Stosowanie mieszanki zawierającej trzy szczepy probiotyczne Lactobacillus rhamnosus (łącznie ze standardowym leczeniem) skróciło czas utrzymywania się ostrej biegunki rotawirusowej i czas nawadniania pozajelitowego u dzieci, jednak nie wpłynęło na czas trwania biegunki o jakiejkolwiek etiologii.
Według autorów metaanalizy, stosowanie leków przeciwhistaminowych, leków zmniejszających przekrwienie błon śluzowych lub łącznie obu tych leków nie zwiększa szansy na wyleczenie wysiękowego zapalenia ucha środkowego u dzieci, zwiększa natomiast ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Na podstawie dostępnych wiarygodnych danych aktualnie nie ma podstaw do zalecania leków przeciwhistaminowych i zmniejszających przekrwienie błon śluzowych w leczeniu WZUŚ u dzieci.
Stosowanie diety hipoalergenowej przez matki karmiące piersią zmniejszyło nasilenie kolki jelitowej u niemowląt karmionych wyłącznie pokarmem naturalnym.
Nie przeprowadzono badań, których wyniki dowodziłyby większej skuteczności hydrolizatów białka niż karmienia wyłącznie pokarmem naturalnym w profilaktyce alergii lub nietolerancji pokarmowej, dlatego u dzieci, które mogą być karmione wyłącznie pokarmem naturalnym, hydrolizaty nie są polecane przez autorów metaanalizy. U noworodków, które w ciągu pierwszych dni po urodzeniu wymagają dokarmiania lub nie mogą być karmione piersią, rutynowe stosowanie hydrolizatów białek o znacznym stopniu hydrolizy, w porównaniu z podawaniem pokarmu naturalnego z banku mleka lub standardowego mleka początkowego dla niemowląt, nie zmniejsza znamiennie ryzyka wystąpienia w przyszłości choroby alergicznej i objawów nadwrażliwości pokarmowej.
Według autorów metaanalizy stosowanie antybiotyków w leczeniu ostrego zapalenia ucha środkowego u dzieci zmniejsza, w porównaniu z placebo, ryzyko przedłużonego utrzymywania się objawów OZUŚ. Antybiotyki są najskuteczniejsze u dzieci do 2. roku życia chorych na obustronne OZUŚ, dzieci z wyciekiem wydzieliny z ucha lub obustronnym OZUŚ.
Walproinian sodu jako lek pierwszego wyboru przerwał stan padaczkowy u większego odsetka chorych niż fenytoina. Autorzy badania uznali, że jego wyniki wymagają potwierdzenia w większej grupie chorych.
U chorych z ostrą niewydolnością nerek w przebiegu zespołu niewydolności wielonarządowej ciągłe leczenie nerkozastępcze techniką ciągłej hemodiafiltracji żylno-żylnej, w porównaniu z hemodializą przerywaną, nie zwiększyło przeżywalności i wiązało się z podobnym ryzykiem zdarzeń niepożądanych.
Prowadzenie przez palącego papierosy rodzica długoterminowej edukacji zdrowotnej swojego dziecka w wieku 7–8 lat zapobiegało, w porównaniu ze standardowym postępowaniem, rozpoczęciu palenia papierosów przez dziecko.
Obecność 4 z 5 objawów podmiotowych lub przedmiotowych (ból pulsujący, umiejscowiony po jednej stronie, napady bólu trwające 4–72 h, ból "obezwładniający", nudności lub wymioty) pozwala z dużym prawdopodobieństwem rozpoznać migrenę u osób z bólem głowy niezwiązanym z urazem. Kilka pojedynczych objawów zwiększa prawdopodobieństwo istotnej zmiany patologicznej wewnątrzczaszkowej i pozwala wyłonić chorych wymagających wykonania badań neuroobrazowych (m.in. ból głowy klasterowy albo inny niż ból napięciowy i migrena oraz ból z aurą albo z towarzyszącymi nieprawidłowościami w neurologicznym badaniu przedmiotowym).
Karmienie dzieci chorych na atopowe zapalenie skóry hydrolizatem białek serwatkowych o znacznym stopniu hydrolizy wzbogaconym w Lactobacillus lub Lactobacillus rhamnosus nie zmniejszyło nasilenia objawów choroby w porównaniu z żywieniem samym hydrolizatem.
Biopsja ssąca odbytnicy z oceną aktywności acetylocholinesterazy oraz badanie manometryczne odbytnicy mają największą wartość diagnostyczną w rozpoznawaniu choroby Hirschsprunga u dzieci.
Wprowadzenie standardów WHO do oceny radiogramów klatki piersiowej u dzieci pozwoliło na bardziej precyzyjne ustalanie rozpoznania zapalenia płuc. Przy takiej ocenie punktu końcowego skuteczność 7-walentnej skoniugowanej szczepionki przeciwko S. pneumoniae w zapobieganiu zachorowaniom na zapalenie płuc była nieco większa.
Przewlekłe stosowanie flutikazonu wziewnie u małych dzieci z epizodami świszczącego oddechu nie zmieniło, w porównaniu z placebo, ryzyka wystąpienia kolejnych epizodów i rozwoju astmy oraz nie wpłynęło na czynność płuc ani nadreaktywność oskrzeli w 5. roku życia dziecka.
Wycięcie nerwu biodrowo-pachwinowego podczas otwartej operacji naprawczej przepukliny pachwinowej sposobem Lichtensteina zmniejszyło ryzyko bólu przewlekłego w okolicy pachwinowej zarówno w spoczynku, jak podczas aktywności fizycznej.
Budezonid stosowany wziewnie w dawce 200 mg łącznie z montelukastem u dzieci chorych na astmę przewlekłą o umiarkowanym nasileniu był mniej skuteczny w zapobieganiu zaostrzeniom choroby niż budezonid stosowany w dawce 400 mg.
Pierwotne leczenie operacyjne (z towarzyszącą hormonoterapią lub bez) w porównaniu ze stosowanym jako wyłączne postępowanie pierwotnym leczeniem hormonalnym nie wiąże się z wydłużeniem całkowitego czasu przeżycia kobiet w wieku >=70 lat chorych na raka sutka. Stwierdzono jednakże, że podjęcie pierwotnego leczenia operacyjnego sprzyja wydłużeniu czasu do progresji choroby, a dodatkowo w skojarzeniu z uzupełniającym leczeniem hormonalnym – wydłużeniu czasu do nawrotu miejscowego. Zdaniem autorów metaanalizy, pierwotne leczenie hormonalne można proponować wyłącznie tym kobietom w wieku >=70 lat, u których guz wykazuje ekspresję receptorów estrogenowych i które ze względu na stan ogólny nie kwalifikują się do leczenia operacyjnego lub nie godzą się na nie. U pozostałych kobiet w wieku >=70 lat należy stosować pierwotne leczenie operacyjne.
Opóźnienie decyzji o włączeniu antybiotyku o 2 dni i podjecie jej zależnie od zmiany stanu klinicznego dziecka chorego na ostre zapalenie ucha środkowego o lekkim lub umiarkowanym nasileniu zmniejszyło częstość niepotrzebnego stosowania antybiotyków i nie wpłynęło na skuteczność leczenia OZUŚ.
Zastosowanie roztworu fosforanu sodu, w porównaniu z roztworem PEG lub pikosiarczanu sodu, zwiększa prawdopodobieństwo dobrego lub bardzo dobrego przygotowania jelita grubego do kolonoskopii. Roztwór PEG ma więcej działań niepożądanych w porównaniu z roztworem pikosiarczanu sodu.
U zdrowych młodych mężczyzn wypicie kawy bezkofeinowej, w porównaniu z wypiciem 125 ml normalnej kawy lub z 30-minutową drzemką, wiązało się podczas jazdy nocą z częstszym niezamierzonym przekraczaniem linii pasa jezdni, większą sennością oraz częstszym osłabieniem uwagi. Korzyści z wypicia kawy lub 30-minutowej drzemki były podobne. We wszystkich grupach, również po drzemce i wypiciu kawy, jazda nocą wiązała się z osłabieniem uwagi.
Profilaktyczne stosowanie antybiotyku, w porównaniu z podaniem placebo podczas operacji naprawczej sposobem otwartym przepukliny pachwinowej lub udowej (z wszczepieniem siatki z tworzywa sztucznego) prawdopodobnie zmniejsza ryzyko zakażenia rany chirurgicznej, ale dostępne dane nie pozwalają wykluczyć, że postępowanie to nie ma wpływu na ryzyko zakażenia. Konieczne jest przeprowadzenie kolejnych badań, aby ocenić przydatność profilaktycznego stosowania antybiotyku w tym celu. W analizowanych doniesieniach częstość występowania głębokich zakażeń ran chirurgicznych była tak mała, że zasadność profilaktycznego stosowanie antybiotyku w celu zapobiegania takim zakażeniom jest wątpliwa.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć