Terapia tlenem hiperbarycznym (HBOT), jako jedna z metod wspomagających leczenie pacjentów z trudno gojącymi się ranami, w tym z zespołem stopy cukrzycowej (ZSC), ma już długą historię stosowania i jest rutynowo zalecana przez hiperbaryczne towarzystwa naukowe. Skuteczność kliniczna HBOT zależy jednak nie tylko od czynników komórkowych, ale przede wszystkim od właściwego całościowego leczenia chorego z ZSC.
Czy jedzenie orzechów wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu z powodu nowotworów, chorób serca i chorób układu oddechowego?
Czy u osób obciążonych dużym ryzykiem sercowo-naczyniowym dieta śródziemnomorska, w porównaniu z dietą o małej zawartości tłuszczu, zmniejsza ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych?
Choroba zwyrodnieniowa stawów (ChZS) kończyn dolnych jest obecnie jedną z najczęstszych przyczyn kalectwa – szczególnie wśród osób starszych – na świecie.
Przedstawione powyżej podsumowanie 3 badań kohortowych przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych dowiodło, że posługiwanie się ogólnym pojęciem grupy pokarmowej „owoce” w zakresie rekomendacji dotyczących prozdrowotnych zmian stylu życia może nie zawsze przynieść oczekiwane skutki.
Problem powikłań krwotocznych związanych ze stosowaniem rywaroksabanu ma szczególnie duże znaczenie w praktyce klinicznej z powodu braku swoistego środka znoszącego przeciwkrzepliwe działanie tego leku. Zapoznaj się z wynikami metaanalizy obejmującej ponad 23 tys. chorych ≥18 lat leczonych lekami przeciwkrzepliwymi z powodu niezastawkowego migotania przedsionków, zakrzepicy żył głębokich lub ostrej objawowej zatorowości płucnej.
Założono, że przyjmowanie tiotropium z inhalatora Respimat jest nie mniej bezpieczne niż z inhalatora HandiHaler, jeśli górna granica 95% CI HR dla ryzyka zgonu nie przekroczy 1,25 (badanie typu noninferiority).
U chorych z aktywnym RZS pomimo stosowania MTX dołączenie SSZ i HCQ było nie mniej skuteczne niż dołączenie ETA pod względem wpływu na aktywność choroby, stan czynnościowy i zmiany radiologiczne, oceniane po 48 tygodniach leczenia.
U chorych na OOZN lub ZUM z sepsą antybiotykoterapia trwająca ≤7 dni, w porównaniu z dłuższym leczeniem, nie wiąże się z większym ryzykiem niewystąpienia poprawy klinicznej.
Ciężka hipoglikemia u chorych na cukrzycę typu 2 wiąże się ze zwiększeniem ryzyka ChSN, a unikanie ciężkiej hipoglikemi może być ważne dla prewencji tych chorób.
U chorych na ostre zapalenie osierdzia dołączenie do leczenia standardowego (kwas acetylosalicylowy albo ibuprofen, ew. prednizon) kolchicyny wiązało się ze zmniejszeniem o ok. 50% ryzyka uporczywego zapalenia osierdzia lub nawrotu zapalenia osierdzia, ryzyka utrzymywania się objawów po 72 h i ryzyka hospitalizacji, bez zwiększenia częstości objawów niepożądanych.
Intensywne ograniczenie podaży płynów i sodu u chorych z ADHF nie przyniosło korzyści.
Które antybiotyki niosą największe ryzyko wywołania biegunki poantybiotykowej?
Z powodu szerokiego stosowania antybiotyków obserwuje się wzrost częstości zakażeń Clostridium difficile (CDI).
Podwójna terapia przeciwpłytkowa, składająca się z klopidogrelu i ASA, jest standardem postępowania u chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi lub po implantacji stentu do tętnic wieńcowych czy szyjnych.
Wieloośrodkowe badanie z randomizacją obejmujące prawie 800 osób poddanych jednostronnej całkowitej aloplastyce stawu biodrowego.
Bezpieczeństwo stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Badanie dotyczy istotnego problemu w kardiologii, jakim jest wybór optymalnej terapii przeciwzakrzepowej u chorych wymagających implantacji układów stymulujących serce z uwzględnieniem ryzyka wystąpienia miejscowych powikłań krwotocznych.
Badaniem objęto 903 osoby dorosłe <55. rż. w Australii.
Metaanaliza 64 badań obserwacyjnych obejmująca prawie 30 tys. chorych w wieku ≥18 lat.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć