Laserowa okluzja tętnicy hemoroidalnej (HeLP) górnej u chorych na guzki krwawnicze 2. i 3. stopnia w porównaniu z RBL wiązała się z mniejszym natężeniem bólu pooperacyjnego (wg VAS) i lepszą jakością życia chorych oraz podobnym czasem trwania zabiegu i ryzykiem krwawienia.
U chorych na GERD laparoskopowa fundoplikacja przednia w porównaniu z laparoskopową fundoplikacją tylną wiąże się z większym ryzykiem występowania zgagi i konieczności stosowania IPP w okresie obserwacji przekraczającym rok.
U osób w stanie pourazowego wstrząsu hipowolemicznego podaż jako pierwszego płynu resuscytacyjnego dożylnych roztworów hipertonicznych w porównaniu z podażą 0,9% roztworu NaCl nie wpływała na ryzyko zgonu w ciągu 28 dni oraz do wypisu ze szpitala.
U chorych na martwicze zapalenie trzustki drenaż przezskórny jest związany z przeżyciem około 50% chorych bez operacyjnego wycięcia martwicy.
U chorych z klinicznym podejrzeniem i potwierdzeniem w TK niepowikłanego zapalenia wyrostka robaczkowego leczenie amoksycyliną z kwasem klawulanowym w porównaniu z zabiegiem operacyjnym techniką tradycyjną lub laparoskopową wiązało się z większym ryzykiem wystąpienia zapalenia otrzewnej.
Czy stosowanie tlenoterapii hiperbarycznej poprawia wyniki leczenia owrzodzeń w przebiegu cukrzycy, odleżyn niezwiązanych z cukrzycą, późnych owrzodzeń po leczeniu napromienianiem, ran oparzeniowych, wgajania się płatów i przeszczepów skórnych oraz rewaskularyzacji przeszczepów?
Wycięcie pęcherzyka żółciowego techniką SILC w porównaniu z wycięciem pęcherzyka żółciowego techniką laparoskopową w ciągu 3-miesięcznej obserwacji wiązało się z dłuższym czasem operacji, podobnym natężeniem bólu, większym zadowoleniem chorych z wyglądu blizny pooperacyjnej i podobnym zadowoleniem lekarzy z wyglądu blizny pooperacyjnej.
U umiarkowanie otyłych chorych na cukrzycę typu 2 laparoskopowe wyłączenie żołądkowo-jelitowe (mini-gastric bypass) w porównaniu z laparoskopową rękawową resekcją żołądka w okresie 12 miesięcy obserwacji wiązało się z większym prawdopodobieństwem ustąpienia cukrzycy.
Wykonywanie podobnych zabiegów operacyjnych przez zespół chirurgiczny o niezmiennym składzie wiązało się z krótszym czasem przygotowania do operacji przepukliny pachwinowej i wycięcia pęcherzyka żółciowego oraz krótszym czasem trwania procedury operacji przepukliny pachwinowej.
Zarówno po klasycznym jak i laparoskopowym wycięciu wyrostka robaczkowego pozostawienie zbyt długiego kikuta może skutkować jego zapaleniem.
Prowadzenie cięcia powłok do operacji brzusznych i w obrębie klatki piersiowej elektrokoagulacją w porównaniu z cięciem wykonywanym skalpelem chirurgicznym wiązało się z mniejszym natężeniem bólu pooperacyjnego w pierwszej dobie po zabiegu, krótszym czasem trwania cięcia oraz mniejszą utratą krwi.
Podanie roztworu jodopowidonu w postaci aerozolu lub irygacji bezpośrednio przed lub po zamknięciu rany chirurgicznej w grupie chorych operowanych z powodu chorób z zakresu chirurgii ogólnej, ginekologii, ortopedii i neurochirurgii wiąże się z mniejszym ryzykiem zakażenia pola operacyjnego.
Operacyjne leczenie przewlekłych zaparć o typie outlet obstruction z wykorzystaniem staplera Contour TranstarTM w porównaniu z leczeniem techniką dwustaplerową wiązało się mniejszym ryzykiem nawrotu i mniejszym ryzykiem przejściowego pooperacyjnego uczucia parcia oraz wyższymi kosztami leczenia.
Podanie kleju tkankowego do światła przetoki przezzwieraczowej w porównaniu z założeniem setonu wiązało się z mniejszym prawdopodobieństwem wyleczenia.
U chorych operowanych z powodu guzków krwawniczych miejscowa podaż środka znieczulającego w porównaniu z niepodawaniem środka znieczulającego wiąże się z mniejszym natężeniem bólu.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć