U dzieci w wieku 2-8 lat chorujących na nawracające zakażenia gardła i(lub) migdałkówo łagodnym nasileniu objawów wykonanie adenotonsylektomii w porównaniu z dalszą wnikliwą obserwacją nie wpłynęło w sposób istotny klinicznie na zachorowalność na choroby górnych dróg oddechowych w okresie 24 miesięcy.
U dzieci chorych na astmę oskrzelową przewlekłą skuteczność i bezpieczeństwo flutikazonu stosowanego wziewnie w dawkach 100-200 mg/24 h nie zależy od wielkości dawki. Zwiększenie dawki flutikazonu do 400 mg/24 h zwiększa skuteczność leczenia, zwłaszcza dzieci chorych na ciężką astmę oskrzelową, może jednak spowodować supresję nadnerczy.
U dzieci chorych na krup o łagodnym nasileniu podanie jednorazowo doustnie deksametazonu w dawce 0,6 mg/kg mc. (maks. 20 mg) skutecznie w porównaniu z placebo zmniejszało częstość ponownych wizyt w ambulatorium i przyśpieszało ustąpienie objawów choroby.
Podjęcie decyzji o rozpoczęciu antybiotykoterapii na podstawie stężenia IL-8 i CRP w porównaniu ze standardowym postępowaniem pozwala ograniczyć niepotrzebne stosowanie antybiotyków u noworodków, u których nie potwierdzono wrodzonego zakażenia bakteryjnego. Takie postępowanie nie zwiększa również ryzyka nierozpoznania zakażenia i opóźnienia leczenia.
Bliski kontakt (skóra do skóry) dziecka z matką w 1. godzinie po porodzie wpływał korzystnie na późniejsze zachowanie noworodka.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć