomocyjną, ale może powodować senność, niewyraźne widzenie i suchość w ustach.
Pojedyncza dawka deksametazonu podanego doustnie była nie mniej skuteczna w leczeniu zaostrzenia astmy o lekkim lub umiarkowanym nasileniu u dzieci w wieku 2–16 lat niż prednizolon stosowany przez 5 dni.
Antybiotykoterapia doustna jest nie mniej skuteczna niż leczenie sekwencyjne (pozajelitowe + doustne) w terapii pierwszego epizodu ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek u dzieci w wieku od 1 miesiąca do 7 lat.
Loperamid stosowany u dzieci do 3. roku życia chorych na ostrą biegunkę infekcyjną wywołuje poważne objawy niepożądane, które przewyższają jego korzystne działanie. Jest on natomiast bezpieczny i skuteczny w leczeniu ostrej biegunki infekcyjnej u starszych dzieci.
Nie wszystkie preparaty zawierające probiotyki są skuteczne w leczeniu ostrej biegunki u dzieci.
U kobiet w wieku 18–22 lat domięśniowe podanie 3 dawek czterowalentnej szczepionki przeciwko HPV zawierającej wirusopodobne cząsteczki HPV (typów 6, 11, 16 i 18) zmniejszyło w ciągu 3 lat, w porównaniu z placebo, ryzyko wystąpienia ocenianych łącznie zmian patologicznych okolicy odbytu, zewnętrznych narządów płciowych i pochwy oraz ocenianych łącznie zmian patologicznych szyjki macicy związanych z zakażeniem HPV. Ryzyko wystąpienia miejscowych niepożądanych odczynów poszczepiennych (głównie ból) i ogólnoustrojowych reakcji związanych ze szczepieniem (głównie gorączki) było większe w grupie zaszczepionej w porównaniu z grupą otrzymującą placebo.
U kobiet w wieku 18–22 lat domięśniowe podanie 3 dawek czterowalentnej szczepionki przeciwko HPV zawierającej wirusopodobne cząsteczki HPV (typów 6, 11, 16 i 18) zmniejszyło w ciągu 3 lat, w porównaniu z placebo, ryzyko wystąpienia zmian przedrakowych szyjki macicy związanych z zakażeniem HPV. W grupie zaszczepionej częściej występowały miejscowe niepożądane odczyny poszczepienne (głównie ból), ale ryzyko ogólnoustrojowych lub poważnych niepożądanych odczynów było podobne.
Preparaty zawierające wyciąg z jeżówki, w porównaniu z placebo, zmniejszają ryzyko wystąpienia WZGDO (tzw. przeziębienia) u osób zdrowych i skracają czas utrzymywania się objawów WZGDO u osób, które zachorowały.
Okresowe stosowanie montelukastu na początku zaostrzenia astmy sporadycznej u dzieci tylko nieznacznie zmniejszało nasilenie objawów.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć