U chorych na cukrzycę typu 2 obciążonych ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych intensywne leczenie hipoglikemizujące oparte na gliklazydzie MR i dodatkowo na innych lekach przeciwcukrzycowych (HbA1c =<6,5%), w porównaniu ze standardowym leczeniem hipoglikemizującym (HbA1c według lokalnych wytycznych), zmniejszyło ryzyko powikłań makro- i mikroangiopatycznych analizowanych łącznie oraz ryzyko powikłań mikroangiopatycznych analizowanych łącznie, głównie dzięki zmniejszeniu ryzyka rozwoju lub pogorszenia nefropatii (głównie poprzez zmniejszenie ryzyka rozwoju makroalbuminurii), oraz zmniejszyło ryzyko wystąpienia mikroalbuminurii, natomiast wiązało się z częstszym występowaniem ciężkiej hipoglikemii.
Leki przeciwnadciśnieniowe w podobnym stopniu wpływają na ryzyko poważnych incydentów sercowo-naczyniowych u młodszych (<65 lat) i u starszych dorosłych (?65 lat). Autorzy metaanalizy nie znaleźli podstaw do zalecania stosowania określonych leków przeciwnadciśnieniowych w zależności od wieku chorych.
GKS doustne, w porównaniu z placebo i z 5-ASA, zwiększają prawdopodobieństwo uzyskania remisji u chorych na ChC.
U chorych na cukrzycę typu 2 ze współistniejącą chorobą sercowo-naczyniową lub obciążonych ryzykiem jej wystąpienia intensywne leczenie hipoglikemizujące (HbA1c <6%), w porównaniu z leczeniem standardowym (HbA1c 7–7,9%), zwiększyło ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i z przyczyn sercowo-naczyniowych oraz ryzyko hipoglikemii wymagającej interwencji medycznej i hipoglikemii wymagającej jakiejkolwiek pomocy oraz przyrostu masy ciała >10 kg w porównaniu z wartością wyjściową, natomiast zmniejszyło ryzyko zawału serca niezakończonego zgonem i nie wpłynęło istotnie na ryzyko udaru mózgu i ryzyko zastoinowej niewydolności serca.
Po radykalnej operacji z powodu raka piersi napromienianie uzupełniające w dawce 40 Gy w 15 frakcjach w porównaniu z napromienianiem w dawce 50 Gy w 25 frakcjach wiąże się z podobnym ryzykiem nawrotów lokoregionalnych, podobnym efektem kosmetycznym i podobnym ryzykiem wystąpienia późnych powikłań. Ryzyko nawrotów odległych oraz ryzyko zgonu niezależnie od przyczyny było mniejsze.
Kaniulacja dróg żółciowych z użyciem prowadnika zaopatrzonego w miękką końcówkę wiązała się z mniejszym ryzykiem wystąpienia zapalenia trzustki związanego z ECPW.
U chorych poddanych niskiej resekcji przedniej z powodu raka odbytnicy wykonanie zabezpieczającej ileostomii "pętlowej" lub kolostomii w porównaniu z zaniechaniem wykonania takiej przetoki wiązało się z mniejszym ryzykiem objawowej nieszczelności zespolenia.
U chorych na zaawansowanego, nieleczonego raka żołądka i przełyku zastosowanie kapecytabiny i oksaliplatyny charakteryzuje się taką samą skutecznością jak zastosowanie odpowiednio: fluorouracylu i cisplatyny.
Miód podany 30 minut przed snem dzieciom chorym na infekcyjne zapalenie górnych dróg oddechowych zmniejszał, w porównaniu z niestosowaniem żadnej interwencji, nasilenie nocnego kaszlu i związane z nim niedogodności.
Zastosowanie wody wodociągowej (przegotowanej lub nie) do płukania rany nie zwiększa ryzyka jej zakażenia, a w przypadku ran ostrych u osób dorosłych może to ryzyko zmniejszyć.
Witamina K podawana bezpośrednio po urodzeniu doustnie w dawce wynoszącej 1 mg, a następnie codziennie w dawce wynoszącej 25 µg nie zapobiegała krwawieniu z niedoboru witaminy K u pozornie zdrowych noworodków i niemowląt karmionych piersią z nierozpoznaną atrezją zewnątrzwątrobowych dróg żółciowych.
U chorych z wczesnym (<2 lat) RZS dodanie do metotreksatu cyklosporyny i prednizolonu zmniejsza ryzyko występowania nowych nadżerek w badaniu radiologicznym, ale zwiększa ryzyko objawów niepożądanych.
Inhibitory 5-alfa-reduktazy, w porównaniu z placebo, zmniejszają ryzyko raka stercza, ale częściej wywołują objawy niepożądane; natomiast w porównaniu z alfa-blokerami mają podobny wpływ na ryzyko zgonu i z podobną częstością wywołują objawy niepożądane.
Hioscyna w porównaniu z placebo skutecznie zapobiega nudnościom związanym z chorobą lokomocyjną, jednak może powodować senność, niewyraźne widzenie i suchość w ustach.
U kobiet palenie tytoniu zwiększa ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i z poszczególnych analizowanych przyczyn (łącznie z rakiem jelita grubego), ryzyko to jest większe przy wcześniejszym rozpoczęciu palenia, a zaprzestanie palenia zmniejsza to ryzyko najszybciej dla chorób naczyniowych, a najwolniej dla chorób układu oddechowego.
Wybiórcze i krótkookresowe stosowanie zgłębnika żołądkowego po doraźnych i planowych operacjach brzusznych w porównaniu z rutynowym stosowaniem takiego zgłębnika wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka powikłań płucnych, skróceniem czasu do pojawienia się gazów i pobytu w szpitalu, a ponadto nie wpływa na ryzyko zakażenia rany, nieszczelności zespolenia lub powstania przepukliny w bliźnie pooperacyjnej.
Ryzyko powikłań ogółem i powikłań występujących po wypisaniu ze szpitala w grupie osób poddanych planowej laparoskopowej cholecystektomii i wypisanych ze szpitala w dobie operacji w porównaniu z grupą pozostających w szpitalu na całą dobę jest podobne.
Roztwór lidokainy stosowany miejscowo w ostrym zapaleniu ucha środkowego u dzieci jest bezpieczny i w porównaniu z placebo szybko zmniejsza nasilenie bólu ucha.
U kobiet w ciąży hiperglikemia niespełniająca kryteriów rozpoznania cukrzycy wiąże się ze zwiększonym ryzykiem urodzenia dziecka makrosomicznego, wystąpieniem hiperinsulinemii lub hipoglikemii u noworodka, stanu przedrzucawkowego, konieczności wykonania cięcia cesarskiego w pierwszej ciąży oraz urazu okołoporodowego dziecka.
U chorych na świeżo rozpoznaną, trwającą krócej niż 2 lata astmę przewlekłą lekką wcześnie rozpoczęte i kontynuowane przez 5 lat stosowanie budezonidu w małej dawce w porównaniu z regularnym stosowaniem budezonidu tylko w ciągu ostatnich 2 lat obserwacji wiązało się z nieco lepszą kontrolą astmy (w pierwszych 3 latach, w porównaniu z placebo) i rzadszym stosowaniem dodatkowych leków przeciwastmatycznych w ciągu ostatnich 2 lat, kiedy wszyscy pacjenci przyjmowali budezonid.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć